اخبار اعتراضات دانشگاه خواجه نصیر

🔴 بیانیه مشترک و سراسری:
بیانیه مشترک فعالین جنبش زنان و معلمان، انقلاب «زن زندگی آزادی» و تشکل‌های دانشجویی و دانش‌آموزی به مناسبت روز جهانی کارگر ۱۴۰۳

روز جهانی کارگر، روز اعتراض به جنگ چند جانبه جمهوری اسلامی علیه زنان، جوانان، دانشجویان، مزدبگیران و هیچ‌بودگان سراسر کشور!


روز جهانی کارگر اولین روز ماه مه امسال برابر با ۱۲ اردیبهشت ۱۴۰۳، روز مبارزه با استثمار و بهره‌کشی، روز همه ماست؛ روز همه ما مردم جهان که هیچ سهمی از ثروت‌ها و امکانات و منابع طبیعی نداریم و از اسارت زندگی‌مان توسط یک درصدی‌های استثمارگر حاکم به تنگ آمده‌ایم.

البته که در ایرانِ تحت حاکمیت اسلامی سرمایه‌داران که باندهای مافیایی و دزدسالار، ساختار آن‌را تشکیل می‌دهند، شاهد وضعیت به مراتب ضدانسانی‌تری هستیم که نتیجه لگدمال شدن لحظه لحظه زندگی‌مان توسط رژیم جمهوری اسلامی است.

ما نه تنها تحت استثمار، بلکه تحت ظلم و ستمِ سیستماتیک حکومتی مستبدی هستیم که ثابت کرده در کنار غارت همیشگی سفره‌های خالی ما، برای بقایش دست به هر جنایتی می‌زند.

این حکومت برای بقاءش به ما زنان که یکی از نیروهای محرکه اصلی انقلاب «زن زندگی آزادی» هستیم با تحمیل حجاب، حمله‌میکند ...
با اعدام ما جوانان و جرات کردن برای صدور حکم اعدام برای توماج صالحی،
با جنگ افروزی مداوم...
با حمله به کرامت و منزلت و معیشت و سفره‌های خالی ما و با هر شکلی از ترفند و حیله‌گری به جان ما می‌افتد تا چند صباحی بیشتر به عمر ننگینش اضافه کند.

روز جهانی کارگر، روز همه ماست؛ روز توماج صالحی و توماج‌هاست؛ توماج نماد یک مبارز خستگی ناپذیر است که به‌عنوان یک کارگر با مدرک دانشگاهی اما با هنر اعتراضی خود و حضور فعال خود در کف خیابان‌ها، تبدیل به تهدیدی بزرگ برای جمهوری اسلامی شده تا حدی که رژیم تصمیم گرفته برای تسویه حساب با او، برایش حکم اعدام صادر کند.

آنچه روز جهانی کارگر را برای ما مردم ایران، علاوه بر پیام همبستگی و اتحاد سراسری با تمام کارگران و مردم آزادی‌خواه و انسان‌دوست جهان که علیه ستم و ظلم طبقاتی مبارزه کرده و می‌کنند، در موقعیت ویژه‌تری قرار می‌دهد، جریان داشتن انقلابی بنام «زن زندگی آزادی» است؛ انقلابی که سازماندهندگان و پیش برندگان آن، ما دانشجویان، زنان و جوانان، دانش‌آموزان، رنگین کمانی‌ها، آتئیست‌ها، کارگران، معلمان، کادر درمان، اساتید دانشگاه و بازنشستگان، دادخواهان و تک‌تک انسان‌های مبارزی هستیم که رسیدن به آزادی را عهد و پیمان بستیم.

ما از تهران و اصفهان گرفته تا کردستان و بلوچستان و خوزستان و آذربایجان، در سراسر ایران؛ عزم خود را برای سرنگونی جمهوری اسلامی جزم کرده‌ایم.

ما همگام با تمام مبارزینی که در طول تاریخ، «سرخم نکردن» را معنا کرده‌اند و علیه تحمیل این زندگی ضدانسانی بپاخاسته‌اند، پرچم انقلاب عظیم و انسانگرایمان را بالا می‌بریم و بار دیگر فریاد:
نه به استثمار!
نه به زن ستیزی، نه به ناموس و ناموس پرستی!
نه به اعدام!
نه به کودک کُشی!
نه به ازدواج کودکان!
نه به سرکوب!
و نه به هر شکلی از قوانین مذهبی و هر ارتجاعی!
را سر می‌دهیم ...

ما عزم کردیم تا بساط این غارتگری و توحش سیستماتیک را جمع کنیم؛ ما به وضعیتی که در آن ما را به خودکشی و خودسوزی رسانده‌اند، «نه» می‌گوییم؛ ما این وضع را نتیجه حاکمیت نظام اسلامی سرمایه داران، مافیایی و دزدسالار می‌دانیم که برای بقاء خودش با حمله به معیشت میلیون‌ها نفر از ما، دست به کشتار مستقیم و غیرمستقیم‌مان زده است.

پاسخ ما به این وضعیت، تنها و تنها تداوم پرقدرت مبارزه در همه جبهه‌ها با رژیم بوده و هست؛ چنانچه حمله به معیشت‌ و منزلت‌مان را در هر دوره، با مبارزه نفسگیر زنان، با اعتصابات و اعتراضات قدرتمند کارگران و معلمان، با اعتراضات خیابانی و مستمر بازنشستگان، با اعتراضات و اعتصابات دوره به دوره دانشجویان و این اواخر استعفاهای دسته جمعی پرستاران، داده‌ایم.

پاسخ ما از جنس «نه» گفتن هر روزه‌مان علیه حجاب اجباری در قالب بی‌حجابی‌ سراسری است، پاسخ ما ادامه این مسیر و اعتراضات سراسری و اعتصابات سراسری و نهایتا اعتصاب عمومی است که فاکتور مهمی در پیروزی انقلاب «زن زندگی آزادی» و سرنگونی رژیم اسلامی به شمار می‌رود.

ما با فریاد «زن زندگی آزادی»، فریاد «زن» برای رهایی زن و جامعه، «زندگی» برای حق حیات، زندگی انسانی و رفاه همگانی و «آزادی» به معنای رهایی انسان در همه ابعاد زندگی و داشتن حق اختیار و انتخاب به‌صورت فردی و جمعی، تا ابد بر پای ارزش‌هایمان هستیم.

ما چشم انداز یک زندگی درخور و شایسته مردم ایران را که در #منشور_مطالبات_حداقلی و #منشور_مطالبات_پیشرو_زنان نیز آمده، ترسیم کرده و عهدی همگانی می‌بندیم که برای تحقق تک تک خواسته‌های آزادی‌خواهانه، برابری‌طلبانه و سکولار مبارزه می‌کنیم.

⬇️ ادامه بیانیه ⬇️