نان کار آزادی

شود که ساسان با یک پاس بلند رضا را صاحب توپ کرد و او هم بلافاصله به علی پاس داد و دروازه توابین توسط علی باز شد. این لحظه یکی از بیاد ماندنی ترین لحظات زندان بود. تمام بند یک و دو یکپارچه شور و هیجان شده بود بطوری که پاسداران و مسئولین واحد یک بهمراه عزیز رامش(مسئول تواب بند) حیاط را ترک کردند. با سوت پایان مسابقه همه به شادی و هلهله برخاستند و وقتی رفقای ما به سلول خود برگشتند با کاپی که رفیق منصور نجفی از صابون ارتشی تراشیده بود روبرو شدند.شاید این یکی از بیاد ماندنی ترین خاطرات زندان برای زندانیان بند یک واحد یک قزلحصار باشد. همانطور که پیش بینی کرده بودیم شب بعد عواقب این پیروز نمایان شد و پاسداران و توابین به جلو سلول 17 آمدند و همه را برای کار اجباری بیرون کشیدند. بجز توده ای اکثریتی ها کسی تن به این بیگاری نداد که تنبیه و سر پا ایستادن را برای بقیه به همراه داشت و شبهای دیگر هم سلول های دیگر تن به این بیگاری ندادند و با مقاومت زندانیان طرح آنها با شکست روبرو شد.

1) – بعد از رفتن دار و دسته حاج داود رحمانی از زندان قزل حصار و دوران حسینقلی خانی زندگی در بند یک واحد یک رنگ و بوی دیگری به خودش گرفته بود. از کلاس های درس و بحث تا تعمیرات ساعت و ابداعات و اختراعات مختلف، از سنگ تراش ها و سکه و خرما سازها تا آکادمیست های زبان های مختلف، از کسانی که مطالعه را اصل می دانستند تا کسانی که حتی روزنامه خواندن را هم خصلت بورژوایی می دانستند*هر کدام به نحوی مشغول کار خود بودند و هر کدام از این بخش ها طالبین خود را داشت و این شکل جدیدی به بند داده بود.

2)- شاید یکی از اولین توپ های فوتبال در بند یک را رفیق جانفشان ماشاالله محمد حسینی(بیژن) با تعدادی از جوراب در سلول 21 ساخت او برای اینکه سر به سر زنده یاد رفیق مسعود طاعتی زاده بگذارد زیر پیراهن او را داخل جورابی چپانده بود و چند لایه جوراب روی آن کشیده بود که خود به شکل یک توپ هندبال در آمده بود. خود این انگیزه ای شد تا تعدادی از بچه ها به این شکل یک توپ فوتبال بسازند و با آن در حیاط بازی کنند.

3)-فقط یک روز از بازی با این به اصطلاح توپ گذشته بود که مغز متخصص بند ( رفیق جانفشان منصور نجفی ) با ابتکاری زیرکانه و با استفاده از موکت و ابر تشک ها یک توپ 14 تیکه اساسی درست کرد که از روز بعد هواداران فراوانی را روانه زمین بازی کرد. ساخت توپ و بازی بهتر با آن در آن زمین سنگلاخ مستلزم ساختن کفش فوتبال هم بود و باز هم رفیق منصور با ابتکار خود دمپایی های جلو بسته را با قاشق و استفاده از روغن آبگوشت و قورمه و قیمه (مشعل درست کرده بود که با آن هم چای را گرم نگه می داشتیم و هم از شعله اش برای جراحی دمپایی استفاده می کرد) تبدیل به کفش فوتبال نمود. نا گفته نماند که توپ فوتبال را چند بار پاسدارها مصادره کردند ولی دوباره رفیقمان منصور توپ بعدی را با کیفیت بهتر آماده می کرد. این روند ادامه داشت تا در یکی از حضورهای میثم (رئیس زندان بعد از حاج داود) و بعد از انتخاب رفیق مسعود طاعتی زاده به عنوان مسئول ورزش از او خواسته شد تا توپ پلاستیکی فوتبال و توپ والیبال و بسکتبال از طریق فروشگاه زندان ارائه شود که او پذیرفت در ضمن از او خواسته شد تا امکاناتی جهت تغییر شرایط حیاط زندان و زمین های فوتبال و والیبال از قبیل بیل و سرند و … قرار داده شود که در آن شرایط و جو او پذیرفت. با ابتکار متخصصین ساخت و ساز محوطه حیاط زندان تغییر شکل یافت و به یکی از بهترین و زیبا ترین حیاط های زندان قزل حصار تبدیل شد تلاش همگانی بخش وسیعی از زندانیان در زیرسازی و ساخت زمین های فوتبال و والیبال و محوطه سازی حیاط زندان بی نظیر بود.

*(این جماعت را رفیق جانفشان فدایی همایون آزادی آفتاب نشین ها می نامید که شاید در زمان دیگر یک مطلب را فقط به این جمع و تحت همین عنوان اختصاص بدهم )


#محمود_خلیلی

بیست و هفت خرداد 1397

🌹🌹🌹🌹🌹

کانال:👇👇👇

نان کار آزادی

https://t.me/joinchat/AAAAAEPkAIXUGfix82mkZA

🚩🚩🚩

🔥 #هرم_سرمایه‌داری :

#حاکمان: ما بر شما حکومت می‌کنیم.

#روحانیان، متولیان دین: ما شما را می‌فریبیم.

#نظامیان: ما به شما شلیک می‌کنیم.

#سرمایه‌داران: ما به‌جای شما می‌خوریم.

#کارگران: ما به‌جای همه کار می‌کنیم.


صفحه روی جلد
مجله « #کارگر_صنعتی »
واشینگتن، ۱۹۱۱


کانال:👇👇👇

نان کار آزادی

https://t.me/joinchat/AAAAAEPkAIXUGfix82mkZA