بریده‌ها و براده‌ها

⭕️ متاسفانه به دلیل آموزش ناکافی، هنوز بسیاری از مصادیق خشونت یا آزار جنسی در جامعه ما مشخص نیست. ضمناً مرز بین انواع بدرفتاری‌های جنسی نیز نامشخص و مخدوش است.

لازم است که از پسِ روایات دردناک قربانیان تجاوز با #تبدیل_غم_بزرگ_به_کار_بزرگ زمینه‌ای برای ارتقای #آگاهى عمومی در زمینه بدرفتاری‌ها و انواع خشونت و آزار جنسی ایجاد شود تا شاهد افزایش حساسیت عمومی و کاهش بدرفتاری‌های جنسی باشیم.

جدول کاری از: خشوعی و سارا عباس‌پور

تصاویر و توضیحات بیشتر
#آموختنى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

مونیبا مزاری،‌ هنرمند جوان پاکستانی از حادثه مهیبی که در زندگی با آن مواجه شد می‌گوید؛ از اینکه چگونه به این باور رسیده که هر لحظه #زندگی را باید زیست!
#آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔻جهان‌بینی یک‌سویهٔ هانس روسلینگ🔻

🔹 متاسفانه کتاب «واقع‌گرایی» مبتنی بر مجموعه‌ای از آمارهای شدیداً جهت‌دار است که آن‌ها را به عنوان حقیقت‌هایی دربارهٔ توسعهٔ جهانی به مخاطب ارائه می‌دهد. در این کتاب خبری از تحلیل روندهای منفی نیست و همچنین از تحلیل موضوعات دشوار—مانند عواقب اکولوژیک شیوهٔ فعلی رشد اقتصادی و خطرات ناشی از رشد ادامه‌دار جمعیت جهان—طفره می‌رود.

🔸نقد من بر سه ایراد بزرگ کتاب متمرکز است:
🌀 اولین ایراد بزرگ کتاب این است که نمونه‌های آماری آن گزینشی و جهت‌دار هستند و در نتیجه تصویری یک‌جانبه و غیرواقعی از جهان ارائه می‌دهند. این نقطه ضعفی بزرگ برای کتابی است که مدعیِ افشای حقیقت از طریق فکت‌های آماری است. بسیاری از روندهای جهانی آن‌گونه که در کتاب عنوان شده مثبت و یک‌دست نیستند، بلکه باید به عنوان بخشی از واقعیتی متکثر، پیچیده‌ و بعضاً متناقض‌ در نظر گرفته شوند؛ کاری که کتاب انجام نمی‌دهد.

🌀 ایراد دوم به سکوت کامل کتاب دربارهٔ پیش‌زمینه‌ها و تأثیرات اکولوژیکِ نامطلوب رژیم‌هایِ کنونی فن‌آوری و اقتصاد مربوط می‌شود. این موضوع، تحلیل‌های کتاب دربارهٔ روندهای مثبت جهانی را سطحی، نامستدل و در نهایت کم‌ اهمیت ساخته است.

🌀ایراد سوم به نگرش کتاب به مقولهٔ رشد جمعیت مربوط می‌شود که کتاب آن ‌را نه تنها بی‌اشکال می‌بیند بلکه تأثیرگذاری بر آن را نیز ناممکن می‌داند. این نگرش ناقص و مشکل‌دار است و می‌تواند عواقب سیاسی جدی به همراه داشته باشد.

✍🏼کریستین برگرن
مترجم: روزبه فیض
منبع و متن کامل:
http://eco-literacy.net/hans-rosling-one-sided-worldview/

🔻آشنایی با #كتاب «واقع‌گرایی» Factfulness در اپیزود ۱۴ بی‌پلاس🔻
https://t.me/Jaryaann/3221
#تفکرانتقادی #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔸گوشتخواران قهاری را دیدم، که سخت دل‌نگرانِ جان گوسفندان بودند!🔸

دوستانی که گیاهخوارند که هیچ؛ حق هرگونه اعتراضی به کشتن جانداران برای آنها کاملاً محفوظ است اما یک سؤال از گوشتخواران عزیزی که نسبت به قربانی کردن حیوانات در شادی و عزا و خصوصاً به هنگام عید قربان معترضند وجود دارد:

🔹آیا آنچه که از نظر شما امری غیراخلاقی‌ست، نفسِ گرفتن جان یک موجود زنده ا‌ست یا آگاه شدن ما به انجام این عمل است که به نظر شما آزاردهنده و نارواست؟

اگه حالت اول است که دوستان حتما در جریانند که این گوشت و مرغ‌هایی که ما هر روز و هر شب با اشتیاق و ولع بسیار، نوش جان می‌کنیم، قاعدتاً نه حاصل نتایج مذاکره با گاوها و گوسفندان و مرغان عزیز و اقناع آنها برای مرگ اختیاری و اهدای اعضای بدن‌شان برای تناول مدام و لذت مستدام ما، که غالباً نتیجۀ کشتار آنها، گاهی به شیوه‌هایی به مراتب وحشیانه‌تر از آداب قربانی کردن است.

اما اگر حالت دوم است و چیزی که ما را آزار می‌دهد نه کشتن این جانوران که آگاهی از آن است، در حقیقت مشکل نه نفس بروز خشونت که عریان و عیان شدن خشونت پنهان است. گویی در این صورت هم ما بیشتر نگران مکدّر شدن احوال خودمانیم که از جاری شدن خون و دیدن گوسفند با صورتی گلگون و جان دادن و تبدیل چهره‌اش به رویی زردگون، خاطر نازک‌مان ترک برمی‌دارد وگرنه مشکل خاصی با نفس جان دادن آن موجود بی‌چاره نداریم. در واقع، اعتراض و خشم ما نه به حقیقیت این خشونت که به فرایندی‌ست که منجر به مواجهۀ ما با این حقیقت می‌شود؛ حقیقت و خشونتی که خود هر روز به نحوی باعث و بانی آن هستیم.

🔸اصولاً «غفلت» در اغلب اوقات پدیده‌ایست لذت‌بخش و در مقابل امر آگاهی‌بخش که ما را از غفلت برون می‌آورد معمولا آزاردهنده و ناخواستنی‌ست و ما چندان خوش نداریم که حقیقت را لخت و بی‌بزک ببینیم.

🔹خلاصه، اگر من دغدغهٔ حقوق حیوانات دارم اما گیاهخواری را نیز کاری دشوار می‌یابم باید لااقل از میزان مصرف گوشت و مرغ خود در طول سال و دامن زدن بیش از حد به صنعت و چرخهٔ کشتار این موجودات بکاهم در غیر این صورت مضمون واقعی اعتراض‌های ما «فعالان یک‌روزه حقوق حیوانات»، نسبت به «قربانی کردن» صرفا این خواهد بود که:

«آقا جان بکُش ولی لطیف باش و آن پشت مشت‌ها بکش که حال ما را بد نکنی.
بکُش و تمیزکاری‌ها و بَزک‌کاری‌هایت را بکن؛ بعد هروقت اعضای یادگار آن مرحوم، شیک و مجلسی و تر و تمیز شد، آن موقع بیار بگذارش جلوی ما که نوش جان کنیمش؛ بی‌آنکه مشاهده یا تداعی چهرۀ معصوم آن مرحوم، خدای نکرده خاطر ما را مکدر، عیش ما را منغص و لذت ما را مخدوش کند.»

🔹پی‌نوشت🔹
🔸می‌گویند برای مولانا در میان مناسبت‌های مذهبی، عید واقعی «عید قربان» بود.
بدیهی‌ست عید نامیدن این روز توسط این بزرگان نه به واسطه کشتن یک جانور و گوسفند بی‌گناه که برای قربانی کردن گوسفندهای درونی ماست که می‌گویند، هرکسی «اسماعیلی» دارد که در زندگی‌اش باید قربانی کند و گفته‌اند برای گام برداشتن به سوی یک زندگی «آرمانی» ما بايد مدام چيزهایی را برای چيزهای ديگر «قربانی» كنيم.

🔸ما انسان‌های امروزی البته آموخته‌ایم که «دیگری» را برای منافع و لذت خود قربانی کنیم؛ انسان‌ها، حیوانات و محیط زیست را؛ همه را قربانی می‌کنیم برای موفقیت و کامیابی شخصی خود؛ اما اینجا مراد از قربانی کردن، اتفاقا گذشتن از «خود» و «خوشایند‌های دم دستی» است تا به خوشایند نهایی كه می‌گویند عشق به انسان‌ها و تمام موجودات و زندگی سرشار از حقیقت و معناست برسیم که البته این هم بسیار دشوار است و «کار نازکان نرم نیست و کار پهلوان است ای پسر».

#حيوانات #آگاهى #اخلاق
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔺جملاتی که برای تربیت بچه‌ها، لازم است روزانه بشنوند.
منبع:
@TarbiatPooya
برای دوستان فرزنددارتان بفرستید.
🔻اینستاگرام تربیت پویا:
Instagram.com/TarbiatPooya
#كودكان #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

... بسیاری از ایرانیان بدون اینکه نیت شری داشته باشند، درکی از منافع ملی ندارند. ممکن است این را از شهروندی عادی بپذیریم. اما برای فعالان مدنی و سیاسی پذیرفتنی نیست. بارها شنیده‌ام، از آدم‌هایی فرهیخته و اهل فکر که «اصلاً مرزها چه اهمیتی دارند؟» «اصلاً ملت یعنی چه؟» و غیره. ... مرز مهم نیست؟ معلوم است که مهم است! «بشریت» واحد سیاسی نیست، شما فقط در چهارچوب یک دولت-ملت می‌توانید عضو جامعه سیاسی باشید.
...
بخشی از نخبگان ایران با تکیه بر نوعی انسان‌گرایی و جهان‌شهری‌گری لوس، رمانتیک، و ناممکن زیرآب منافع ملی را می‌زنند. اشکال کار این عزیزان اینجاست. ما هنوز جا دارد تا کاملاً ملت شویم، و درکی از منافع خودمان و واقعیت‌های سیاست پیدا کنیم. چیزهایی که برای اکثر روزنامه‌نگاران و فعالان سیاسی غربی بدیهی است برای نخبگان ایرانی نیاز به توضیح دارد. هیچ دولتی در دنیا تا این حد انسان‌گرا و جهان‌شهری نیست و نمی‌تواند باشد. باید مفاهیم ابتدایی سیاست را آموخت و بعد وارد جهان پیچیده و پر دست‌انداز سیاست شد.

✍🏼 بابک مینا
منبع: فیسبوک نویسنده
#ایده_ایران #مرز #ايران #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

⭕️ مطالعه تاریخ، پادزهر زمانه ما و اخبار روز

ترجمه و صدا: ایمان فانی
#مدرسه_زندگی
#خبر #رسانه #تاريخ #آگاهى
منبع:
@persianschooloflife
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔻چرا نباید بررسی گوشی اولین کاری باشد که صبح‌ها انجام می‌دهیم؟

🔸وقتی از خواب بیدار می‌شویم نخستین کاری که می‌کنیم بررسی اعلان‌های گوشی است تا مبادا از تحولات جدیدی که رخ داده اند بی خبر بمانید. اما به گفته «تریستان هریس»، طراح سابق اخلاق‌گرای گوگل، نگاه کردن گوشی بلافاصله بعد از بیرون آمدن از تختخواب می‌تواند روز شما را خراب کند.

🔹هریس در سه سال گذشته در مورد تاثیرهای سوء تکنولوژی بر ضعف ذهن ما تحقیقاتی انجام داده است. او طراحان تکنولوژی را با جادوگران مقایسه می‌کند و می گوید این افراد به دنبال نقاط کور، لبه‌ها، آسیب‌پذیری‌ها و محدودیت‌های درک مردم می‌گردند! بنابراین می‌توانند بر کارهایی که مردم انجام می‌دهند تاثیر بگذارند، بدون اینکه حتی آنها بفهمند چه بلایی سرشان می‌آید. وقتی به تکنولوژی این قدرت را می‌دهید، تجارب شما را به شیوه‌ای کنترل خواهد کرد که نخواهید فهمید.

🔸او در مورد اینکه چرا نباید بررسی اعلان‌های گوشی اولین کاری باشد که صبح ها انجام می دهید می گوید:
«وقتی صبح‌ها از خواب بیدار می‌شویم و گوشی خود را برای دیدن لیست نوتیفیکیشن‌ها روشن می‌کنیم شما با تجربه بیدار شدن از خواب و احاطه شدن با فهرستی از چیزهایی که دیروز اتفاق افتاده‌اند و در جریان آنها قرار نگرفته‌اید گرفتار می‌شوید.»

🔹تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که دریافت مداوم اعلان‌ها میزان استرس را بالا می‌برند. برای مثال در تحقیقی که بر روی ۲۰۰۰ نفر انجام شد مشخص شد اعلان‌های ایمیل با احساس بیشتر اضطراب ارتباط مستقیم دارند.

🔸یک راهب بودایی به نام «تیک نات هان» اشاره می‌کند وقتی احساس استرس می‌کنیم، یا در حال نشخوار گذشته‌ایم یا نگران آینده‌ایم. این دقیقا همان اتفاقی است که با نگاه کردن به اعلان‌های گوشی می‌افتد و به جای لذت بردن از صبح مجبور می‌شوید به همه کارهایی فکر کنید که می‌خواهید انجام دهید یا اتفاقاتی که دیروز افتاده است.

🔹هریس پیشنهاد می‌کند به جای چک کردن گوشی باید بیشتر سعی کنید کارهایی را انجام دهید که با نیازهای واقعی شما مطابقت دارند. برای من خوردن یک فنجان چای بدون فکر کردن به موضوع خاصی بهترین حالت ممکن است.

🔸اگر چه این روزها کمتر کسی گوش‌اش بدهکار است، اما واقعیت این است که جز موارد ضروری، ایمیل‌ها و پیام‌ها می‌توانند منتظر بمانند.

منبع: techinsider
@morvaridPSY
#ديجيتال_فرهنگى #فناورى
#آگاهى #تعادل_ذهن
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

چگونه از روزمرگی رها شویم؟ چگونه زندگی خود را کامل زیست کنیم؟
🚴🏼 پاسخ‌ جوان آمریکایی را ببینید که کارش را رها کرد تا تمام زندگی خود را بر یک دوچرخه بگذارد و به سفر برود.
#آگاهى #گردشگری
@Jaryaann

زندگی روزمره حواس‌مان را از خودمان پرت می‌کند. ای بسا به خودمان بیاییم و ببینیم دورهمی‌های‌مان محدود شده به حرف زدن از گرانی و آب‌وهوا. اما اگر یک نفر با جعبه صد پرسش #آلن_دوباتن به مهمانی آمده باشد چه؟
آن وقت گفت‌وگوهای جذاب‌تری می‌کنیم و پای هستی و افکار و تناقض‌ها به میان می‌آید.

مصطفی ملکيان: گفتگوی دوستانه و در عین حال جدی و استدلالی درباره‌ی هر یک از ۱۰۰پرسشِ این مجموعه را موکّدا توصیه می‌کنم؛ ما را از میزان جهل‌مان به برخی از مهم‌ترین مسائل و مشکلات زندگی‌مان واقف و مطلع می‌کند.

🔻 ۱۰۰پرسش🔻
جعبه ابزاری برای گفتگو
اثر آلن دوباتن/ترجمه علی کاظمیان
فرهنگ نشرنو
https://pbs.twimg.com/media/Dgd4CxXX0AA2ygq.jpg
#آگاهى #كتاب
در «جریان» باشید.
‎‌‌‌‏ @Jaryaann

محسن صفایی‌فراهانی، از علل موفقیت دهه ۴۰، اشتباهات ۴۰ سال گذشته و راه‌ برون‌رفت از این وضعیت می‌گوید:
من عاشق #ايران هستم.

نسخه کامل:
t.me/EtemadOnline/25334
#ديدنى
#تاريخ #آگاهى
@Jaryaann

بی‌خبری، غرض‌ورزی یا خیانت؟
🔹شفیعی کدکنی در صحبت‌هایش در این جلسه نخست به سرنوشت زبان فارسی در شبه‌قارۀ هند اشاره می‌کند و این‌که در آن منطقه با برکشیدن زبان محلی اردو، در مقابل فارسی به اسم بومی‌گرایی تیشه به ریشۀ زبان فارسی زده شد؛ ابتدا مردم منطقه تشویق شدند به اردو حرف بزنند و بعد که این رویه جا افتاد، چون زبان اردو ادبیات کهن و سترگی مانند فارسی نداشت، کم‌کم به حاشیه رانده شد تا این‌که انگلیسی جایش را گرفت و حالا اردو زبانی حاشیه‌ای در آن منطقه است و انگلیسی زبان اصلی و غالب.

🔸شفیعی کدکنی سپس می‌گوید: «ببینید آن‌هایی که روی زبان‌های محلی ما فشار می‌آورند که من آقا به لهجۀ کدکنی بهتر است شعر بگویم، او می‌داند چه‌کار می‌کند، او می‌داند که در لهجۀ کدکنی، شاهنامه وجود ندارد، مثنوی وجود ندارد، ... سعدی [وجود] ندارد. این لهجه وقتی که خیلی هم بزرگ بشود چهار تا داستان کوتاه و دو ـ سه تا شعر بندتنبانی میراثش خواهد شد. آن بچه هم می‌گوید من فاتحۀ این را خواندم. من شکسپیر می‌خوانم یا پوشکین می‌خوانم […].

🔹زبان فارسی در همه کرۀ زمین با رباعیات خیام و مثنوی جلال‌الدین و شاهنامه و سعدی و حافظ و نظامی و… شناخته می‌شود. شکسپیر با آن نمی‌تواند کشتی بگیرد. پوشکین با آن نمی‌تواند کشتی بگیرد. اما با آن لهجۀ محلی که تشویقت می‌کنند، بعد از مدتی نوۀ تو، نبیرۀ تو، می‌گوید ... من روس می‌شوم، انگلیسی می‌شوم .... ما نمی‌خواهیم هیچ زبان محلی‌ای را خدای‌نکرده [تضعیف کنیم …] چون پشتوانۀ فرهنگی ما هستند. ما اگر این‌ها را حفظ نکنیم، بخش اعظمی از فرهنگ مشترک‌مان را عملاً نمی‌فهمیم. ولی این زبان بین‌الاقوامی که قرن‌ها و قرن‌ها همۀ این اقوام درش مساهمت (همکاری و همیاری) دارند […] هیچ قومی بر هیچ قوم دیگری تقدم ندارد در ساختن امواج این دریای بزرگ، ما به این باید خیلی بیش‌تر از این‌ها اهمیت بدهیم».

متن کامل:
http://khabgard.com/3590
#فارسی #آگاهى #ايران
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

«دیدار معاون وزیر خارجه انگلیس با عباس عراقچی»
تصور کنید اگر جای دو معاون وزیر امور خارجه ایران و انگلیس در این صحنه جا به جا می‌شد، چه فریاد وامصیبتایی بلند می‌شد که عزت ایرانی لگد مال شده. اما حالا چه کسی می‌گوید در حالی که ایران میزبان است، میهمان اینگونه در زمان ورود عراقچی جلوی او خم شده؟!
https://bit.ly/2MIMh1H
از #توئيتر فاطمه کلانتری
🔻🔻🔻
🔹 تذکر بالای نکته درستی‌ست که در صورت انتشار تصویری برعکس این به احتمال زیاد شاهد هجمه‌های زیادی مبنی بر این بودیم که «احترام و غرور ایران بر باد رفت» و ... اما مهمتر از این نکته، این است که اصولا یاد بگیریم بدون اطلاع از شرایط و بر مبنای صرفا یک قاب تصویر از لحظه‌ای که تصاویر و لحظات قبل و بعد آن مشخص نیست شروع به قضاوت و صدور حکم در باب آن لحظه و واقعه نکنیم.

🔸کمااینکه شاید در این‌ مورد شخص مورد نظر فقط یک لحظه توجهش به چیزی روی زمین جلب شده و کمی به جلو خم شده است؛ همین!

🔹خلاصه این روزها هرچیزی را زود باور نکنیم.🔹

#تفکرانتقادی #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

#افسردگی همیشه نمودی در ظاهر و چهره فرد ندارد.
عكس سمت راست ٧ ساعت قبل از خودكشی گرفته شده است.
مطالب و تصاویری که ما از اطرافیان‌مان در دنیای مجازی می‌بینیم به معنای آگاهی از احوال واقعی آن‌ها نیست و افسردگی از آنچه گمان می‌کنیم به ما نزدیک‌تر است.
حواس‌مان به خود و به آدم‌های اطراف‌مان باشد.
https://bit.ly/2NfKC38
منبع: توئیتی از هاریسون
#روانكاوى #مهربان_باشیم #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔹همان طرز فکری که با حمله چندصد ایرانی به صفحه فلان بازیگر یا ورزشکار در فضای مجازی یا با شلوغ کردن تعدادی ایرانی پایین هتل تیم پرتغال در جام‌جهانی، با #تعمیم_شتاب‌زده میلیون‌ها ایرانی را یک‌کاسه کرده و حکم کلی در تحقیر #ماایرانیها صادر می‌کند، این روزها به واسطه فلان رفتار احتمالیِ تعدادی عراقی در مشهد، حکم به تحقیر تمام عراقی‌ها و توهین به آن‌ها و بازتولید نفرت بین دو کشور هم‌ریشه و هم‌سایه می‌دهد.

🔸کافی‌ست با یک عراقی طبقه متوسط از بغداد کمی نشست و برخاست و گفت‌وگو داشته باشید تا به شباهت‌ها و پیوندهای مشترک زیاد میان دو ملت پی‌ببرید و از هر جریانی که به دنبال دشمنی بین ما و آن‌ها است رو بگردانید.

#ریشه‌های_مشترک #آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

🔹در توجیه خودکامگی و استبداد رضاشاه بسیار می‌شنویم که ایران آن زمان را نباید با سوئیس و ... قیاس کرد و اگر او نبود ما سرنوشتی مثل افغانستان می‌داشتیم.

🔸کارهای بزرگ و مهم رضاشاه و شرایط پرتنش و آشوب آن زمان را نمی‌توان انکار کرد اما چنین تحلیل‌هایی عمدتا ناشی از فقر آگاهی تاریخی ما و غیاب جنبش مهم #مشروطه در ذهن و حافظه جمعی ما ایرانیان است.
https://t.me/meidaandotcom/4930
#تاريخ #آگاهى #كتاب
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

مونیبا مزاری،‌ هنرمند جوان پاکستانی از حادثه مهیبی که در زندگی با آن مواجه شد می‌گوید؛ از اینکه چگونه به این باور رسیده که هر لحظه #زندگی را باید زیست!
#آگاهى
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

📝 مصرف نمایشی و نمایش مصرف در اینستاگرام

🔸در مواجهه با شبکه‌های اجتماعی، مخصوصا شبکه‌ی اینستاگرام، با چند الگو برای عکس‌برداری از زیستِ فردی روبه‌رو خواهیم شد. الگوهایی چون: «عکسِ فرد در مهمانی‌ها و جشن‌ها»، «عکس از غذا، در خانه و یا در رستوران»، «عکس با آرایشِ بسیار و لباس‌هایی عموما جدید و مطابق با مدِ روز»، «عکس از وسایل شخصی لوکس» و الگوهای بسیارِ دیگر. تقلید از این الگوها نیز، بنا به طبقه اقتصادی هر فرد، شدت و ضعف‌‌هایی دارد. این الگوها چگونه و با چه انگیزه‌ای ساخته می‌شوند؟

🔸یادداشتِ حاضر در پی نزدیک شدن به پاسخ‌هایی است که شاید بتواند تبیینی از این پدیده بدست آورد. بنظر می‌رسد که الگوهای (غذا،لباس مارک، آرایشِ صورت، وسایل شخصی لوکس)، الگوهایی هستند که ابتدا در افرادِ طبقات بالادستی (طبقه مرفه) به اجرا در می‌آید و سپس به نوعی ارزش تبدیل می‌شود و بعد از آن است که به طبقات پایین دستی انتقال می یابد .

🔸گسترش این رفتار را می‌توان با مفهوم مد توضیح داد؛ رفتارِ پر تکرارِ موقتی‌یی که خیلی سریع، پیدا می‌شود و گویی زمانی که به طبقاتِ مختلف ( مخصوصا طبقات پایین دست) رسوخ کرد، ناگهان ناپدید می‌شود. رفتاری که اگر از منظر زیملی به آن بنگریم، به جهت ایجاد تفاوت، پیدا می‌شود.

🔸 زیمل معتقد است: «به محض اینکه طبقات پایین، شیوه‌ی طبقات بالا را کپی می‌کنند، طبقات بالا آن شیوه را تغییر داده و خود را با شیوه‌‌ای جدید تطبیق می‌دهند و در این حالت است که تفاوت را با توده‌ی مردم حفظ می‌کنند و این بازی به همین صورت ادامه می‌یابد». از منظر زیمل ، طبقه‌ی بالادستی به این سبب الگوهای تولیدی را سریعا جذب می‌کند، که به دنبالِ ایجادِ تمایز میان خود با طبقاتِ پایین دستی است. همچنین گویی منزلتی را نیز از این تمایز بدست می‌آورد. منزلتی که به ناتوانی طبقات پایین دستی گره خورده است، زیرا که او نمی‌تواند براحتی و سریعا آن الگو را تقلید کند و مجبور است آن را در بهترین حالت، در سطحی پایین‌تر تجربه کند.

🔸به الگوهای تصویری شبکه اجتماعی اینستاگرام نیز می‌توان از چنین منظری نگریست؛ رفتارهایی که برای ایجاد تفاوت و یا ایجادِ منزلتِ اجتماعی ایجاد می‌شود و هنگامی که این رفتار، به طبقاتِ مختلف رسوخ کرد، تغییر می‌کند، زیرا که از هدفِ اولیه خود، یعنی ایجاد تمایز دور شده است. برای مثال، هنگامی که رفتارِ عکس گرفتن فردِ متعلقِ به طبقه‌ی بالادستِ اقتصادی از غذای رستورانِ لوکس، به طبقه‌های پایین دست نیز سرایت کرد و آنان نیز، حتی در سطحی پایین‌تر، از غذاهای ارزانِ‌تر رستوران خود عکس گرفتند، دیگر کارکرد اولیه‌ آن رفتار از دست می‌رود و تبدیل به شباهت می‌شوند تا تمایز.

🔸این‌گونه است که چنین رفتارِ پر تکراری، کم‌کم می‌تواند کم‌رنگ شود و مثلا جای خود را به عکس گرفتن از حیوانِ خانگی بدهد و یا عکس گرفتن در کنارِ خودروی شخصی و یا ویلا و منزلِ لوکس شخصی. گویی این طبقه‌ی بالادستی است که بازی را آغاز می‌کند و هنگامِ همه‌گیر شدنش، میدان را برای مدتی ترک می‌کند تا با استراتژی جدید، دوباره پا به میدان بگذارد؛ استراتژی‌ای که فاصله‌ او را با افرادِ دیگر حفظ خواهد کرد.

🔸گویی فردِ متعلقِ به طبقه‌ی بالادستی دیگر با انباشتِ سرمایه و مصرف ارضا نمی‌شود و نیازمندِ یک رفتارِ جدید است تا هویتِ فعلی‌اش را درک کند و از آن لذت ببرد و همچنین به خود و دیگران، وجود آن هویت را در زبان و رفتار بازتولید کند. در چنین وضعیتی است که مصرف، جنبه‌ی نمایشی به خود می‌گیرد تا لذتِ جدیدی را به لذت‌های گذشته اضافه کند و همچنین هویتِ متمایز را به « دیگری» بیرون از طبقه، گوش‌زد کند.

🔸تورستین وبلن معتقد است که: «ثروت برای اینکه برای فرد منزلت بیشتری به همراه آورد باید بصورت متظاهرانه به نمایش گذاشته شود. طبقه مرفه علاوه بر بدست آوردن ثروت و به تبع آن قدرت، ‌همواره در پی نشان دادن این ثروت برای کسب افتخار اجتماعی بوده‌اند. این تظاهر در ابتدا بصورت «فراغت خودنمایانه» از طریق اشتغال فرد به کارهای غیرتولیدی‌ست، زیرا کار مولد تنها متعلق به طبقات پایین‌تر بوده».

🔸در مجموع می‌توان چنین استدلال نمود که میلِ به نمایش مصرف، در پرتویِ خواست کمپانی‌های گوناگون، الگوهایی را جذب و حتی تولید می‌کند که ابتدا توسطِ افرادِ این طبقه‌‌ی قدرت‌مند اقتصادی تجربه می‌شوند و هنگامی که به سایر طبقات سرایت کرد، تغییر می‌کنند و الگوهای جدید، جای آنها را می‌گیرند. و حال چه فضایی بهتر از شبکه‌ اجتماعی اینستاگرام که مهم‌ترین علتِ وجودی‌اش، نمایش است. نمایشِ هر آن‌چه فرد در زیستِ خود به دنبال آن است.

✍️ مسعود ریاحی
#آگاهى
منبع @IranSociology
در «جریان» باشید.
@Jaryaann

داستان زندگی خود را چگونه می‌نویسید؟
#آگاهى #آرامش
زیرنویس: وکب کدینگ
در «جریان» باشید.
@Jaryaann