یک) چه تعداد خانوار زندگی‌شان با کشاورزی می‌گذرد؟ دو) چه مقدار زمین کشاورزی با چه محصولاتی وابسته
به زاینده‌رود است؟ سه) آب چه میزان از زمین‌ها و خانوارها را می‌شود با مدرنیزاسیون آب‌دهی، برای بدترین شرایط نیز بهینه کرد، و چه تعداد برای بدترین شرایط این قابلیت را ندارند؟ چهار) برای مدرنیزاسیون چقدر بودجه باید اختصاص پیدا کند که چقدرش از منابع نفتی، مالیات یا حتی کمک‌های خیرخواهانه‌ی ملی و بین‌المللی قابل وصول است؟ پنج) چه تعداد زمین کشاورزی را (بخشی یا کلی) می‌توان تغییر کاربری داد و تسهیلات برای اقتصاد جایگزین ارائه کرد؟ شش) چه میزان کمک بلاعوض قابل پرداخت
به کشاورزان است؟ هفت) محصولاتی که کشت‌شان متوقف می‌شود چه نقشی در بازار دارد و چطور باید تأمین شود؟
این‌ها هفت سؤالی‌ست که یک سیستم اگر رسیدگی
به #حجاب_اجبارى،
#دوچرخه_سواری_زنان،
#ورود_به_ورزشگاه_زنان،
#سوریه،
#یمن و سایر مسائل می‌گذاشت بر فرض شنیدن سخن دلسوزان، پذیرش واقعیت و عدم پروپاگاندای
#ترسالی، باید از خود می‌پرسید و برایش برنامه‌ریزی می‌کرد؛ آنوقت دیگر اعتراضی نبود که پاسخش گلوله، شلیک، باتوم و یگان ویژه باشد، الان هم برای بعضی از این‌ها وقت هست ولی ترجیح ظاهراً با همان چهار روش مذکور است
|
@vahidheroabadi |
