🔴جریان های دخیل در روند دوحه
✍🏻 نجیبه غلامی
🔵 در روند دوحه، شاهد دو جریان رقابتی هستیم: جریان غربی و جریان منطقهای. جریان غربی که عمدتاً تحت هدایت آمریکا و برخی از کشورهای اروپایی پیش میرود، بر مطالباتی نظیر حقوق بشر، تامین حقوق زنان و ایجاد اصلاحات اجتماعی تاکید دارد.
🔹برای آمریکا و غرب، اولویتهای اصلی در افغانستان در برقراری ساختارهای حکومتی خلاصه نمیشود بلکه اهداف ژئوپلیتیکی و امنیتی خاصی نیز مطرح است. به عنوان مثال، کشورهای غربی از ایجاد بیثباتی در اطراف چین و روسیه یا مهار گروههای رقیب منطقهای نیز در این سیاستها بهرهبرداری میکنند.
🔹جریان غربی در روند دوحه، بدون توجه به نیازها و واقعیتهای افغانستان، بر خواستهها و انتظارات خود اصرار میورزند؛ این رویکرد باعث شده که افغانستان به صحنهای از کشمکشهای بینالمللی و پیگیری منافع خارجی تبدیل شود و نیازهای واقعی مردم افغانستان نادیده گرفته شوند.
🔹چنانچه، کشورهای غربی با استفاده از فشارهای اقتصادی و تحریمها تلاش میکنند طالبان را به پذیرش تغییرات مطلوب خود وادار کنند، هرچند این روشها در عین حال که برای مردم افغانستان فشار اقتصادی بیشتری به همراه دارد، تاکنون نتایج محدودی داشته است.
🔹در مقابل، جریان منطقهای که کشورهای چین، روسیه و ایران محور آن را تشکیل میدهند، به واقعیتهای افغانستان و شرایط منطقهای توجه دارد. این کشورها نگرانیهای امنیتی خود را در مورد حضور گروههای تروریستی مانند داعش و افزایش مهاجرت غیرقانونی ابراز میکنند و بیشتر به ثبات و امنیت بلندمدت افغانستان توجه دارند.
🔹جریان منطقهای، در پی ایجاد یک افغانستان باثبات و عاری از تهدیدات تروریستی استند. چنانکه چین به دنبال استفاده از موقعیت افغانستان به عنوان یک پل ارتباطی مهم در ابتکار «کمربند و جاده» است و امنیت پایدار در این کشور را کلیدی برای اجرای پروژههای اقتصادی خود در منطقه میداند.
🔹روسیه نیز نگران گسترش تروریسم و قاچاق مواد مخدر از افغانستان به مناطق مرزی خود و متحدانش در آسیای مرکزی است و تلاش دارد تا از نفوذ گروههایی چون داعش در افغانستان جلوگیری کند. ایران نیز با مسائل مشابهی مواجه است و بهدلیل مرزهای مشترک و وابستگی اقتصادی برخی از استانهای مرزی به تجارت با افغانستان، در پی همکاری با حکومت طالبان برای تامین امنیت منطقهای است.
ادامه دارد ...
tahlilroz.com/?p=7077
🆔@Tahlilroz_af