فریبا م (شعر و سکوت):
ماه مهرم پر ز مهر و هم سفر با یاورم
بیگمان در هر زمانی باتو من هم باورم
راه می پویم به کوهستان به ابری می رسم
در سپید ابر زیبا،،ذوق را.میپرورم
با رفیقم یک نفس تا قلّه ره پیموده ایم
در طبیعت حال خوش دارم کنار یاورم
ذوق باران را شنیدی و به تکرارش دلم؟
این چنین روحِ نوازش ها نشیند،،در برم
از سکوتم راضی ام با قلب خود بیگانه ام
بار دیگر عشق را طردش کنم تا مضطرم
همسفر در جاده می ماند برایِ رفتنش
خوب داند راهمان از هم جدا،،من دیگرم
مهربانی را نمیخواهم دلم ویرانه شد
میروم دریا ببینم با خدا راحت ترم
#فریبا_م #خوانش_علی_خوش_قامت403/6/23