✍️علیرضا حیدری 🔹شاید بتوان گفت در دنیای پرآشوب ویرایش و درستنویسی، مهمترین دعوا در بگومگوی «غلط ننویسیم/ غلط بنویسیم» بیشتر آشکار شد و آغازی بود برای طرح دعواهای بعدی! پیشاهنگ این ماجرا هم شاید بتوان گفت که زندهیاد دکتر محمدرضا باطنی بود که تشری زد به کتاب «غلط ننویسیم» زندهیاد دکتر ابوالحسن نجفی. 🔹به تعبیری دیگر دعوا میان سنتگرایان (برخی از اهالی ادبیات) و زبانشناسان درگرفت و اختلاف را جدیتر نمایان کرد.در میان نقدهای بسیاری که به «غلط بنویسیم» نوشته شد، «اجازه بدهید غلط بنویسیم»، «هیاهوی بسیار بر سر هیچ» و «فارسی بیدی نیست که از این بادها بلرزد» از محمدرضا باطنی بیشتر به چشم آمد.
متن کامل یادداشت صفحه #ادبوهنر روزنامه خراسان را اینجا بخوانید
🟦اگر تمام ثروت ایران را از عصر محمود غزنوی تاکنون دریک کفه ترازو قرار دهند و شاهنامه فردوسی را درکفه دیگر، درپیشگاه خردمندان و صاحبدلان جهان این کفه سنگینترخواهد بود.