معبودم عطر مغفرتت را بر جان خستهام بپاش و مرا تطهیر کن ای تنها توان پرواز من بدون لطف نگاهت، زیباترین مناجاتها هم گرهای از دل باز نمیکند سجادههایم بیحضور تو، خالی از هر معنای حقیقیاند اشارهای از تو کافیست تا تمام هستیام روشن شود مرا به ضیافت شیرینی نگاهت دعوت کن که جز این تمنایی ندارم مرا در آغوش رحمتت جای بده و سایهای از لطف خود بر زندگیام بیفکن ای بخشایندهی مطلق با هر نگاهت مرا نزدیکتر به خود کن تا هر نفس، یاد تو جانم را تازه کند و بندگیات را در اوج زندگی کنم.