وحید هِرُوآبادی

برای چشمِ غم‌انگیزت زباله صورت انسان داشت...

#مریم_جعفری_آذرمانی
#کتاب_ضربان

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

بگو به فاجعه برگردد، اگر کسی به سفر رفته
اسیر جسمی و از روحت چقدر حوصله سر رفته

نشد که یک‌شبه بنویسی از آن چه بر سرت آوردند
چرا که بغض تو صد سال است که با گلوی تو ور رفته

برای چشمِ غم‌انگیزت زباله صورت انسان داشت
در این زمینه چه می‌دانی به جز زمینِ هدر رفته

به شهرزاد وصیّت کن فقط مراقب خود باشد
که خلق و خوی پسر دیگر، به اشتباهِ پدر، رفته

فرار کردنت از مردم، چه انزوای محالی بود!
مگر به چشم نمی‌دیدی که درزِ پنجره در رفته؟

#مریم_جعفری_آذرمانی
۱۴ شهریور ۱۳۹۳
#کتاب_ضربان

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

در این عدم که هنر نیست غیرِ بی‌هنری
منم که جلوه ندارم برای جلوه‌گری

کجاست باور انسان در این شکسته‌زمان؟
ـ زمانِ جنبل و جادو، زمان دیو و پری ـ

کجا عجیب‌تر از این که با مداد سپید
خطوط تیره کشیدند روی لفظ ِ دری

کنار این همه ویرانه، این منم که هنوز
دلم خوش است به ترمیمِ خانه‌ی پدری

تمام شاعریِ من شبیهِ مولانا
مورّخ است به هجریِّ شمسی و قمری

#مریم_جعفری_آذرمانی
۷ دی ۱۳۹۳
#کتاب_ضربان

https://t.center/maryam_jafari_azarmani

این که عاشق نبوده‌ای خوب است چون هنوز آخرالزّمان نشده
عشقِ مطلق نیازمندِ دلی‌ست که هوادارِ این و آن نشده

این‌همه قرن زندگی کردیم تا فقط مرگ را بزرگ کنیم
پس شهادت بده که هیچ‌کسی جز خودِ مرگ جاودان نشده

یکی از معجزاتِ مرگ این است: هرچه باشی مچاله می‌کندت
فکّ در هم شکسته‌ای می‌گفت: هیچ کس بعد از آن، جوان نشده

زیر آن خاک انزوا، حتا - پوستت، دوستت نخواهد بود
ذهن تو، با تمام سلطنتش صاحب حال و مال و جان نشده

به پرستارهای خسته بگو که زنان باردارِ تدفینند
گریه می‌آورند و می‌خندند به زنی که شبیهِ‌شان نشده

#مریم_جعفری_آذرمانی
۲۹ تیر ۱۳۹۳
#کتاب_ضربان

| @Maryam_Jafari_Azarmani |

در این عدم که هنر نیست غیرِ بی‌هنری
منم که جلوه ندارم برای جلوه‌گری

کجاست باور انسان در این شکسته‌زمان؟
ـ زمانِ جنبل و جادو، زمان دیو و پری ـ

کجا عجیب‌تر از این که با مداد سپید
خطوط تیره کشیدند روی لفظ ِ دری

کنار این همه ویرانه، این منم که هنوز
دلم خوش است به ترمیمِ خانه‌ی پدری

تمام شاعریِ من شبیهِ مولانا
مورّخ است به هجریِّ شمسی و قمری

#مریم_جعفری_آذرمانی
۷ دی ۱۳۹۳
#کتاب_ضربان

https://t.center/maryam_jafari_azarmani

تجاوز، مجازاتِ بسیاردردان
تحمّل، نصیبِ مصیبت‌نوردان

چه باری به جز حسرتِ کودکی‌ها
به دنیا بیارند این جفت‌فردان

چه آرایشی می‌توانی بسازی
که معشوق باشند این چهره‌زردان

به غیر از تکاپوی قلبی مقصّر
غروری نمانده‌ست در سینه‌سردان

زنِ بی‌سرانجام سرزنده می‌شد
اگر جابه‌جا مرده بودند مردان

#مریم_جعفری_آذرمانی
۲۸ مهر ۹۳
#کتاب_ضربان چاپ ۹۴

@Maryam_Jafari_Azarmani

در این عدم که هنر نیست غیرِ بی‌هنری
منم که جلوه ندارم برای جلوه‌گری

کجاست باور انسان در این شکسته‌زمان؟
ـ زمانِ جنبل و جادو، زمان دیو و پری ـ

کجا عجیب‌تر از این که با مداد سپید
خطوط تیره کشیدند روی لفظ ِ دری

کنار این همه ویرانه، این منم که هنوز
دلم خوش است به ترمیمِ خانه‌ی پدری

تمام شاعریِ من شبیهِ مولانا
مورّخ است به هجریِّ شمسی و قمری

#مریم_جعفری_آذرمانی
۷ دی ۱۳۹۳
#کتاب_ضربان چاپ ۱۳۹۴
#نشر_فصل_پنجم

@maryam_jafari_azarmani