بسیج دانشجویی دانشگاه سمنان

🔴شنبه های سیاسی

#برگی_از_تاریخ_معاصر
#اولین_رئیس_جمهور
ابوالحسن بنی صدر که پس از کودتای 28 مرداد با حضور در جبهه ملی و پس از آن با نزدیک شدن به انجمن های اسلامی دانشجویان در پاریس، توانسته بود خود را به عنوان چهره ای اسلام گرا و ترقی خواه معرفی کند، با میزبانی ابتدایی در پاریس از امام راحل، توانست خود را در زمره همراهان امام در ورود به ایران قرار دهد و پس از آن با ایراد سلسله سخنرانی در دانشگاه شریف در جمع دانشجویان و مورد تاکید قرار دادن اقتصاد اسلامی و بانکداری بدون ربا و تالیف مقالات در این زمینه پیش از انقلاب توانست خود را در ظاهر، به عنوان تئورسین اقتصاد اسلامی معرفی کند. تمام این ویژگی ها باعث شد که او عضو شورای انقلاب شده و همچنین به عضویت حزب جمهوری اسلامی دربیاید. بنی صدر از منتقدین دولت موقت به شمار می رفت و در جریان انتخابات ریاست جمهوری با کنار رفتن جلال الدین فارسی از نامزدی حزب جمهوری، توانست بخشی از بدنه این حزب با خود همراه کند. بعلاوه استفاده متعدد وی از تریبون ها در کسوت عضو شورای انقلاب و تاسیس روزنامه جمهوری اسلامی، تا حدود زیادی توانست وی را در میان مردم معرفی کند. نتیجه این اتفاقات، منجر شد به پیروزی قاطع وی در اولین انتخابات ریاست جمهوری.
امام امت با تاکید بر اینکه «حب الدنیا راس کل خطیئه» حکم ایشان را تنفیذ می کند. بنی صدر در اولین سخنرانی خود در کسوت ریاست جمهوری بر خدمت به ملت و لزوم کنار گذاشتن اختلاف ها و لزوم قدردانستن انقلاب اسلامی تاکید می کند اما چندی نمی گذرد که در اولین اقدام با چرخشی 180 درجه، دانشجویان پیرو خط امام را خودکامه می خواند. در ادامه در انتخابات مجلس درحالیکه مردم به طرفداران بنی صدر اقبالی نشان نمی دهند، بنی صدر بعد از کش و قوس های فراوان نهایتا مجبور می شود با نخست وزیری شهید رجایی کنار بیاید اما از هیچ کارشکنی در کار دولت دریغ نمی کند تا جایی که پست وزارت خارجه تا پایان ریاست جمهوری وی به دلیل عدم تایید افراد معرفی شده خالی می ماند و حتی مصوبه مجلس را هم که راه حلی برای این مشکل بود، امضا نمی کند. البته امضا و ابلاغ قوانین متعددی که به تایید شورای نگهبان می رسید، عملا با خودداری بنی صدر به حالت تعلیق در می آمد.
بنی صدر با سوء برداشت از قانون اساسی فکر می کند رئیس جمهور که حالا با دستور امام موقتا فرمانده کل قوا نیز شده، همه کاره کشور است و نظرات قوای سه گانه باید به تایید رئیس جمهور برسد؛ اما با پاسخ قاطع و مستدل شهید بهشتی مواجه می شود و به همین خاطر با زدن برچسب هایی نظیر چماق به دست به امثال شهید بهشتی سعی به از میدان خارج کردن آنان می کند. از طرفی در حالی که قبل از جنگ گزارش های متعددی نسبت به تحرکات دشمن بعثی با تاکید بر لزوم تقویت قوای دفاعی برای بنی صدر ارسال می شد، اما اهمال در مدیریت قوای نظامی و از دست دادن بخش اعظمی از خاک کشور به ویژه خرمشهر، زمزمه های عدم کفایت بنی صدر را بر زبان ها می انداخت. اما شاید بتوان گفت واقعه 14 اسفند 59 در دانشگاه تهران فضا را برای همگان روشن کرد. بنی صدر که حالا حمایت مجاهین خلق(منافقین) مسلح را نیز به همراه داشت، در سالگرد دکتر مصدق در دانشگاه تهران با توهین به نهاد های انقلابی نظیر کمیته انقلاب و با چماق به دست خواندن اعضای حزب جمهوری و تایید شعار مرگ بر بهشتی، نهایتا دستور به برخورد با مخالفان حاضر در تجمع می کند. نتیجه این شد که آن روز هر کسی را که ریش داشت یا اورکت آبی یا سبز به تن داشت به شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند و از دیوار شرقی دانشگاه به پایین پرتاب کردند.
پس از این اتفاق به دستور امام قوه قضائیه مسئول پیگیری و محاکمه عاملان این اتفاق شد که به دلیل حضور شهید بهشتی در راس قوه قضائیه بنی صدر قوه قضائیه را برای این کار واجد شرایط ندانست. باز به دستور امام شورایی سه نفره با حضور نماینده بنی صدر تشکیل شد که حاصل تحقیقات این شورا نیز منجر به مقصر شناخته شدن رئیس جمهور شد.
امام که فرصت های فراوانی برای بازگشت به مسیر صحیح را در اختیار بنی صدر قرار داده بود، با احساس خطر نسبت به نهال جمهوری اسلامی، بنی صدر را از فرماندهی کل قوا عزل کرد و مجلس نیز با طرح عدم کفایت رئیس جمهور، با قاطعیت آراء به این طرح رای مثبت داد و نهایتا در اول تیر ماه امام امت نیز در تایید رای مجلس، بنی صدر را از ریاست جمهور عزل می کند
🖊محمد کرمی

⚠ #قسمت_چهارم #شنبه_های_سیاسی

#بسیج_دانشجویی
🆔 @semuni_basij

🔴شنبه های سیاسی

#برگی_از_تاریخ_معاصر
#دولت_موقت
نهضت آزادی که از سال 1346 حتی پس از آزادی سران در بند خود، تا سال 56 عملا فعالیت و نقش خاصی در شکل گیری جریان انقلاب ندارد، با آشکار شدن نشانه های براندازی رژیم شاهنشاهی، فعالیت های خود را از سر گرفته و در این میان در بین قشر دانشگاهی جامعه می تواند جایگاهی برای خود دست و پا کند و مهندس بازرگان که به عنوان لیدر این حزب، از وجه اسلام گرایی بیشتری نسبت به سایر اعضا برخوردار است، جهت تشکیل دولت موقت برای اجرای مرحله گذار، مورد توجه انقلابیون قرار می گیرد و امام امت طی حکمی ایشان را به عنوان رئیس دولت موقت منصوب می کنند
اما به مرور زمان اعضای این دولت، دیدگاه های خود را که در تعارض با خواسته های مردم انقلابی بود، چه در حرف و چه در عمل نمایان کردند
حسن نزیه:«این نه ممکن و نه مفید و نه خوب است که بخواهیم تمامی مسائل سیاسی-اقتصادی و حقوقی کشور را براساس موازین و مقررات اسلامی مورد حل‌ و فصل قرار دهیم
ابراهیم یزدی:«ما قصد صادر کردن انقلاب خود را نداریم»
بازرگان:«کمیته‌های امام و گروه‌های افراطی خطر بزرگ در برابر دولت و انقلاب هستند و باید اول سراغ کمیته‌ها برویم و دست و بال آنها را ببندیم»
اعلام مواضع چنینی، اختلاف بین اعضای دولت در چگونگی اداره کشور و نهایتا اصرار بر ارتباط با آمریکا، که از نظر انقلابیون و امام امت به عنوان مصداق استکبار شناخته میشد، این دولت را تا مرز استعفا کشاند و تسخیر لانه جاسوسی آمریکا، پایانی بود بر کار دولتی که از دیدگاه غرب می توانست روزنه ای برای ایجاد شکاف در صفوف انقلاب باشد
🖊محمد کرمی

⚠️ #قسمت_سوم #شنبه_های_سیاسی

#بسیج_دانشجویی
🆔 @semuni_basij