شعر ، ادبیات و زندگی

✍ پاسخ کوتاه پرویز الهیاری(شاعر) به دو پرسش در باره شعر #احمد_شاملو

🔻خسرو غلامی: دو پرسش دارم در باره شاملو:
این درسته که شعر شاملو مردانه است؟ مثلن آنجا که میگه: چه مردی/ چه عالی مردی! آیا شاعر فقط به مردان مبارز پرداخته و نام هیچ زنی مبارزی در شعراش نیست؟ اگه اینطوره، دلیلش چیه؟

و پرسش دیگه اینکه آیا درسته که شاملو در شعرش از کارگر و زندگی و مبارزه اش چیزی نگفته؟ اگه این هم درسته، دلیلش چیه؟

🔹پرویز الهیاری: من هم موافقم که نگاه شعر شاملو به جهان پیرامون، از منظری مردانه و اساسن درک و تجربه ای مردانه است. این امر کاملن در سروده هایش، قابل فهم می باشد؛ ولی شعر شاملو هیچ گاه زن ستیز نیست. چه بسا زیباترین اشعارش را در ستایش زن آفریده شده است.
البته در شعری نام «پوری» را آورده است. من فکر می کنم غیبت زنان مبارز و انقلابی در سروده های شاملو، شاید به خاطر کم رنگی حضورشان در سپهر سیاسی ایران بوده باشد.

اما موضوع اشعار کارگری:
باید بگم واقعیت این است که بعد از «ابوالقاسم لاهوتی»، ادبیات کارگری دچار افول شده و حتا در زمان لاهوتی هم، نگاه خیر خواهانه شاعر به طبقه ی کارگر و رنجبران هست، نه نگاهی از درون.
توجه می کنید نگاه نگاهی ست خیر خواهانه، نه از منظرگاه طبقه به بیرون. شعرای دیگر هم عصر لاهوتی از «پروین اعتصامی» گرفته تا «میرزاده عشقی» و «فرخی یزدی» نیز همین روند را پیش گرفته اند. گیرم که لاهوتی بیشتر و قوی تر مضامین کارگری را در اشعارش جاری کرده باشد.
و بعد از لاهوتی اشعار کارگری متاسفانه گاه و بیگاه در ادبیات ما حضور پیدا کرده که اشعاری سیاسی و صرفا برای ترغیب و تهییج طبقه کارگر بوده. مانند اشعار نصرت رحمانی، سیاوش کسرایی، خسرو گلسرخی و سعید سلطان پور.

اما جایگاه اشعار شاملو:
به نظر من شعر شاملو خارج از ساختار زیبایی شناسی و زبان فاخر آن، شعریست معترض و ظلم ستیز؛ اما نه کارگری. بعد از انقلاب اشعار کارگری، آن هم بندرت وارد ادبیات کارگری شده است که لازم هست جداگانه روی آن مکث کرد و بازش نمود.

#احمد_شاملو
#شعر_سپید
#کاشفان_فروتن_شوکران
#عشق_عمومی
#افق_روشن
#پریا
#شب_مهتاب

https://t.center/tajrobeneveshtan