(وَالَّذِينَ يُتَوَفَّوْنَ مِنكُمْ وَيَذَرُونَ أَزْوَاجًا يَتَرَبَّصْنَ بِأَنفُسِهِنَّ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا) ترجمه 🌹 { کسانی از شما که میمیرند و همسرانی از خود به جای میگذارند، آنان بایستی تا چهار ماه و ده روز خود را نگه دارند.} ــــــــــــــــــ★ـــــــــــــــــــ★ــــــــــــــــــــــــــــــــــ تفسیر 🍀 این عدت وفات برای زنانی کهن شوهرانشان حتی به طور کامل با آنان خلوت نکرده اند نیز هست. البته زن حامله از این عِدَّت مستثنا است. عِدَّت زن حامله وضع حمل است، چه این وضع حمل بلافاصله پس از فوت شوهر صورت بگیرد و چه چندین ماه پس از آن. «خود را نگه دارند» تنها به این معنا نیست که در این مُدّت از ازدواج خودداری کنند، بلکه مراد از آن این است که از آرایش نیز خودداری نمایند چنان که در روایات این احکام به صورت روشن وجود دارند که زن در ایام عدت از پوشیدن لباسهای رنگین و زیور آلات و از استعمال حنا، رنگ مو، سرمه، عطر و آرایش موها بایستی بپرهیزد. البته در این امر که آیا زن در ایام عدت میتواند از خانه خارج شود یا خیر اختلاف نظر وجود دارد. عمر، عثمان، ابن عمر، زید بن ثابت، ابن مسعود، ام سَلَمه رضی الله عنهم سعيد بن مسیب، ابراهيم نخعی، من بن سیرین و امامان چهارگانه رحمهم الله بر این باورند که زن در ایام عدت بایستی در خانه ای بماند که شوهرش در آن وفات کرده است.