انسانِ عجول، ذات زندگی و تحقق قوانین و سنت‌های الله را مانند فیلم‌های کوتاه دوست دارد. دعایی که بلافاصله اجابت می‌شود، ظالمی که در لحظه ظلم، فورا با عذاب الهی نابود می‌شود و ناحقی که با آمدن حق از بین می‌رود و عدالتی که در ثانیه‌ای بعد از بی‌عدالتی برپا شود. اما دنیا و تدبیر الله متعال بسیار حکیمانه‌تر و پیچیده‌تر از این‌ است که ذهن ساده‌نگر بشر بتواند درک کند و بین تحقق سنت‌ها فاصله‌ می‌افتد. اینجا یک خلأ ایجاد می‌شود بین نفس عجول انسان و تدبیر دقیق و پرحکمت الله و این جای خالی را تنها صبری که بر ریشه‌ی ایمان بناشده می‌تواند پُر کند. صبری که گاهی سخت و حتی طاقت فرساست. این خلأ گاهی چون بیابانی بی‌نشانه و برهوت ترسناک و خالی‌ست. اگر قدم‌هایت از ادامه بایستد و طنابِ احتملا پُر از خار، ولی نجات بخش و راهنمایِ صبر را رها کنی هلاک می‌شوی. بعضی مسیرها را فقط با صبری بزرگ می‌شود طی کرد و حجمِ بزرگیِ یک صبر را فقط دل درک می‌کند. 🦋🤍