بیست و نهم آبانماه سالروز درگذشت حسن پیرنیا (مشیرالدوله)
حسن پیرنیا ملقّب به مشیرالدّوله در سال ۱۲۹۱ هجری متولّد شد. پدرش میرزا نصراللهخان مشیرالدّوله از مردم نائین و چندی صدراعظم ایران بود. حسن پیرنیا برای تحصیل علم جدید به اتفاق برادرش (حسین پیرنیا، مؤتمنالملک) به مسکو رفت و به تحصیل علم حقوق پرداخت و در رشتۀ مزبور فارغالتحصیل شد. چون به ایران بازآمد در وزارت امور خارجه عضویت یافت و به سمت وابستۀ سفارت ایران در پطرزبورگ به آن صوب عزیمت کرد. هنگامی که پدرش به وزارت امور خارجه منصوب گردید او را به تهران فراخواند و ریاست کابینۀ وزارت خارجه را به وی محوّل داشت و در همین زمان لقب مشیرالملک به او اعطا شد. وی چند بار به وزارت و چهار مرتبه به مقام ریاست وزرایی نائل آمد و چند دوره به وکالت مجلس انتخاب گردید و مدتی هم ریاست مدرسۀ علوم سیاسی را در عهده داشت و نیز از اعضای «کمیسیون فرهنگ معارف» بود.
تألیفات و آثار او:
۱.
حقوق بینالمللی (۱۳۱۹ هجری).
۲.
ایران باستانی (۱۳۰۶ شمسی).
۳. داستانهای ایران قدیم (۱۳۰۷ شمسی).
۴.
تاریخ ایران قدیم (۱۳۰۸ شمسی. دو چاپ شده و برای تدریس مدارس بوده است).
۵.
تاریخ ایران باستان (جلد اوّل، ۱۳۱۱ شمسی).
۶.
تاریخ ایران باستان (جلد دوم، ۱۳۱۳ شمسی).
۷.
تاریخ ایران باستان (جلد سوم، ۱۳۱۷ شمسی).
[
نادرهکاران: سوگنامۀ ناموران فرهنگی و ادبی (۱۳۰۴-۱۳۸۹)، ایرج افشار، زیر نظر بهرام، کوشیار و آرش افشار، به کوشش محمود نیکویه، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار، چاپ دوم ۱۴۰۰، ج ۱، ص ۵۷-۵۸]
بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی و تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی
@AfsharFoundation