「 پرواز بدون ‌بال 」

شخصاً حس می‌کنم برای تحمل این‌ همه فشارِ درسی، شغلی، زندگی، مالی، روانی و حتی جسمی خیلی کوچکم. نمی‌دونم بازم هرطور صلاحه...

یکی از کانال‌های جالب یوتیوبِ فارسی که بنظرم نسبت به محتوای مفید و خوبی که تولید میکنن کم دیده میشن، برنامه وقت استراحته. ابی و نسترن رو من خیلی ساله میشناسم ولی خب تازه چندماهه که دارن توی یوتیوب فعالیت میکنن. نسترن روانشناسه، البته محتوای تولیدی‌شون ربطی به روانشناسی نداره ولی اگه نکته‌ای هم گفته میشه الکی نمیگه. خلاصه خوشم میاد از ویدیو‌هاشون.

#بشنویم

تا حالا توی وانفسا بودید؟ یا بحبوحه حتی؟ آدم اگه بتونه از گا بزنه بیرون، جاهای جالب زیادی هست واسه رفتن

«شیمبله»

@sut_tw

من اسکینمو care میکنم ولی اون منو kir میکنه.

جمعه‌ها و تعطیلات رسمی هم میکشوننت سرِ کار، بعد وقتی برگه استعفات رو میذاری روی میز رئیست اینجوریه که وا- چرا؟

درود
از امروز متنفرم

ما با احساسات عجیبی زندگی کرده‌ایم عزیز من
چه احساساتِ عجیبی که واژه توان شرح‌‌اش را ندارد.

من کلاً از دخالت انسان‌ها در زندگیم بدم می‌آد. چه دخالتِ خوب چه دخالتِ بد. الان یک نفر خواسته بهم لطف کنه و بدون اطلاعم برام یک کاری انجام داده ولی لطفش نظمِ زندگی و تصمیمات منو داره بهم می‌زنه. حتی برای لطف کردن هم قبلش باید از بقیه اجازه بگیرید شاید یکی نخواد بهش لطف کنید.

یه سری وقتا ادا جواب نمی‌ده. رو‌بالشی ساتن گرفتم برای بهبود وضعیت پوست صورت و این حرفا، شبا سرم از روش سُر می‌خوره و راحت نمی‌خوابم. صبحا کله‌م خراااب.

«امیدوارم شب با تو مهربان باشد،
تو که روز در فرسودنت کم نگذاشت»

کاپل آکادمیا فقط ما، این پسره اون‌ور داره مقاله می‌نویسه من ‌این‌ور. بینشم با هم AIهای کاربردی و قابل استفاده شِر می‌کنیم. واقعاً ۱۰ از ۱۰.

حالا من خودم درسته کتابای یلدا رو یک سال دست خودم نگه‌میدارم:))) ولی میدونه که بالاخره پس میدم😭😂

اینقدر بدم میاد که یه کتابی رو مثلا توی اینستا میبینم و یادم میاد که خودم داشتمش، بعد میرم کتابخونه‌ رو چک میکنم میبینم نیست و یادمم نمیاد به کی قرض دادم و پس نداده🤡 کتاب از هرکسی قرض میگیرین پس بدین دیگه...

کاش خودت رو نجات بدی عزیز من.
کاش راهی پیدا کنی.

نشانِ قتلِ من از تیغِ جورِ او نرود
حناست خونِ من، از کف به شستشو نرود

- طالب آملی

یکی از غم‌انگیز‌ترین بخش‌های مهاجرت اینه‌ که آدم نمی‌تونه کتابخونه‌ش رو با خودش ببره. وقتی از این آگهی‌ها می‌بینم که نوشته به دلیل مهاجرت کتاب‌هارو نصف قیمت می‌فروشیم قلبم درد می‌گیره. فکر کن- این‌همه تلاش کن کالکشن جمع کن که بعد بذاری بری.

داشتم استوری‌های سانی‌بوک رو نگاه می‌کردم، کتاباش خیلی خوشگلن. آدم دلش می‌خواد همه‌شونو توی کتابخونه‌ش داشته باشه و فقط به جلداشون نگاه کنه...

کتاب جدید می‌خوام.
درسته حداقل پنج کتابی که اخیراً خریدمو حتی نگاهم نکردم چه برسه که بخونم، ولی کتاب جدید می‌خوام که بازم نخونم.

چند شب پیش خواب دیدم که یه چیزی سفارش دادم و بسته پستی دارم که قراره برسه، حالا هرروز به طور جدی منتظرم که برسه😭 یادم میره خواب بود. فکر کنم باید واقعا یه چیزی سفارش بدم و به دستم برسه تا مغزم از انتظار دست بکشه.

فوبیای ریاضی دارم-