#تکمیلی🟥دست آخر، نادان نادان است و چماق، چماق. در سهشنبهی هفتهی اخیر، دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد، فراخوانی را جهت اعتراض در شبکههای اجتماعی پخش کرده بودند.
فراخواستی جهت اعتراض به اخراج یازده تن از اساتید مدعو دانشگاه فردوسی، و اعتراض به احکام سنگین تعلیق و محرومیت جمع کثیری از دانشجویان این دانشگاه؛ و بازگویی اعتراضی که آنان به جهت آن سرکوب شدهاند.
اما دانشگاه و سیستمی که از آن تابعیت میکند، چون همه حال، اعتراض را اغتشاش و حق اعتراض را حقی در تقابل با اقتدار خود دانستهاند. اقتداری که آن را چون نازل از خدا و ولی وی بر خود تلقی کردهاند، فضایی برای اعتراض به آن باقی نمیگذارند.
جریان بدین قرار است؛ اتوبوسهای سرکوب آماده در هر معبر ورود و خروج دانشگاه. نیروهای حراست از اتوریتهی دانشگاه، متمرکز در مکان مقرر اجتماع و معابر ورود به آن. دریافت کارت دانشجویی و یادداشت مشخصات عابران و افراد متوقف شده در آن مسیر. بازخواست دانشجویان دارای احکام بدوی تعلیق در روزهای پیش از موعد فراخوان، و ارعاب آنان با نشان دادن حکم قطعی تعلیقی که به آنان ابلاغ نشده.
جریان بسیار روشن است؛ سخن سرکوبگران این است:
از قانون خود نوشته، برحسب نیاز عدول خواهیم کرد و کسی حق اعتراض به اعمال ما و ما را ندارد؛
و «خدا باید شکرگزار باشد»!
✍متین فرامرزپور
#سرکوب_فراگیر #دانشگاه_فردوسی_مشهد 4⃣6⃣3⃣6⃣🆔@senfi_uni_iran