••روح مــℝ𝕠𝕙𝕒 𝕄𝕒𝕟ــن••

اما من نه قوی بودم، نه صبور، همه‌ی اینها تظاهر بود، یک چیز اجباری، وگرنه هم شکننده‌ام، هم ضعیف، هم تنها، تنها.

ما ، توانایی ذوق کردن را از دست می‌دهیم
و فکر می‌کنیم ، بزرگ شده ایم.🖤

‏من چیز‌هایی رو با خنده تعریف کردم که بابت ثانیه به ثانیه‌ش اشک ریخته بودم.❤️‍🩹🫠

از چه بنالم جوانی حیف شد 😒

ما به رنجِ شادی مبتلاییم!

ماکه درعالم ندیدیم جز پریشانی وغم
صورت خندان ما تفسیر چیز دیگریست....

گاهی در زندگی آنقدر نشدن ها و نرسیدن ها زیاد می‌شود که حتی امید به روز‌های خوب در تو می‌میرد.