درخت بودی از اول چه سایه سار و نمایی
شبیه روزنه ای پر ز مهر و نورِ خدایی
همیشه تکیه به این کوه محکمی که تو باشی
برای من شده یک علت معین و غایی
شبیه پنجره ای رو به دشت روشن و زیبا
میان منظره ای از بهشت در چه فضایی
تو مثل شب، شبِ باران گرفته عالی و نابی
تو مثل وقت غروبی که شاعرانه می آیی
هوای ساحل و فوجی پرنده بر لب دریا
صدای پر زدنِ بال و موج های طلایی
دلمگرفته و جز تو بهانه ای به دلم نیست
و عطر پیکر تو نیست توی خانه، کجایی
نمان نمان به خیال طلوع روشن فردا
بیا که در گذر است عمر بی سوال و چرایی
کانال اشعار:
#فرشته_دانش_پژوه @aavvaazzhhe