تا پر به آتش افتاد از قاف جایگاهت پر باز کرده بودی سیمرغ با صلابت رفتی درون آتش ای شیر با مهابت آتش گرفته خلقی درسوگ این شهادت آتشنشان نشان داد معنای این حقیقت آتشفشان عشق است این راه بی نهایت اینک وداع تلخیست حمدیست با دعایت آنک خدا نشسته تا خود کند سلامت "زان یار دلنوازم شکریست با شکایت" از محو این جنایت در داغ سرو قامت یاران به آب دیده شستند در وداعت آن راه را که رفتی دیدار در قیامت #عباس_بیک_پور