حدیث شماره ۱۷۲ از صحیح بخاریمتن عربی:عَنْ أَبِي مُوسَى رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ﷺ:
“مَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ مَثَلُ الْأُتْرُجَّةِ، رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا طَيِّبٌ، وَمَثَلُ الْمُؤْمِنِ الَّذِي لَا يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ التَّمْرَةِ، لَا رِيحَ لَهَا وَطَعْمُهَا حُلْوٌ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِي يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ الرَّيْحَانَةِ، رِيحُهَا طَيِّبٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ، وَمَثَلُ الْمُنَافِقِ الَّذِي لَا يَقْرَأُ الْقُرْآنَ كَمَثَلِ الْحَنْظَلَةِ، لَيْسَ لَهَا رِيحٌ وَطَعْمُهَا مُرٌّ”.
ترجمه فارسی:از ابوموسی رضیاللهعنه روایت شده است که پیامبر ﷺ فرمودند:
“مثل مؤمنی که قرآن میخواند، مانند ترنج است که بوی خوشی دارد و طعمی خوش؛ و مثل مؤمنی که قرآن نمیخواند، مانند خرما است که بویی ندارد ولی طعمش شیرین است. و مثل منافقی که قرآن میخواند، مانند ریحان است که بوی خوش دارد ولی طعمش تلخ است. و مثل منافقی که قرآن نمیخواند، مانند حنظله (هندوانهی تلخ) است که نه بویی دارد و نه طعمی خوش.”
توضیح حدیث:این حدیث چهار دسته افراد را بر اساس ایمان و ارتباطشان با قرآن توصیف میکند:
1.
مؤمنی که قرآن میخواند: این فرد هم ایمان درونی دارد (طعم خوش) و هم تأثیر بیرونی (بوی خوش) که از ارتباطش با قرآن نشأت میگیرد.
2.
مؤمنی که قرآن نمیخواند: ایمانش محکم است (طعم شیرین) اما تأثیر بیرونی ندارد (بوی خوش).
3.
منافقی که قرآن میخواند: ظاهری جذاب دارد (بوی خوش)، اما ایمان واقعی ندارد و درونش تلخ است.
4.
منافقی که قرآن نمیخواند: نه درونش نیکی دارد و نه ظاهرش تأثیری دارد.
پیام کلی:این حدیث اهمیت ایمان و عمل صالح را نشان میدهد و تأکید میکند که قرآن هم به درون فرد نیکی میبخشد و هم تأثیر مثبتی بر جامعه دارد.
❛ ━━━━━━･❪ ❁ ❫ ･━━━━━ ❜
𝕁𝕠𝕚ℕ: ℍ𝕒𝔻𝕚𝕋𝕙 𝕔ℍ𝕒ℕ𝕟𝕖𝕝
.
.
.
•.↬ ℍ𝕒𝔻𝕚𝕋𝕙 ℕ𝕒𝔹𝕚
