«در زمان های قدیم موی زنان را فر میکشیدند؛ چون بر این باور بودند اگر مو صاف باشد دل عاشق از توی آن می لغزد و می افتد اما دل توی موی فر گیر میکند و تا ابد همونجا میمونه»
دقیقا مثل همونجا که صائب میگه:
«در هر شكن از زلف گره گير تو داميست..
اين سلسله یک حلقه ى بيكار ندارد!»
@ancientir