بریده‌ها و براده‌ها

▪افزایش روزافزون خشم، نفرت و کینه در میان ایرانیان طی چند سال اخیر روشن و محسوس است. پدیده‌ای که در صورت عدم چاره‌اندیشی می‌تواند بسیار نگران‌کننده و ویرانگر باشد. نشانه‌های این تهدید را چند سالی‌ست که در بزنگاه‌ها می‌توان دید.

در کمتر کشوری، جامعه ورای تمام اختلاف‌ها، در محکومیت یکپارچه خشونت عریان و کشتار شهروندان دچار تردید و دودستگی می‌شود چه برسد که حتی بخشی از شهروندان از کشته شدن شهروندانی که افکار و باورهایی متفاوت با آنان دارند ابراز خوشحالی کنند. همان‌گونه که در کمتر کشوری بخشی از جامعه از تحریم اقتصادی خود توسط کشوری دیگر حمایت می‌کند و از شکست تیم‌های ملی یا ورزشکاران خود در عرصه‌های بین‌المللی خوشحال می‌شود.

اما نادیده گرفتن علل و ریشه‌های این پدیده استثنایی و صرفاً پرداختن به معلول یا محکوم کردن آن، گره از کار فروبسته ما نخواهد گشود.

باید دید طی این سال‌ها چه فرایندها و رخدادهایی وضعیت ما را در میان اغلب کشورهای جهان استثنایی کرده است.

در تمام کشورهای جهان، شکاف‌های سیاسی و اختلاف‌های گوناگون اجتماعی و فرهنگی وجود دارد اما در بسیاری از این کشورها، این اختلاف‌ها تفاوتی در میزان بهره‌مندی شهروندان از حقوق اساسی‌شان ایجاد نمی‌کند و تقریباً در اغلب کشورهای جهان، میزانی از آزادی‌های اجتماعی و فرهنگی (مانند حق انتخاب پوشش، دسترسی آزادانه شهروندان به اینترنت، خوانندگی زنان و ...) به رسمیت شناخته می‌شود.

اما وقتی در یک کشور، تفاوت‌ها و اختلاف‌های شهروندان و سبک‌های گوناگون زندگی به رسمیت شناخته نمی‌شود و حقوق شهروندان ورای باورهای‌شان محترم شمرده نمی‌شود

وقتی فقط زندگی بخشی از مردم اهمیت دارد و جان، آبرو و خواسته شهروندان معترض و مخالف اهمیتی ندارد و کشته شدن آنان در جریان اعتراضات گوناگون توجیه می‌شود و چه بسا حتی برای آن هلهله کشیده می‌شود

هنگامی که زمان، توان و بودجه مملکت به‌جای آبادانی، سازندگی و پیشرفت کشور و به رسمیت شناختن تکثر شهروندان و تأمین حقوق و خواست آنان، صرف مقابله با مطالبات‌شان و ایجاد محدودیت‌های ناموجه در راه آزادی‌ آنان و ایجاد دردسر برای‌شان می‌شود، آن هم در بسیاری موارد به نام بخش دیگری از جامعه

وقتی بخش مهمی از نیرو و توان انتظامی و امنیتی کشور به‌جای مقابله با گسترش دزدی و زورگیری در شهرها و پیشگیری از عملیات تروریستی در سطح کشور صرف مقابله با منتقدان و مخالفان سیاسی یا شناسایی و جریمه زنان باورمند به حق انتخاب پوشش می‌شود و حتی در این راه بخش‌های گوناگون جامعه در مقابل هم قرار داده می‌شوند

وقتی گروهی با اِعمال زور و قدرت‌ به دنبال تحمیل سبک زندگی مطلوب خود به بخش گسترده‌ای از شهروندان کشور است

هنگامی که راه‌های گوناگون مداخله موثر مردم در امور سیاسی و در سرنوشت‌شان و تحقق خواست‌شان بسته می‌شود و به کنش‌گری شهروندان و تلاش‌های تشکل‌های مدنی برای بهبود امور نگاه امنیتی و تهدیدآمیز وجود دارد

وقتی رسانه‌های عمومی، به‌ویژه صدا و سیمای کشور، صرفاً سخنگو و بازتاب‌دهنده خواست یک گروه از مردم می‌شود

وقتی هم‌زمان با سوگواری عمومی برای فروریختن متروپل در آبان، مراسم جشن و پایکوبی در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود

آیا تمامی این‌ها نتیجه‌ای جز ایجاد دوقطبی در جامعه و افزایش خشم، نفرت و کینه در بخشی از مردم و تکه‌تکه کردن و شقه‌شقه شدن جامعه دارد؟

باید عملیات تروریستی‌‌ای که منجر به کشتار مردم می‌شود را محکوم کرد؛ به‌ویژه هنگامی که کودکان هم قربانی آن عملیات شده‌اند. اما در عین حال باید در برابر هر برنامه و اراده‌ای که حرمت جان و حریم حقوق تمامی شهروندان این سرزمین را (ورای عقیده‌شان) به رسمیت نمی‌شناسد و به خواسته‌ها و مطالبات بخش گسترده‌ای از مردم دهن‌کجی می‌کند و مردم را در برابر مردم قرار می‌دهد و  منجر به ترور همبستگی ملی و امنیت روانی تمامی ایرانیان می‌شود نیز ایستاد که در غیر این صورت آینده‌ای ترسناک پیش روی این سرزمین است.

#وضعیت_امروز_جامعه_ما
#جان_شیرین
@Jaryaann

⚫️ نه یک روز، نه دو روز
نه یک سال، نه دو سال
نه یک شهر، نه دو شهر
سال‌هاست #آلودگی_هوا ایرانیان را در شهرهای گوناگون (اهواز، تهران، اصفهان، اراک، کرج،‌ زابل، مشهد و ...) و در فصل‌های گوناگون سال به معنای واقعی کلمه «خفه» می‌کند. اما نهادهای دست‌اندرکار و مسئولین امر فقط این شرایط را «توصیف» می‌کنند و در آن «تغییری» ایجاد نمی‌کنند؛ اگر تغییری در شرایط هم ایجاد می‌شود به سوی بدتر شدن آن است.

شاهسونی، رئیس گروه سلامت هوا و تغییر اقلیم وزارت بهداشت روز پیش اعلام کرد: «هوای پایتخت در شرایط بسیار ناسالم است. غلظت ذرات معلق در تهران در این روز بیش از ۱۰ برابر رهنمود سازمان بهداشت جهانی بود و در ایستگاه‌های منطقه ۴ و منطقه ۱۵ شاخص کیفیت هوا بالاتر از ۲۰۰ است.»

داریوش گل‌علیزاده، رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست گفته است: «کاهش آلودگی هوا در اولویت هیچ کسی نیست. بنابراین نمی‌توان انتظار هوای بهتری داشت حتی اگر سوخت و خودروها در کشور استاندارد شود اما باز هم وضعیت هوا به‌طور کامل بهتر نمی‌شود چراکه ۹۴ درصد تولید انرژی کشور بر پایه سوخت‌های فسیلی است.» گل‌علیزاده اعلام کرده که در سال گذشته ۲۱ هزار نفر (در ۲۷ شهر کشور با جمعیتی حدود ۳۵ میلیون نفر)، بر اثر آلودگی هوا فوت کرده‌اند و این تعداد مرگ و میر خسارت ۱۱.۳ میلیارد دلار برای کشور به دنبال داشته است.

❗️بنزین غیراستاندارد، پسماندسوزی و ضایعات‌سوزی، خودروهای غیراستاندارد تولید داخل، مازوت‌سوزی، پارک‌زدایی در شهرها و جنگل‌زدایی در پیرامون شهرها، اصرار بر توسعه خودرومحور شهرها و عدم توجه کافی به گسترش و به‌سازی حمل و نقل عمومی از جمله عواملی‌اند که این فاجعه را رقم زده‌اند و تنها یاری‌گر مردم در این سال‌ها برای نفس کشیدن، «باد» و تا حدی «باران» بوده است و در چنین شرایطی که #جان_شیرین شهروندان گرفته می‌شود، تنها راه حل نهادهای تصمیم‌گیر نیز، بستن مدارس و اعلام دورکاری است!

🔗 منبع ویدئو | منبع اخبار و نقل‌قول‌ها: ۱ و ۲ و ۳
#وضعیت
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

◾️پیرامون آنچه در شیراز رخ داد ابهامات گوناگونی وجود دارد اما این روشن و بی‌ابهام است که جان و زندگی تمام هم‌وطنان ما عزیز است و نباید در برابر ریخته شدن خون بی‌گناهان سکوت کرد چه در نماز جمعه زاهدان و چه در شاه‌چراغ شیراز.

ما ضمن محکوم کردن جنایت اخیر در شاه‌چراغ، سوگوار و دادخواه خون تمام هم‌وطنانی هستیم که در این مدت، در سیستان و بلوچستان، کردستان، مازندران، گیلان، آذربایجان، تهران، کرمانشاه، البرز، خراسان، اصفهان، کهگیلویه و بویراحمد، زنجان، قزوین، زندان اوین و اکنون در شیراز کشته شده‌اند.

به امید فراگیری و حکمرانی این باور در کشور که
«جان تک‌تک ایرانیان مهم است»
چون زندگی ارجمند است
و چون جان انسان (فارغ از نژاد، ملیت، جنسیت، تحصیلات، سن، جایگاه اجتماعی، دین، عقیده و سبک زندگی او)
شیرین، ارزشمند و گران‌بهاست.

#جان_شیرین
در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

▪️از حریم زندگی و #جان_شیرین آدمی می‌گوییم
از حرمت ریخته شدن خون حتی یک انسان بی‌گناه
در هر گوشه‌ای از این سرزمین
با هر آیینی، باوری، جنسیتی و به هر نامی

مهسا (ژینا)، حنانه، حدیث، سیاوش، نیکا، سارینا، غزاله، پارسا، مینو، نیما، محمدامین، عرفان، امیرحسین، محسن و …

در «جریانـ» باشید.
@Jaryaann

«مرد عشیره بودن سخت است.»

۱. قتل ناموسی نه منحصر به یک قوم و استان است و نه در میان تمام افراد آن قوم و استان رایج و رواست. کافی‌ست اخبار این سال‌ها را مرور کنید تا ببینید که در بسیاری از نقاط کشور چنین جنایاتی رخ داده است. البته در مناطقی که فرهنگ قبیله‌ای پشتیبان و مشوق چنین اقدامی است رواج این جنایات بیشتر است. اما بخش مهمی از مخالفت‌ها و افشای این جنایات نیز از سوی فعالان حقوق #زنان و نهادهای مدنی محلی است.

۲. قتل ناموسی مسئله‌ای قومی نیست اگرچه #قوم‌گرایی به آن دامن می‌زند. این جنایت حتی صرفاً برخاسته از شکاف میان زنان و مردان نیست. بسیاری از این ارزش‌ها توسط زنان این جوامع بازسازی و تکثیر می‌شود و بسیاری از کنشگران معترض به این رسوم، مردان آن نواحی‌اند. ضمن آن‌که مردان خود در این جوامع زیر بار فشار و انتظار «غیرت» و هراسان از طرد و تحقیر‌ از سوی طایفه به نوع دیگری (و مسلماً نه به اندازه زنان) قربانی می‌شوند.

۳. مسئله این‌جا، ستیز ارزش‌های عشیره‌ای علیه حقوق فردی‌ست. سنت‌هایی مانند الزام به ازدواج درون قبیله شاید در گذشته کاربرد داشته اما در جهان امروز نه اخلاقی‌ست، و نه حتی توجیه دارد که برای حفظ حلقه بسته قبیله و تأمین منافع اقتصادی عشیره زیر لوای آبرو و غیرت، زنان را از کودکی محکوم به ازدواج اجباری کرد و در صورت سرپیچی مورد آزار قرار داد یا حتی #جان_شیرین آن‌ها را گرفت.

۴. باید در برابر این مناسبات مرتجعانه‌ ایستاد و کمک کرد تا افراد از حصار تنگ این خرده‌نظام‌های اجتماعی بیرون بیایند و به‌جای احساس تعلق به قبیله، خود را شهروند کشور بدانند و ضمن حفظ ویژگی‌های ارزشمند فرهنگ بومی، ذهن‌شان را باز کنند و به‌جای ارزش‌های ناکارآمد قبیله‌ای، به اخلاق جهانی و ارزش‌های میهنی پایبند باشند. البته یادمان باشد یکی از مهم‌ترین علل وابستگی این افراد به حلقه‌های بسته قبیله‌ای، فقر، محرومیت و عدم امکان استقلال اقتصادی فرد و از آن سوی چتر حمایتی و مراقبتی قبیله و عشیره از افراد است.

۵. نفرت‌پراکنی و انگ چسباندن به هر قوم یا استانی نه تنها این رسوم خطرناک را ریشه‌کن نمی‌کند که با ارائه نشانی غلط و دامن زدن به دیگر شکاف‌ها، درخت جهل و نفرت و افکار دگم را آبیاری می‌کند. از سوی دیگر هر توهینی، با دلسرد و آزرده کردن کنشگران محلی -که تنها نیرویی‌اند که به واسطه نزدیکی به این حلقه‌های بسته تا حدی توان ترک انداختن در این نظام ارزشی را دارند- آن‌ها را در این راه تنها و بی‌پناه می‌کند.

۶. تلاش فعالان اجتماعی محلی بیش از پشتیبانی جامعه مدنی، نیازمند سه اقدام اساسی حکومت است:
• تصویب و اجرای فعالانه قوانین بازدارنده از کودک‌همسری و خشونت علیه زنان
• آموزش کودکان و آگاهی‌بخشی نسبت به حقوق زنان، روابط زن و مرد و حقوق و تکالیف #شهروندی
• ایجاد رونق اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و بسترسازی برای گسترش طبقه متوسط در این مناطق

اگرچه که متأسفانه در شرایطی که هیچ نشانه‌ای از تحقق هیچ‌یک از سه مورد بالا دیده نمی‌شود، هم‌چنان وظیفه شهروندان و نهادهای مدنی در ایران است که به سهم خود و با یاری نیروهای محلی بکوشند با آگاهی‌افزایی، اندکی بهبود فرهنگی و اجتماعی در این زمینه ایجاد کنند.

✍🏼 کاوه گرایلی
#مقالات_جریان
ضرورت #جنبش_خودساماندهی_جامعه_مدنی در جهت #نه_به_خشونت_علیه_زنان
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺«مریم اربابی»، آموزگار مدارس ابتدایی گرمه از شهرستان‌های خراسان شمالی که چند روز پیش به علت ابتلا به کووید ۱۹ در بیمارستان بستری شده بود، درگذشت.
تصویرش روی تخت بیمارستان، گوشی‌ در دست و در حال آموزش، دل ما معلمان و دانش‌آموزان را به درد آورد. یادش گرامی باد.»

منبع: طاهره نقی‌ئی

❗️ضمن اعلام همدردی با بازماندگان این آموزگار شریف و ادای احترام به روح بلند او و بزرگ‌داشت مسئولیت‌پذیری مثال‌زدنی او، ایمان داریم که گسترش چنین روحیه‌ و وجدان کاری‌ای، دوای درد بسیاری مشکلات اجتماعی است و امیدواریم همگی کرونا را جدی‌تر بگیریم تا این جان‌های عزیز و سرمایه‌های گران‌بهای انسانی را به آسانی از دست ندهیم.

#روزگارکرونایی #جان_شیرین
#مردم_ایران #آموختنى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺ذکر آیه ۳۲ سوره مائده در تابلوهای شهری هلند،‌ برای تشکر از زحمات کادر درمانی در #روزگارکرونایی

«هر کس انسانی را از مرگ رهایی بخشد، چنان است که گویی به همه مردم زندگی بخشیده است.»
#جان_شیرین #مداراشهر
منبع
در «جریان» باشید.
@Jaryaann