بریده‌ها و براده‌ها

#پاکستان
Channel
Blogs
News and Media
Education
Psychology
PersianIranIran
Logo of the Telegram channel بریده‌ها و براده‌ها
@bbtodayPromote
7.84K
subscribers
19.9K
photos
6.22K
videos
44.5K
links
you are not what you write but what you have read. رویکرد اینجا توجه به مطالب و منابع مختلف است بازنشر مطالب به معنی تایید و موافقت یا رد و مخالفت نیست! https://t.me/joinchat/AAAAAEBnmoBl2bDScG2hOQ تماس:
بریده‌ها و براده‌ها
حمله به پاکستان یک اشتباه استراتژیک بود. این تهاجم منافع ملی ایران را در کوتاه و میان مدت خدشه‌دار خواهد کرد. حداقل در سه/چهار سطح این مساله قابل ارزیابی است. سطح روابط متقابل، اخلال در بازدارندگی پاکستان ایران را در معرض برخورد با قدرتی اتمی قرار داده است.…
از منظر حقوق بین‌الملل، حمله ج‌ا ایران به ‎#عراق و ‎#پاکستان فقط در صورتی قابل توجیه است که دلایل کافی بر پناه گرفتن دستجات تروریستی عمل‌کننده در ایران در آن کشورها وجود داشته باشد و آنها با ارائه دلایل مذکور از سوی ایران و هشدارهای قبلی،«قادر یا مایل»به مقابله با آنها نبوده باشند.

https://twitter.com/M_H_Mojandeh/status/1747729715660791822
حالا که بحث حملات موشکی به ‎#پاکستان داغ است بد نیست بدانید اگر پاکستان تا پایان سال جاری ۱۴۰۲ (مارس ۲۰۲۴) به تعهد خود در کشیدن خط لوله گاز عمل نکند (بعید است بتوانند کاری هم کنند) ایران میتواند درخواست غرامت ۱۸ میلیارد دلاری کند.
این قرارداد سال ۲۰۱۹ بازنگری شد.
آن زمان شرایط سیاسی به نفع ایران نبود. حالا بنظر پاکستانی‌ها باید غرامت بدهند چون روابط با ایران به شدت بحرانی شده است.

https://twitter.com/Sina_9139/status/1747637695239573655
‏توافق ‎#روسیه و ‎#پاکستان برای خط لوله انتقال ‎#گاز

این توافق که دیروز به امضای وزرای انرژی دو کشور رسید خط لوله ۱۱۰۰ کیلومتری است که قرار است سالانه در حدود ۱۲/۵ میلیارد مترمکعب ‎#گاز_طبیعی را از روسیه به پاکستان انتقال دهد.
مسیر اینخط لوله مهم #انرژی ایران را دور زد.

https://twitter.com/PakinRussia/status/1398280983653277703
می‌گویند مذاکره نمی‌کنیم؛
اما همزمان از ۴ کانال مذاکره می‌شود:

۱- کانال #عراق: میان ایران و آمریکا
۲- کانال #عمان: میان ایران، آمریکا و اروپای مخالف #ترامپ
۳- کانال #قطر: میان ایران و آمریکا
۴- کانال #پاکستان: میان ایران و عربستان

جالب نیست؟
#جنگ_نميشود_مذاكره_نميكنيم

کانال عراق به صراحت گفته در پی توافق برای نسخه متمم برای #برجام است تا مطالبات و انتقادات #ترامپ از برجام را لحاظ کند.

طرف مذاکره هم محدود به دولت روحانی نیست؛
زیرا در حوزه عراق دریافته که قدرت در ایران به چه صورت است!
البته این‌جا ظریف هم بخشی از هیئت نمایندگی ایران است!
کانال عمان هم صریح‌تر و مستقیم‌تر است!
مانند سال ۹۱، مسقط می‌داند که باید با چه کسانی مذاکره کند و رسما از دولت در این موضوع فراتر رفته است.
آن‌ها حتی برای ساعاتی محرمانه در تهران توقف می‌کنند تا مستقیم و رودررو با تصمیم‌گیر اصلی مذاکره کنند.
کانال قطر پیچیده‌تر است؛ اما فعلا این توییت کوتاه حمد بن جاسم (نخست‌وزیر و وزیر خارجه سابق قطر) را ببینید:
«مسأله حضور ایران در سوریه، یکی از علل بحران فعلی است. این موضوع یکی از پیچیده‌ترین موضوعات مطروحه در مذاکره [باواسطه] ایران و آمریکا می‌باشد.»
اما آن‌چه کم‌تر از آن می‌شنویم، واسطه‌گری پاکستان میان ایران و عربستان است.

آیا از جزئیات آن رونمایی خواهد شد؟

https://twitter.com/alirezamajidi66/status/1132621026301501441
می‌گویند مذاکره نمی‌کنیم؛
اما همزمان از ۴ کانال مذاکره می‌شود:

۱- کانال #عراق: میان ایران و آمریکا
۲- کانال #عمان: میان ایران، آمریکا و اروپای مخالف #ترامپ
۳- کانال #قطر: میان ایران و آمریکا
۴- کانال #پاکستان: میان ایران و عربستان

جالب نیست؟
#جنگ_نميشود_مذاكره_نميكنيم

کانال عراق به صراحت گفته در پی توافق برای نسخه متمم برای #برجام است تا مطالبات و انتقادات #ترامپ از برجام را لحاظ کند.

طرف مذاکره هم محدود به دولت روحانی نیست؛
زیرا در حوزه عراق دریافته که قدرت در ایران به چه صورت است!
البته این‌جا ظریف هم بخشی از هیئت نمایندگی ایران است!
کانال عمان هم صریح‌تر و مستقیم‌تر است!
مانند سال ۹۱، مسقط می‌داند که باید با چه کسانی مذاکره کند و رسما از دولت در این موضوع فراتر رفته است.
آن‌ها حتی برای ساعاتی محرمانه در تهران توقف می‌کنند تا مستقیم و رودررو با تصمیم‌گیر اصلی مذاکره کنند.
کانال قطر پیچیده‌تر است؛ اما فعلا این توییت کوتاه حمد بن جاسم (نخست‌وزیر و وزیر خارجه سابق قطر) را ببینید:
«مسأله حضور ایران در سوریه، یکی از علل بحران فعلی است. این موضوع یکی از پیچیده‌ترین موضوعات مطروحه در مذاکره [باواسطه] ایران و آمریکا می‌باشد.»
اما آن‌چه کم‌تر از آن می‌شنویم، واسطه‌گری پاکستان میان ایران و عربستان است.

آیا از جزئیات آن رونمایی خواهد شد؟

https://twitter.com/alirezamajidi66/status/1132621026301501441
می‌دانم پرده سوم، عمده خوانندگان را ناراحت می‌کند؛
اما ما در این مورد نباید اعداد و ارقام را بازیچه ذهنیت‌ها کنیم!

نه امارات نه عمان چابهار را رقیب نمی‌بینند!

سئوال:
«پس مشکلی با رشد آن ندارند؟!»
پاسخ من:
«چرا، امارات مشکل دارد! با "بندر ِ ایرانی" مشکل دارد!»
الآن مسأله را باید از همین منظر بررسی کرد.
در دو پرده آینده، همین موضوع را واکاوی می‌کنیم.

منتظر باشید تا در روزهای بعد، به #طالبان، #بلوچستان، #افغانستان و #پاکستان برسیم...

https://twitter.com/alirezamajidi66/status/1071117590926426119
تحلیل فاجعه تروریستی چابهار در پنج پرده | رشته توییت علیرضا مجیدی

پرده اول:
«گزارش مرکز آینده پژوهی المستقبل»

سه هفته قبل، برای یکی از اندیشکده های داخلی گزارشی تهیه کردم که بخشی از آن به فعالیت های مراکز تصمیم سازی #امارات اختصاص داشت.

در آن گزارش به دو مقاله مرکز المستقبل استناد کردم که بحث بندر #چابهار در آن ها مطرح شده بود.
مقاله نخست در مورد ابعاد تحریم ایران بود و به صورت تبعی به بندر چابهار پرداخته بود؛
اما مقاله دوم به #چابهار اختصاص داشت و از دو منظر ژئوپلتیک و استراتژیک به واکاوی علل استثناء شدن این بندر از تحریم ها پرداخت.

در ادامه دو نکته مهم مقاله دوم را تقدیم می کنم:
۱- از منظر ژئوپلتیک، چابهار با 4 کشور در ارتباط است:
منافع کشورهای افغانستان و هند با رشد این بندر گره خورده است؛
در مقابل، رقیب منفی برای کشورهای پاکستان و چین محسوب می شود.

۲- از منظر استراتژیک اما بحث کمی پیچیده تر است؛
زیرا اعتماد به نفس ایران را در مقاومت بیش تر می کند
از نظر نویسندگان گزارش مزبور، با استثنا شدن چابهار اعتماد به نفس تهران افزایش یافته و پیگیری مواردی مانند کوتاه آمدن ایران در پرونده موشک های بالستیک و... دور از دسترس خواهد بود.

مسأله مهم تر، موفقیت ایران در گره زدن منافع خود با شرکا و رقبای استراتژیک است...
جالبه در این گزارش، هیچ اشاره ای به منافع و موقعیت امارات نشده و این «سطور خالی» معنا دارد

تا این جا، نکات مهمی از این گزارش نقل شد.
حالا بد نیست ناشر آن را بشناسیم

در گذشته، تنها مرکز مهم تصمیم ساز و سیاستگذار امارات «مركز الإمارات للدراسات والبحوث الاستراتيجية» بود؛
اما طی سال های اخیر با خارج شدن مدار تصمیمسازی از انحصار «جمال سند السویدی»،
چند مرکز دیگر نیز مورد توجه سیاستگذاران قرار گرفته اند که در این میان دو مرکز «المستقبل للأبحاث والدراسات المتقدمة» (المستقبل) و «الامارات للسیاسات» از اهمیت و اثرگذاری بیش تری برخوردارند.
پرده دوم:
«امارات؛ قدرت اول ژئوپلتیک دریایی خاورمیانه!»

بعد از محاصره قطر، یکی از مواردی که مورد توجه رسانه های قطری قرار گرفت، دورخیز بلند امارات برای تبدیل به هژمون کامل دریایی در منطقه خاورمیانه بود.

آخرین گام در این زمینه، تشکیل کنسرسیوم کانال سوئز و سیطره بر آن بود.
البته اخیرا امارات در این زمینه دچار مشکلاتی در آفریقا (به ویژه جیبوتی و اریتره) شده است؛
اما هنوز هم - بی تردید - قدرت اول دریایی از شرق آفریقا تا جنوب غرب آسیا محسوب می‌شود.

اما می‌دونید مسأله کجا «حاد» می‌شه؟
وقتی امارات رقیب را بر نمی تابد و می خواهد هژمون باشد!
در این زمینه، مثال مشهوری که وجود دارد «بندر عدن» است.
امارات در سال ۲۰۰۸ اداره اسکله این بندر را بر عهده گرفت؛ اما چون در آن زمان هنوز امکان رقابت - در بلندمدت - با جبل علی وجود داشت، مقامات امارات از توسعه بندر و ایجاد زیرساخت ها خودداری کردند!

پرده سوم:
آیا چابهار در حد رقابت با #مسقط و #دبی است؟

در این مورد بهتره شعار بیجا ندهیم!

کاری نداره شعارهای لذتبخش ناسیونالیستی و جلب لایک های بسیار؛
اما فکر می کنم وظیفه اخلاقی ما «تبیین واقعیت های روی زمین» است نه «تخدیر خود با ادعاهای واهی و ذهنی!»
از نظر جغرافیایی، #چابهار بندری است در شمال دریای عمان و راهی برای ارتباط میان آسیای میانه و آب های آزاد جهانی
اما قلمرو دریایی قطر و امارات محدود به جنوب خلیج فارس است و حتی یک گزینه «ترجیحی» برای آسیای میانه ندارند!!
(زیرا نمی خواهند بین هند و پاکستان یکی را انتخاب کنند!)
اگر دقت کنید، امارات از جنوب خلیج فارس تا شمال آفریقا بنادر و اسکله‌های مختلف را در اختیار گرفته؛
اما وارد هیچ یک از اسکله‌های شرق دریای عمان یا شمال خلیج فارس نشد؛ در حالی که قاعدتا می‌تونست چنین امتیازی از #پاکستان بگیره.

علت آن هم واضح:
موازنه میان چین، هند و پاکستان
شاید دوستانی که از «رقابت» صحبت می‌کنند، منظورشان «جاذبه‌های سرمایه‌گذاری» است.

برادر من!
امارات الآن به تنهایی با ۴۴۰ میلیارد دلار تجارت خارجی، نزدیک به ۵۱ درصد کل تجارت جهان عرب را در اختیار دارد؛ در حالی که حجم تجارت آن با ایران کم‌تر از ۲.۲ درصد است!
ماهیت سیاست خارجی ایران جوری است که اساسا نمی‌تواند درصد سهم سرمایه‌گذاری خارجی در آن از یک حد معین و محدودی فراتر برود.

از این حیث، ما هرگز توان رقابت با امارات را نخواهیم داشت که اصل اول آن #بازار_مشترک است!

کافی است اندکی در مسأله «ریسک سرمایه‌گذاری» تحقیق کنید!
عمان هم الآن بیش‌ترین میزان رشد اقتصادی را در حوزه کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس دارد و از این حیث روز به روز فاصله آن با ایران بیش‌تر می‌گردد.

عمان - برخلاف امارات - خود را در مرحله‌ای می‌بیند که «تنش صفر» و «دریافت وام خارجی» را دو موتور رشد سرمایه‌گذاری قرار داده است!
«بی‌نظیر، مانند بوتو»

داستان زنی که بی‌نظیر بود


مادرش اهل اصفهان و پدرش دولتمرد بزرگ پاکستان بود. پدرش، ذولفقارعلی بوتو، از ملاکان منطقۀ سِند در جنوب پاکستان بود و در سال 1967 حزب سکولار مردم پاکستان را تأسیس کرد. ذولفقار علی از 1971 تا 1973 رئیس‌جمهور و از آن پس تا 1977 نخست‌وزیر پاکستان بود و کسی بود که پاکستان را به بمب اتم مسلح کرد. در سال 1977، فرمانده نیروهای مسلح، ضیاءالحق، کودتا کرد و ذولفقارعلی بوتو را سرنگون کرد. بوتو چندی بعد به این اتهام که در قتل یکی از سیاستمداران اپوزیسیون نقش داشته است، محکوم به اعدام شد. چهارم آوریل 1979 (پانزدهم فروردین 1357) به رغم محکومیت بین‌المللی، ذولفقارعلی بوتو به دار آویخته شد و آخرین جمله‌اش این بود که «من بی‌گناهم».

بی‌نظیر بوتو خیلی زود سیاستمدار شد. در هاروارد و آکسفورد تحصیل کرد. در سال 1971 وقتی هند نیروهای خود را وارد پاکستان شرقی (همان بنگلادش) کرد، پدر بی‌نظیر بوتو که آن هنگام وزیر دفاع پاکستان بود به مقر سازمان ملل آمد. بی‌نظیرِ 21 ساله به کمک پدر شتافت و دستیارش شد.

تحصیل را که تمام کرد به پاکستان بازگشت، اما روزهای شومی در انتظار او و خانواده‌اش بود. کودتای نظامیان و اعدام پدر... بعد هم سال‌ها حبس خانگی برای او. در سال 1984 اجازه یافت از کشور خارج شود. به برتانیا رفت و به عنوان رهبر حزب پدرش، حزب مردم پاکستان، به چهرۀ اصلی اپوزیسیون خارج از کشور تبدیل شد. درهای کشور زمانی به روی بوتو گشوده شد که ضیاءالحق در اوت 1988 در سانحۀ هوایی مشکوکی کشته شد (تئوری‌های توطئۀ زیادی پیرامون سقوط هواپیمای ضیاءالحق مطرح شده است). با مرگ او انتخابات آزادی در پاکستان برگزار شد و برای نخستین بار در یک کشور اسلامی یک زن به ریاست دولت (نخست‌وزیری) رسید. بی‌نظیر اکنون به راستی نمونه‌ای بی‌نظیر بود.

اما دولت او دیری نپایید؛ با آمدنش اسلام‌گرایان اعلام جهاد کردند و تنها یک سال و نیم بعد دولتش به اتهام فساد از هم فروپاشید. از آن پس تا پایان دهۀ 1990 دولت میان او و نواز شریف (حزب مسلم لیگ) دست به دست می‌شد. نواز شریف پس از دولت یک‌سال‌ونیمۀ بوتو، در سال 1990 نخست‌وزیر شد، اما در سال 1993 بی‌نظیر دوباره رأی آورد و مقام نخست‌وزیری را بازپس گرفت. این بار دولت او پایدارتر بود و از اکتبر 1993 تا نوامبر 1996 قدرت را در دست داشت. او برنامۀ اتمی را ادامه داد و دست اطلاعات ارتش را به خصوص در افغانستان تا حد زیادی بازگذاشت. دوباره دولت او درگیر اتهام فساد مالی شد و سرنگون شد. اتهامات مالی در حد 1.5 میلیارد دلار در مورد او و همسرش (آصف‌علی زرداری) مطرح می‌شد. در انتخابات 1997 حزب مسلم لیگ پیروز میدان بود و دوباره نواز شریف به قدرت بازگشت.

در اکتبر 1999 پرویز مشرف، رئیس ستاد کل ارتش، کودتا کرد و تکلیف بی‌نظیر بوتو و نواز شریف را روشن کرد: نواز شریف حبس خانگی و بی‌نظیر بوتو تبعید. بی‌نظیر دوباره راهی تبعید شد و تا 2007، هشت سال در امارات متحده زندگی کرد. از 2007 و با فشار نیروهای سیاسی جایگاه پرویز مشرف رفته‌رفته متزلزل شد (به خصوص با فشار نواز شریف و آصف علی زرداری). سرانجام در اکتبر 2007 بی‌نظیر پس از هشت سال تبعید به پاکستان بازگشت، در میان هلهلۀ هوادارانش. مخالفانش تهدید کرده بودند که اگر به کشور بازگردد او را می‌کشند، چنان‌که فردای بازگشتش در یک عملیات بی‌رحمانه در مسیر خودروی او بمب‌گذاری شد، 139 نفر جان باختند، اما بی‌نظیر زنده ماند.

قرار بود در ژانویۀ 2008 انتخابات پارلمان برگزار شود و بی‌نظیر سخت مشغول مذاکره با دیگر سیاستمداران و کارزار تبلیغاتی بود. اما در سوءقصد بعدی تیر قاتلان خطا نرفت. بوتو در هفتم دسامبر، در یکی از میتینگ‌های تبلیغاتی ترور شد. دولت القاعده را عامل این ترور دانست، اما القاعده نپذیرفت و سرانجام معلوم نشد قاتل بوتو که بود. در فیلمی مشخص شد یکی دو ثانیه پیش از انفجار بمب کسی از میان جمعیت تیری به سر او شلیک کرد. بوتوی 54 ساله مُرد و پاکستان زن بی‌نظیرش را از دست داد.

بوتو سه فرزند داشت، پسرش بلاوال (که اکنون رهبر حزب مردم است) و دو دختر، بخت‌آور و آصفه. بی‌نظیر نخستین زن در تاریخ بود که وقتی دولت را در دست داشت فرزندی به دنیا آورد (دختر دومش، در سال 1990). شوهرش، زرداری، پس از مرگ او بین سال‌های 2008 تا 2013 رئیس‌جمهور پاکستان بود.

در فایل پیوست، لحظۀ ورود بی‌نظیر بوتو از تبعید را در سال 2007 ببینید. در ادامه نیز چند ویدئو از او می‌بینیم، از جمله ویدئوی ترور او.

مهدی تدینی

#شخصیتها، #بینظیر_بوتو، #پاکستان
@tarikhandishi
عمران خان: #پاکستان دیگر متحد #آمریکا در جنگ نخواهد بود و فقط در صلح با این کشور هم‌پیمان است
۵۰ هزار پاکستانی مرده‌اند
این کشور دچار افراطی‌گرایی شده
ما ناامن‌تر از هر زمانی دیگری هستیم

متاسفانه کسانی در آمریکا تصور می‌کنند اگر به هرآنچه می‌گویند عمل نکنید ضد آمریکایی هستید

https://twitter.com/SFallahpour/status/1033643158498959360