بِنو کامیونیتی

کارل تارو گرینفلد در نوشتاری با عنوان «سواد تصنعی» می‌گوید در عصر فناوری‌های نوین و #رسانه‌های_اجتماعی، اطلاعات همیشه و همه جا هست، بی‌وقفه در زندگی‌مان سرازیر می‌شود و ما را تهدید به غرق‌شدن می‌کند.

از نظر او همین «ترس از غرق‌شدن» است که پشت این همه اصرار به «ما می‌دانیم» پنهان شده است، زیرا پذیرفتن اینکه دربارۀ موضوع بحث‌هایمان چیزی نمی‌دانیم درست مثل این است که مرده باشیم.

گرینفلد معتقد است ما، به‌شکلی خطرناک، به نوعی تقلید از #دانایی نزدیک می‌شویم. این دانایی در واقع الگوی جدیدی از نادانی است. ما مرتباً به مطالبی در شبکه‌های اجتماعی نوک می‌زنیم و بعد آن‌ها را نشخوار می‌کنیم، چون فشاری دائمی بر خود احساس می‌کنیم، فشارِ «به‌اندازۀ کافی دانستن»، آن‌هم همیشه و همه‌جا، که مبادا ما را «بی‌سوادان فرهنگی» بدانند.

در واقع آنچه برای ما اهمیت دارد این نیست که مطالب را دست‌اول مصرف کرده باشیم، بلکه تنها این است که بدانیم چنین چیزهایی وجود دارند و درباره‌شان نظری داشته باشیم تا بتوانیم در #گفت‌وگوها شرکت کنیم.

#ابزارها #دنیای_دیجیتال

20TA30.com
@i20TA30