مُهاجِر | Mosut

📝✍ #یادداشت_دانشجویی

💢 #تصادف_در_پردیس یا #انحطاط_روحی_ما؟! #بخش_دوم

🔸وقوع این سانحه برای این دو عزیز اما کد های بسیاری را برای من روشن نمود. این که خیلی از ماها بعد از خروج از دانشگاه نیست که تغییر می کنیم. از همین حالا همان موجوادت چندسال بعدیم که ابزار و امکاناتمان محدود است.
این که هر طیف و گروه و دسته ای در داخل دانشگاه نیز به دنبال انتفاع شخصی و گروهی و سوء استفاده از این ماجرا برای انداختن نام مجموعه ی خود بر سر زبان ها هستند؛ قلب آدمی را به درد می آورد.

🔸این که یک دسته از ما دانشجویان در آب گل آلود این حادثه به دنبال تسویه حساب های شخصی و سیاسی با فلان معاونت هستیم و دسته ای دیگرمان به دنبال اثبات توانمندی و کارآمدی طیف متبوعش در پیش بینی و گوشزد نمودن این وقایع به مسئولین و البته به طعن و کنایه حساب های شخصی را مطرح ساختن.
(نام نمی برم که در این اتفاق همه ی دانشگاه را همگام و هم مسیر می دانم تقریبا بدون استثناء)

🔸این که انتفاع و مطامع گروهی را حتی جایی که افرادی در حال #رنج_کشیدن هستند مجاز می شماریم و گویی استفاده ابزاری از هر اتفاقی را جهت اثبات خود نه تنها مجاز، بلکه مطلوب می دانیم.
همه ی این ها نشان دهنده ی تباهی روح ماست. باید دست بجنبانیم تا بیش از این غرق نشده ایم...

🔸حتی همین نوشته نیز بری از #نفع_ها و #طمع_ها و #غرض_ها نیست...

و این مشتی از نمونه ی خروار جامعه ی ماست. دردی که جامعه را از درون می خورد. بهره ی شخصی از هر حادثه و اتفاقی. باید به حال خودمان فکری بکنیم...

🔹تکمَله :
با گفتن و شنیدن همه ی این حرف ها و همه ی آن حرف ها؛
هرگز کسی از ما (فارغ از همه ی ادا و اصول ها)، درد آن دو عزیز حادثه دیده را درک نمی نکنیم... این که چه بلایی از کنار گوششان گذر کرده و شاید هنوز هم نکرده...

می دانید؟! تا مشابه این اتفاق برای زنان خانواده تان اتفاق نیافتد(الهی که هرگز نیافتد) ، متوجه نمی شوید که یک زن چقدر ممکن است از این حادثه رنج ببرد...

شاید تا آخر عمر...

✍علی فیض اللهی

✅@mosut
✅@basijsut
🔸کانال مهاجر نقد ها و یادداشت های فرهنگی و اجتماعی شما را منعکس می کند...