✍ انسانهای امیدوار کتابخوان هستند
▫️ گفتوگوی روزنامۀ ایران با عبدالحسین
آذرنگ (پژوهشگر، نویسنده، عضو شورای علمی دانشنامۀ ایران) | چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۵
🔸 عدهای از مردم در همۀ کشورها کتاب نمیخوانند. هر کاری هم بکنید، نمیخوانند. آمارهایی در دست است که در سوئد، ژاپن، آلمان، امریکا و کشورهای دیگر درصدی از مردم لای کتاب را باز نمیکنند. پس این عده را بگذاریم کنار. یکی از بستگان مرحومم میگفت: کتاب را که باز کنم، همان سطر اول را که بخوانم خوابم میگیرد. بنابراین، هیچ چیز نمیخوانم.
از مردم برای لذت و سرگرمی و پرکردن وقت خالی کتاب میخوانند، در همه جای جهان، که البته کار خوبی است، اما اگر رسانۀ دیگری جز کتاب به آنها بیشتر لذت بدهد و آنها را سرگرمتر کند، رسانه را جایگزین میکنند. من به این دسته هم حق میدهم. دنیای کنونی دنیای رقابت رسانههاست. هر رسانهای کارآمدتر عمل کند، رسانۀ رقیبش را از میدان بیرون میراند.
درصد دیگری از خوانندگان بنا به نیازی، ضرورتی، الزامی، یا نظایر آن کتاب میخوانند، مثل موقعی که شما و من میخواهیم امتحان آییننامۀ رانندگی بدهیم، یا دستگاهی را به کمک کتابچهاش به راه بیندازیم یا در آزمونی شرکت کنیم. بنابراین، ضرورت که برطرف شود، تکلیف معلوم است. اما همینجا میتوان افزود که اگر جامعهای به گونهای پیش برود که ضرورتهای خواندن، ولو اینگونه خواندنها را گسترش بدهد، در نهایت بر فرهنگ عمومی و تخصصی جامعه میافزاید. این عرصه به برآورد بنده خیلی جای مطالعه دارد. به هر حال، خواندن از سر ضرورت واجب بیشتر به نتیجه میرسد تا خواندن بر اساس ترویج فضیلت کتابخوانی که بیشتر مستحب است تا واجب.
درصد دیگری از مردم این روزها خیلی هم میخوانند، اما نه کتاب...
▫️ متن کامل یادداشت را در وبگاه انجمن صنفی ویراستاران بخوانید.
https://anjomanvirastar.ir/6957-2/#انجمن_صنفی_ویراستاران #مقاله #آذرنگ