کودکان کار و خیابان

مادر جاویدنام عرفان رضایی، متنی خطاب به قاتل پسرش منتشر کرد و برای تحت تاثیر قراردادن و بیدار کردن وجدان قاتل، فرض را بر این گرفت که او هم پسری داشته باشد، شاید همسن عرفان.

نوشته خانم فرزانه برزه‌کار به شرح زیر است:

‌
«این پست مخاطب خیلی خاص دارد. بی خاصیت است و به همین دلیل تصمیم گرفتم تلنگری بزنم به وجدان نداشته‌اش برای قاتل عرفانم دستت را گرفته‌ام. تو را بردم کنار دیوار بلند فرمانداری شهر آمل، همان دیواری که به طرز عجیبی بعد از کشتن عرفان با ضخامت و بلند ساخته شد. شاید حالا نرده‌ای نداشته باشد تا بشود داخلش را خوب تماشا کرد. همانجایی که پسرم را کشتی. اما من از همان پشت دیوار به تو یادآوری می‌کنم، دقیقا کجا بودی که تیر را شلیک کردی؟ خودت خوب میدانی، چون بی هدف شلیک نکردی. بعد می‌بینم تو تحت تاثیر قرار نمی‌گیری... انگار وجدان نداری و من تنها تیر خلاصم را روانه می‌کنم شاید وجدانت درد بگیرد و به تو می‌گویم: تیر را اگر به پسر خودت میزدی چه؟ و تو ناگهان دگرگون می‌شوی ... انگار کلمه پسرت تو را نگران کرد. بعد تو را می‌برم به دبستان شاهد آمل، همانجا که پسرم خواندن و نوشتن آموخت.
به تو می‌گویم: تو فرزند داری؟ پسر داری؟ پسر تو توی کدام دبستان خواندن را آموخت؟ اصلا پسرت چند سال دارد؟ اگر هم سن عرفان باشد، نکند هم کلاسی‌اش بوده؟ (و از این فکر دلم می‌لرزد) تو یکی از قسی‌القلب‌ترین پدران جهانی!

اصلا پسرت می‌داند تو جان جوانی را گرفته‌ای؟ و تو حالا کمی منقلب می‌شوی . بعد دستت را می‌گیرم و می‌برم به خانه عرفانم. می‌گویم اینجا خانه‌ایست که عرفانم تازه خو کرده بود. اگر تو فرزندی داری زیاد کوچ نکن. شاید برای فرزندت سخت باشد. ...و تو انگار تازگی‌ها کوچ کرده باشی، حالت بدتر می‌شود. و نگران می‌شوی نکند فرزندت به خانه قبلی خو کرده باشد و آب توی دلش تکان نخورد ... و من دستت را می‌گیرم و تو را می‌برم سینه‌ی قبرستان و توی راه به تو می‌گویم: اینجا همانجاست که نه تنها پسرم، که من هم خو گرفته‌ام به خاکش... جایی که پسرم دفن شده. ( عرفانیه ) و به تو می‌گویم : تو قاتل پسر منی و من هر روز اینجا می‌نشینم و آرزو می‌کنم اگر فرزندی داری، یک روز همینجا توی عرفانیه به خاکش بسپاری. اما دلم نمی ‌ید...الهی پسرت زنده بماند و بداند چه پدر بی‌رحم و قاتلی داشته.
فکر می‌کنم این بزرگترین تقاص گناه تو باشد. فقط ای کاش فرزند پسری داشتی ... اندازه عرفانم ... داری؟!!!!!! ؟؟؟؟!!!! زنده باشد و تقاص پس دادن پدر را ببیند الهی.
و هر روز غبطه بخورد که ای کاش جای عرفان بود و پدرش جان برکف و ایثارگر و با ناموس بود ، نه مال حرام خور و قاتل جوانان و همشهریان.
اگر پسری داشته باشی و هم سن و سال عرفان باشد، پس هنوز سال‌های سال، انگ ِ فرزند ِ تو بودن را باید به دوش بکشد.»

#عرفانیه_آمل
#عرفان_رضایی
#دادخواهی_ادامه_دارد
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ایستاده‌ایم_تا_پایان

«اون شب تو بیمارستان تنها شاهدی که میتونست گواهی بده عرفان اینجاست، پیدا کردن این بلوزش بود، لباسی که رد گلوله ازش پیدا بود. گرفتمش توی دستم. با تمام قدرت داد کشیدم این "بلوز عرفان منه"، یکی گفت ببرش خونه نگهش دار!
داد کشیدم. چون حس کردم میخواد بگه این آخرین یادبودیه که از عرفان باید داشته باشی. با تمام قوا بد و بیراه گفتم.
الان وقت جنگیدن نبود. من اومده بودم عرفان رو ببرم، چهره پرستارا، چهره دکتری که انکار می‌کرد "عرفان رضایی نداشتیم"

من نفسم گرفته بود از بس طبقات رو دوییدم، سرم گیج میرفت بس که اسپری تنفسی استفاده کرده بودم.
لباسم از فرط عرق خیس بود داد کشیدم عرفاااااان.
روح عرفان همون اطراف کنارم بود، اونم دید چقدر بهم دروغ گفتن، چقدر التماسشون کردم، چقدر از ناچاری وقتی توجه نکردن داد کشیدم، مطمئنن همونجا کنار باغچه وقتی پاهام سست شد و افتادم، اومد دستم رو گرفت.
من که هیچی نفهمیدم، منتظر بودم یکی خبر بیاره که اونی که مرد بچه‌ی تو نبود. آخی ،پس اون بچه‌ی کدوم بدبختی بود.

میخوام فکر کنم که تو زنده‌ای، مثل همین امروز صبح که برای تو و ارمیا نون و پنیر و گردو لقمه زدم و گذاشتم تو کوله‌ی مدرسه‌تون! از خواب که پریدم دیدم که چقدر شبیه روزمره‌گی بیداریهامون بود.
یکی دیروز بهم گفت: "گفتن هزار باره‌ی این حرفا چه فایده داره؟ مردم به درد خودشون گرفتارن"
گفتم "اینم یکی از این دردا که به اندازه.ی هزار تا درده، من اگه هیچی نگم هم هیچکی یادش نمیره. من میگم چون این تلخی‌ها روزی هزار بار تو ذهنم تکرار میشه. هیچ ظالم و مظلومی از ذهن هیچ کی محو نمیشه لابه لای همین گرفتاری‌های از کله‌ی سحر تا بوق سگ، یادشون نمیره که سی شهریور چی گذشت.

وقتی در یخچالشون رو باز میکنن یادشون نمیره که بابای عرفان ۲۸ ماه جبهه دووم آورد، نیمه جان شد و برگشت و این شد سرنوشت تلخ پسرش و اونا.
هیچ‌کی یادش نمیره کی به عمد کشت و کی بیگناه کشته شد."»

از صفحه مادر عرفان رضایی

#عرفان_رضایی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#محاکمه_آمرین_عاملین_جنایات
#دادخواهی

حمیده قدردان با تودیع وثیقه آزاد شد
روز جمعه سیزدهم مردادماه، حمیده قدردان، شهروند ساکن بندر انزلی با تودیع وثیقه از زندان لاکان رشت آزاد شد.
آزادی خانم قدردان با تودیع وثیقه ۴۰۰ میلیون تومانی صورت گرفته است.
حمیده قدردان در اواخر تیرماه سال جاری در پی مراجعه به زندان لاکان رشت بازداشت شده بود.
هرانا
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ما_خاموش_شدنی_نیستیم
#یاد_غزاله_وهمه_جانباختگان_گرامی
#نه_میخشیم_نه_فراموش_میکنیم

#نه_به_حجاب_اجباری
#زن_زندگی_آزادی.
#اعتصابات_سراسری
#ژن_ژیان_ئازادی
#توماج_صالحی
#نیکاشاکرمی_میلان_حقیقی
#ما_همه_با_هم_هستیم
#به_خیابان_برمیگردیم
#مهسا_امینی
#عرفان_رضایی
#مادران_دادخواه
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#جای_اندیشه_زندان_نیست
#سزای_معترض_چشم_کور_شده_نیست

https://t.me/NA_BE_KAR_KOODAKAN/27024

اسامی دانشجویانی که خبر بازداشت شان در ۲۴ ساعت گذشته منتشر شده (۱۱ آبان)

1-#آرمین_جلالی_روشن  دانشگاه امیرکبیر
2-#امیرحسین_عسگری ، دانشگاه امیرکبیر
3-#عرفان_رضایی، دانشگاه  امیرکبیر
4-#علیرضا_حسینی، دانشگاه امیرکبیر
5-#غزل_معصوم‌شاهی  دانشگاه امیرکبیر
6-#علیرضا_برادران_مظفری دانشگاه امیرکبیر
7-#اسماعیل_شکوری، دانشگاه علوم پزشکی زنجان
8-#محمدرضا_افشاری، دانشگاه شهید مدنی
9-#محمدمهدی_نوریان، دانشگاه تهران
10-#کیارش_سقفی_بنفشه،دانشگاه تهران
11-#علیرضا_شریفات ، دانشگاه چمران اهواز
12-#محمد_قلاوند ، دانشگاه چمران اهواز
13-#فرزین_احمدی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
14-#محمد_رجبی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
15-#غزاله_رضازاده  دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
16-#سارا_کریمی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
17-#محدثه_همافرد دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
18-#غزاله_رضازاده دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
19-#سارا_کریمی دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
20-#محدثه_همافرد دانشگاه آزاد واحد تهران جنوب
21-#مهدیار_کاظمی  دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
22-#نیما_انصاری دانشگاه آزاد واحد تهران شمال
23-#امیررضا_احمدیان  دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
24-#عرفان_بنگری  دانشگاه آزاد علوم و تحقیقات
25-#محمد_رجبی، دانشگاه شیراز
https://t.me/NA_BE_KAR_KOODAKAN/19100