بریده‌ها و براده‌ها

✅⭕️ سنت حسنه «رأی‌فروشی»:
من به چه فردی رأی خواهم داد؟

✍️ میثم هاشم‌خانی


✅ از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۶، در اغلب انتخابات‌ها رسما از برخی کاندیداها حمایت داشتم. اما از سال ۹۷ طرفدار «فروش رأی» در ازای «تعهدات شفاف و سنجش‌پذیر» هستم؛ بدون ذره‌ای توجه به برچسب سیاسی و حزبی کاندیدا ها.

به چه معنا؟
از سال ۹۷ به این نتیجه رسیدم که تا زمانی که «احزاب حرفه‌ای» با فعالیت دائمی و اعضای انبوه و مانیفست شفاف نداریم، رفتار انتخاباتی درست عبارت است از حمایت از تعدادی «مطالبه شفاف و سنجش‌پذیر»، نه اهدای چک سفید امضا به «یک فرد کاندیدا»

بنابراین استراتژی من در انتخابات ۱۴۰۰ هم، «فروش رأی» در ازای ۴ مطالبه شفاف است. به این معنا که «هر» کاندیدایی نسبت به این مطالبات متعهد شود، با «هر» برچسب سیاسی، به آن کاندیدا رأی می‌دهم.


✅ چهار مطالبه‌ای که در انتخابات ۱۴۰۰ رأی‌م را در ازای آنها می‌فروشم، عبارتند از:

⚪️ مطالبه اول: رونق «اقتصاد اینترنت‌محور» از طریق رفع فیلتر ‎#تلگرام و ‎#توییتر و ‎#یوتیوب از ابتدای ۱۴۰۱، و نیز رساندن سرعت اینترنت در تک‌تک استان‌های کشور، به سطح ۳ کشور اول خاورمیانه، تا پایان ۱۴۰۲

‏⚪️ دوم: برقراری #درآمد_پایه_همگانی (UBI) به میزان لااقل ۳۰ دلار در ماه برای تک‌تک ایرانیان، از ابتدای ۱۴۰۱

توضیح: منابع مالی لازم، به سادگی می‌تواند با حذف «دلار ۴۲۰۰» و «فولاد دولتی» و «لاتاری خودرویی» و نیز «کاهش یارانه گاز و برق برای صنایع دارای مصرف انرژی بالا»، تامین شود

‏⚪️ سوم: رساندن تورم ایران به میانگین خاورمیانه (حدود ۷ درصد) تا سال ۱۴۰۴

توضیح: یادمان باشد که ۱۴ کشور خاورمیانه ‎#تورم_زیر_۳_درصد دارند: افغانستان، عراق، کویت، بحرین، عمان، امارات، عربستان، قطر، الجزایر، ارمنستان، آذربایجان، اردن، جیبوتی، موریتانی و غزه (فلسطین اشغالی)


‏⚪️ چهارم: امضای پیمان ‎#تجارت_آزاد ۲۰ ساله با ۱۰ کشور خاورمیانه، تا سال ۱۴۰۴

توضیح: پیمان تجارت آزاد با همسایگان، یعنی «تحریم‌ناپذیر» شدن ما، رونق اقتصادی «غیرنفتی» و به‌علاوه، «امنیت پایدار» در منطقه

ضمنا واضح است که پیش‌نیاز پیمان تجارت آزاد با ۱۰ کشور منطقه، احیای برجام + امضای FATF خواهد بود.


✅ سه نکته تکمیلی درباره استراتژی «رأی‌فروشی»

‏⚪️ اول: تاکید می‌کنم که حتی اگر آزادترین انتخابات را داشتیم و همه کاندیداها توسط ‎«شورای نگهبان» تایید صلاحیت می‌شدند، باز هم موضع من همین بود؛ یعنی به‌جای چک سفید دادن به یک کاندیدا و حمایت از او، استراتژی «فروش رأی» در ازای «مطالبات سنجش‌پذیر» را داشتم.

‏⚪️ دوم: اگر کاندیدایی لااقل ۳ مورد از ۴ مورد بالا را به‌صورت دقیق و شفاف متعهد شود، مرحله بعد «ضمانت اجرا» خواهد بود.
از نظر من حداقل ضمانت اجرایی قابل قبول (با توجه به ساختار سیاسی ایران) آن است که فرد کاندیدا اولا «برنامه زمانی دقیق» برای هر یک از این ۴ تعهد اعلام کند و ثانیا، رسما اعلام کند که اگر در این برنامه زمانی نتوانست هر کدام از تعهدات را اجرا کند، بلافاصله استعفا خواهد داد.

‏⚪️ سوم: اگر تا روز برگزاری انتخابات ۱۴۰۰ هیچ کاندیدایی این ۴ مطالبه شفاف و سنجش‌پذیر را بیان نکرد (که به احتمال زیاد هم همین اتفاق خواهد افتاد)، من در روز انتخابات این ۴ مطالبه را روی برگه رأی می‌نویسم و به صندوق می‌اندازم.



⭕️ متن مشابهی را قبل از انتخابات مجلس سال ۹۸ نوشته‌ام که می‌توانید در این لینک بخوانید:
t.me/meysam_hashemkhani/1356