چه زیباست که چون صبح، پیام ظفر آریم گل سرخ ، گل نور ز باغ سحر آریم. چه زیباست، چو خورشید، درافشان و درخشان ز آفاق پر از نور، جهان را خبر آریم . همانگونه که خورشید، بر اورنگ زر آید، خرد را بستاییم و بر اورنگ زر آریم. چه زیباست، اگر تیغ ببارند، جز از مهر نگوییم وگر تلخ بگویند، سخن از شکر آریم. بیایید، بیایید،ازین عالم تاریک دل افروزتر از صبح جهانی دگر آریم . . .!