سعدی آرزو داشت میمرد اما ستمکاری حکومت ابلهان را در سرزمین خویش نمیدید
#روایت_شمیسا #سعدی_شناسی (2)
نشست سعدی، معارف اسلامی و فرهنگ ایرانی از سوی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس در سالن سازمان کتابخانه و اسناد ملی شیراز صبح روز پنجشنبه 31 فروردین ماه سال 91، در تالار همایشهای این مرکز برگزار شد.
در این مراسم استاد دکتر سیروس شمیسا در سخنانی در تشریح دلایلی که سعدی از آن بهعنوان علت گوشهگیری خود عنوان کرده، اظهار کردند: سعدی در
گلستان و بوستان عنوان داشته که عمر خود را تلف کرده و به همین خاطر ترجیح میدهد گوشهگیری کند و پس از آن کمتر سخن بگوید در حالی که همگان میدانند تمام زندگی او شور و شوق سفر و یافتن دانش را در خود داشته است و لذا این سخن از سوی سعدی قابل قبول نیست. ولی باید علت بیان آن را جست.
دکتر شمیسا همچنین فرمودهاند: برای یافتن علت گوشهگیری سعدی بیش از پیش باید به بوستان حساس شد؛ سعدی سخنان خود را در بوستان در چند بخش تقسیم کرده است. سخنانی که سیاسیون از آن خشنود نمیشوند سخنانی که متصوفه از آن خوششان نمیآید. سخنانی که متشرعین از آن راضی نیستند و نیز سخنانی در باب عشق و نظربازی و به اعتقاد من مهمترین عامل این گوشهنشینی که سعدی از آن یاد میکند، سخنان سیاسی اوست.
این استاد برجسته زبان و ادبیات فارسی همچنین میگویند: سعدی در شرایطی که مغولان در ایران حضور داشتند و دربار وقت شیراز به نوعی با آنان مسامحه کرده بود شروع به سرایش اشعار و متنهایی با موضوعات سیاسی میکند که غالب آنها در مخالفت با حضور مغولان در ایران بوده است و این موضوع قاعدتا به طبع حاکمان وقت خوش نمیآید و او را وادار به سکوت میکند و گویا در این میان دوستان او نیز او را به سکوت فراخواندهاند.
استاد شمیسا همچنین میگویند: سعدی اما با وجود چنین جوی، تسلیم نمیشود و گاه به حکم ضرورت سخن می گوید در
گلستان سعدی میتوان دید که با وجود صلحی که کشور با مغولان دارد او به انتقاد از وضع موجود پیرامون خود میپردازد و گویا همین سخنان است که پسندیده نمیشود و در نهایت اجازه سخن گفتن آزادانه از او گرفته میشود.
سعدی از مغولان با اصطلاح فتنه یاد میکند و در مقدمه
گلستان هم با اشاره و رمز به موضع فتنه اشاره میکند. استاد غلامحسین یوسفی نیز در شرح خود از
گلستان سعدی نیز این فتنه را معادل آنارشی و هرج و مرج تعبیر میکند.
استاد شمیسا در پایان سخنانش اشارهای نغز به آرزوی سعدی دارند و میفرمایند: سعدی آرزو داشت که میمرد اما فتنه و هرج و مرج را در کشور خود نمیدید. سعدی آرزو داشت میمرد و ستمکاری حکومت ابلهان را در سرزمین خود نمیدید و لذا هیچ بعید نیست که وقتی او از عبارت "وقت خوش" در متون خود استفاده میکند، استعارهای باشد از آنچه آرزو داشت در سرزمینش واقع شود.
#سیروس_شمیسا_بخوانیم#دانشجویان_دکترشمیسا#سعدی#بوستان#گلستان#ادبیات_پارسی#ادبیات_فارسی#سعدی_خوانی #سعدی_شناسی#غلامحسین_یوسفی @siroosshamisa