کودکان کار و خیابان

📝 طناب دار مردسالاری بر گردن مردان‌
✍️ پرستو فرخی

🗓 بمناسبت روز جهانی مردان (امسال شعار این روز «رساندن خودکشی مردان به صفر» و هدف آن جلوگیری از خودکشی در مردان است.)

🔲مردان بیش از زنان در اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند؛آیا مردسالاری توهم است؟

🔺در این مقاله به پاسخ این سوال می‌پردازیم و درصدد خواهیم بود با ارائه ادله و نظریات اثبات شده، به تحلیل خودکشی موفق بیشترمردان نسبت به زنان برمبنای نظریه جنسیت کانل بپردازیم.‌ نتایج این پژوهش نه تنها فرضیه مرگ مردسالاری را تایید نمی‌کند بلکه برعکس مردسالاری را روح تپنده اجتماعی می‌داند که بی‌صدا جان مردان را می‌گیرد. این تحقیق با طرح مبانی مردانگی‌پژوهی با سیری در فرهنگ بواسطه اصطلاحات روزمره به نمایندگی از نظم جنسیتی نهادینه شده، خودکشی مردان را یکی ازپیامدهای مردسالاری بر مردان و ناشی ازآسیب های فقدان برابری جنسیتی می‌داند.

تابوی اجتماعی سخن گفتن از خودکشی و انگ و داغ ننگی که متوجه مردانگی هژمونیک است و مرزهای حساس مردسالاری و احتمال ترک برداشتن کلیشه‌های مردانگی سبب شده تا ناقوس مرگ مردان در کسوت خودکشی به صدا درآید و تبدیل به اپیدمی خاموش جهانی شود که معمولا کتمان میشود و به همین دلیل برنامه یا بودجه قابل توجه و موثری در پیشگیری از آن اتخاذ نمی‌شود.

در زیر به تحلیل عوامل اجتماعی موثر در خود‌کشی مردان با استفاده از هرم جنسیتی کانل با ذکر مثالهایی از اصطلاحات عامیانه و روزمره به منظور درک ملموس‌تر توضیح سازوکار جنسیت در جوامع مردسالار می‌پردازیم.

⭕بحران بیکاری (بابا نان داد)

تفویض بخش اعظم امتیازات پدرسالاری به مردان و انتقاع از سود سهام مردسالاری(Patriarchal dividend)بر شالوده نان‌آوری مردان بنیان گذاشته شده که بر تقسیم جنسیتی کار زنانه و مردانه در پی تحمیل روابط جنسیتی تاکید دارد، اگر زنانگی موکد بر زن خانه‌دار و خانه‌نشینی زن اصرار دارد، مردانگی هژمونیک بر فاکتور اقتصادی مرد نان آور مصر است. سوزان فالودی در فریب خورده:خیانت به مردان(Faludi 1999)به دنبال بررسی تجربه مردان آمریکائی در پایان سده بیستم از فاجعه بحران معنا یاد می‌کند که خیانتی در حق مردان مدرن صورت گرفته و نقش نان آوری آنان را تضمین کرده درحالیکه به آنان وعده توخالی داده بود، امروزه بیکاری های روزافزون به دنبال کاهش قدرت نان آوری مردان و تامین زندگی مرفه، دستمزدهای رو به کاهش، بحران‌های اقتصادی، ناامیدی از یافتن شغل ثابت و محرومیت اقتصادی، همچنین اقتضائات شغل مدرن از جمله ساعات کار طولانی و خسته‌کننده ذهنی جایگاه مردان را نسبت به نقش تعیین‌کننده نان‌آوری متزلزل ساخته و آنان را با بحران منافع و وضعیت آنومیک شکاف بین نقش محول و نقش محقق به دنبال تغییرات اجتماعی تضعیف کننده مردانگی سنتی رها کرده است.

حس خود ارزشمندپنداری و خودباوری که نسبت به توقع کارکرد جنسیتی مردانه تعریف میشود، جای خود را به احساس بیکارکردی، زائد بودن، شکست و احساس فشار و غیر مفید بودن و بی میلی نسبت به برقراری رابطه دوستی و انزوای اجتماعی و بی‌انگیزگی نسبت به آینده داده است.

⭕هیس!! تو مردی، مرد که افسرده نمی‌شود.

مردان چنین تربیت می‌شوند که رنج خود را مخفی کنند و یکی از اصول تربیتی مردانگی برای پسران از همان اوان کودکی آموزش خوددار بودن است، آنها قرار است در آینده مردانی متکی به خود و حامی غیر باشند بنابراین استیگماتیزه کردن افسردگی مردان سبب می‌شود که اجازه بروز ضعف نداشته باشند و در سایه نقش سنگین مردانگی قربانی می‌شوند که حتی کمتر کسی احتمال می دهد که آنان افسرده یا تحت فشار عصبی واسترس باشند. بار سنگین مخربی که جامعه‌پذیری مردان بر دوششان گذاشته، سبب شده در برابر درخواست کمک، مراجعه به خدمات مشاوره‌ای و حمایت‌طلبی جبهه‌گیری کنند. تقریبا دو سوم مردان مبتلا به اختلال سلامت، هرگز دنبال درمان نیستند چون معیارهای مردانگی هژمونیک در یک مرد نشکن، پنهان ساختن آسیب پذیری و نادیده گرفتن مراقبت از خود و مخفی کردن افسردگی را از مردان می‌طلبد.

⭕ سربازی

ایران جز معدود کشورهایی است که خدمت سربازی را تنها راه بهره‌مندی مردان از خدمات اجتماعی تعیین کرده است. سربازی اجباری، به عنوان قرارگاهی برای بازتولید و تقویت مردانگی سمی در خدمت خشونت میلیتاریستی با ماهیت استرس‌زای خود به خودکشی آنومیک و خودخواهانه ناشی از افسردگی، تنهایی وخشونت سازمان یافته منجر می‌شود. به گفته یکی از مشغولین به خدمت سربازی چنین اجباری ترکیبی از تحقیر، توهین، برده داری و فشار روانی است که آمار اعتیاد و خودکشی را بالا می‌برد. در عین حال اهتمامی برای توجه اساسی به این معضل وجود ندارد و مسئولین نظام وظیفه با توسل به مغلطه اختلال روحی روانی سربازان، از توجه به ریشه‌های ساختاری و اجتماعی #خودکشی آنان طفره می روند.

#مردانگی
#مردان_فمینیسم




https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN

📝 مردانگی‌پژوهی، میان‌بری برای نیل به دموکراسی جنسیتی

🖊گفت‌وگو با مصطفی عابدینی‌فرد استادیار مدعو ادبیات فارسی و ایران‌پژوهی در دانشگاه بریتیش کلمبیا در ونکوور کانادا

🖍نوشته: سمیه قدوسی


📍مردانگی سال‌هاست که به مسئله‌ای در خور توجه در مطالعات جنسیت بدل شده و حوزۀ مطالعاتی مستقلی را شکل می‌دهد. با این همه، هنوز در جامعۀ ایران مبحثی نوپا تلقی می‌شود که بدیهی و طبیعی پنداشتن آن، از یک‌ سو، و صدای رسای زنان در طرح مطالبات و مسائلشان و فوریتِ پرداختن به تبعیض‌ها و نابرابری‌ها و فرودست‌سازی سیستماتیک‌ زنان، از سوی دیگر، آن را به حاشیه برده و مجال پرسشگری در خصوص چیستی مردانگی، تحولاتش، دشواری‌ها و مسائلش و شمشیر دو‌لبۀ «امتیاز ناشی از مرد بودن» در این جامعه را کمتر مهیا کرده است.

▫️شاید وقت آن رسیده باشد که به گواهی ناکامی‌ها و موانع جدی که در پیشبرد آرمان‌های برابری‌خواهانۀ فمینیستی سر بر می‌کند و بی‌ آنکه قصد به‌حاشیه‌ راندنِ مسائل زنان را داشته باشیم، نوری بر نیمۀ دیگر مناسبات جنسیتی در فرهنگ و جامعۀ ایران بتابانیم و نگرش همه‌جانبه‌تری به موضوع جنسیت اتخاذ کنیم. همان‌طور که مصطفی عابدینی‌فرد در گفت‌وگوی پیش رو تأکید می‌کند، همبستگی و خویشاوند بودنِ مقولات مردانگی و زنانگی فهم بهتر هر یک از این مقولات را الزاماً به فهم دیگری منوط می‌کند و فمینیسم مادامی که نحوۀ برساخت هویت مردانه را درک نکند فقط توانسته است بخشی از مناسبات جنسیتی در جوامع را توضیح دهد.

📍مرئی‌سازی مردان و مردانگی در بحث‌های جنسیتی همچنین سبب خواهد شد تا خود مردان به کنش‌های جنسیتی‌شان واقف شوند و آنها را دیگر کنش‌هایی ذاتی و بدیهی فرض نکنند. از این رو، گسترش مردانگی‌پژوهی می‌تواند فراهم‌آورندۀ فرصتی برای ایجاد نوعی خودکاوی و خودنقادی در مردان در زمینۀ مسائل جنسیتی باشد که از شروط ایجاد تغییر در کنش‌های مردان و در‌نتیجه مناسبات جنسیتی‌شان است.

▫️جودیت گاردینر در مقدمۀ کتابش، مردانگی‌پژوهی و نظریۀ فمینیستی، عنوان می‌کند، فمینیست‌ها برای نیل به جوامعی با مناسبات جنسیتی عادلانه‌تر لازم است به مردانگی‌پژوهی هم بپردازند، چرا که فمینیسم مادامی که نحوۀ برساخت هویت مردانه را درک نکند، فقط توانسته است بخشی از مناسبات جنسیتی در جوامع را توضیح دهد. عین همین مسئله در سطحی عملی هم صادق است. نقدها و تحلیل‌های فمینیستی باید قادر باشند مضرات نظام جنسیتی مردانه‌سالار را برای مردان، چه در تعاملاتشان با همدیگر و چه در تعامل با زنان، نشان دهند، چون دموکراسی جنسیتی در جوامع مردانه‌سالار اساساً به تغییر در مردانگی غالب یا هژمونیک (یعنی آن نوع از مردانگی که در برهه‌ای از زمان بر سایر انواع مردانگی استیلای فرهنگی پیدا کرده) و به تبع آن تغییر در عموم مردان آن جوامع وابسته است. به عبارت دیگر، مادامی که فمینیسم، چه از منظری سودگرایانه و عملی و چه اخلاقی، قادر نباشد مردان را در خصوص مضرات فردی و فرافردی برخورداری عموم مردان از «امتیاز ناشی از مرد بودن» متقاعد کند و نتواند دست‌کم از عموم مردان و پسران منتقدان و خودنقادانی فعال در زمینۀ نابرابری‌های جنسیتی بسازد، تحقق جامعه‌ای برخوردار از برابری جنسیتی بعید می‌نماید. این امر شاید اصلی‌ترین دغدغۀ مردان حامی فمینیسم در غرب هم بود.

📍ما نه‌فقط دریافته‌ایم که برخی زنان در تقویت و تداوم مردانه‌سالاری نقش دارند، بلکه اکنون نیک می‌دانیم که ستم و آسیب‌های ناشی از نظام‌های جنسیتی مردانه‌سالار فقط متوجه زنان نیست. به اعتقاد داود، چنین بصیرتی فمینیست‌ها را بیش از پیش به سمت مسئلۀ مردان سوق می‌دهد. توجه فمینیست‌ها به مردانگی‌پژوهی، در همان حال که بر قدرت نظری تحلیل‌های فمینیستی در به‌ چالش کشیدن بی‌عدالتی جنسیتی می‌افزاید، زمینۀ ائتلاف بین مردان و زنان را بیش از پیش برای پایان بخشیدن به نابرابری‌های جنسیتی فراهم می‌آورد. به دیگر بیان، از آنجا که مردانگی‌پژوهی همواره توجهی خاص به تبیین چگونگی برساخته شدن امتیاز مرد بودن در جوامع مبذول داشته است، یافته‌های مردانگی‌پژوهانه در این باره نه‌فقط در فهم این فرایند و در تلاش برای از هم گسیختن امتیاز مردانه به فمینیست‌ها کمک می‌کند، بلکه به آنها یادآور نیز می‌شود که امتیاز مردانه همواره با بها و زیان‌هایی برای مردان همراه است.

▫️ به عقیدۀ داود، نادیده گرفتن این بها ما را از زیان‌هایی که مردان بر اثر مردانه‌سالاری متحمل می‌شوند، غافل می‌کند، حال آنکه توجه به آن امکانی فراهم می‌آورد تا زنان و مردان برای مبارزه با مردانه‌سالاری با هم متحد شوند. جالب آنکه پیر بوردیو هم در کتاب سلطۀ مردانه امتیاز مردانه را نوعی «دام» می‌خوانَد که مردان، به هوای کسب قدرت بیشتر، عاقبت در آن گرفتار می‌شوند./زنان امروز

#مردانگی
#مردان_فمینیسم
#مردان_فمینیست




https://t.center/NA_BE_KAR_KOODAKAN