🔻داستان دنباله دار از کودک کشی بزرگ تاریخ که در یک کاوش باستان شناسی در پرو برملا شد.
👈جمعهای قبل از عید پاک است. ما در «هوانچاكوئيتو» در منطقهای به نام «چانچان» در سواحل شمالی پرو هستیم. قربانی جوانی در یک قبر کم عمق در یک قطعه خالی پوشیده با زبالهها نهفته شده. صدای موسیقی و رقص که از قهوهخانههای کنار دریا در چند صد متری غرب شنیده میشود، به طرز ناخوشایندی مثل ضربان قلب به نظر میرسد. این موسیقی همراه میشود با صدای بیل کارگرانی که شیشههای شکسته، بطریهای پلاستیکی و پوستههای اسلحه را کنار میزنند تا نمای کلی یک گودال کوچک دفن شده را که در یک لایه باستانی گل ایجاد شده است، نشان دهند.
🔻دو دانشجوی باستانشناسی در حال کاوش هستند. آنها اسکرابهای بیمارستانی و ماسک پوشیدند، شکم خود را روی قبر چسبانده و شروع به حفاری با بیلچهها کردهاند. اولین چیزی که ظاهر میشود، شکاف جمجمه کودک است که در بالای موی سیاهش قرار دارد. آنها با استفاده از بیلچهها و برسها، ماسههای سست را با دقت از بین میبرند و سرانجام بقیه جمجمه دیده میشود و شانههای اسکلتی را آشکار میسازد که در یک کف پوش پنبهای درشت قرار دارد.
🔻 سرانجام بقایای لامای ریز و براق طلایی مشاهده میشود که در کنار کودک پیچیده شده است. گابریل پریتو، استاد باستانشناسی دانشگاه ملی تروژیلو، به سراغ قبرها میآید و اعلام میکند: «نود و پنج». او در حال حفظ کردن آمار یک قربانی دیگر است و نام آن را میگذارد: E95 . این نود و پنجمین حفره از فصل اول کاوش در مورد محل دفن دستهجمعی در سال 2011 است. در نهایت شمار قربانیان به 269 کودک بین 5 تا 14 سال و سه بزرگسال افزایش مییابد. همه قربانیان بیش از 500 سال پیش در فرآیند اقداماتی دقیق هلاک شدند که ممکن است در تاریخ جهانی بیسابقه باشد. @dadkinpublisher