یکی
از بهترین اشعار مجموعه‌ی «
#از_این_اوستا» سروده‌ی
#مهدی_اخوان_ثالث شعر «
#آواز_چگور» است. شعری دراماتیک که در آن راوی سرخورده
از زیست روشن‌فکری و زخم‌های تاریخی کنار یک نوازنده‌ی چگور نشسته و با شنیدن نوای او حالش منقلب و دردهایش تازه می‌شود.
#محسن_نامجو در قطعه‌ی «
#بارون» تکه‌ای
از میانه‌ی
این شعر را در مایه‌ی بیات اصفهان اجرا کرده است.
این سطرها مربوط به جایی
از شعر است که چگوری بعد
از ساز زدن شروع می‌کند به آواز خواندن و راوی شعر که شنونده‌ی نغمات اوست
از شنیدن
این سطرها بی‌تاب می‌شود و
از نوازنده می‌خواهد که
این نغمه‌های حزین و یادآور رنج‌های تاریخی را بیش
از این نخواند.
#شعر_بخوانیم#وزن_دنیا@vaznedonya
