باید یک جنبش عظیم علیه فقر و گرسنگی در ایران راه انداخت، رژیم مترسکهای قاتل و دزدان حکومت اسلامی را میتوان با یک جنبش عظیم و قهرآمیز تودهای نابود کرد.
مساله امروز جان بر سر نان است. مساله فقر و گرسنگی و مساله یکصدبرابری فاصله طبقاتی در جامعه شکافته شده ایران است. بیش از ۸۰ (هشتاد) درصد از مردم ایران از حلبیآبادهای تهران تا مناطق حاشیهای در بلوچستان و خوزستان تا کردستان، شهرهای مرکزی و گوشه و کنار ایران متحمل قحطی و فقر مطلقی است که رژیم آپارتاید نژادی اسلامی به مردم تحمیل کرده است.
کولبران و سوختبران و طبقه کارگر جامعه با یک تراژدی همهگیر «فقر و گرسنگی» و بیحقوقی روبهرو هستند. حکومت اسلامی قاتل جان و کرامت انسانهای شریف جامعه ایران است. باید و میتوان و راهی بجز سرنگونی کلیت جناحها و باندهای رژیم جانیان و جنایتکاران اسلامی برای ما وجود ندارد.
هر روز به خیل گرسنگان و بیماران، به خیل بیخانمان و کلیهفروشان و تنفروشان، به خیل معتادین و خودکشیها و بیکاران اضافه میشود، هر روز شیرازه صدها خانواده در حال از هم پاشیدن است. جامعه بر شرارههای یک انفجار عظیم اجتماعی در حال غلط خوردن است.
بر خیزید رفقااااا… جمهوری جنایت پیشه اسلامی در بن بست و انزوای کامل از بحرانهای درونی و بینالمللی آچمنز شده، تنها یک انقلاب بزرگ و کوبنده تودهای است که شر این جانیان را از سر مردم ایران و مردم منطقه و جهان خلاص خواهد کرد.
جمهوری اسلامی از وجود جنگ و حمایت از تروریستهای همکیش خود برای ناامنی و ارعاب در داخل و بیرون از مرزها به مثابه نعمتی برای بقا متوسل شده است، هربار تقلاهای بیشتری برای حاکمیت به قیمت کشتار و اعدام و ارعابها در داخل انجام داده به همان درجه یک قدم به سرنگونیاش نزدیکتر شده است.
اما چرا این رژیم جلاد هنوز بر مسند قدرت و حاکمیت است؟!
در دوره انقلاب زن، زندگی و آزادی هزینههای سنگینی پرداخت ، از طرفی مزدوران صادراتی را در مسیر انحراف انقلاب مردم و بیراهه بردن آن در تریبونها و بخشا بین به اصطلاح اپوزیسیون راست و ناسیونالیسم ایرانی از هر طیف و جریاناتش را جاانداخت، چهره انقلابیون و سرنگونی طلبان را مخدوش و با شانتاژ و لمپنیزم آن عده بدرجاتی پیشروی داشته و از سوی دیگر با «اقتدار پوشالی» سیاست گروگانگیری را احیا کرد، به ذلت روی آورد و در مقابل غرب بارها «جام زهر» سرکشید.
همه اینها را خلاصهوار در نظر بگیریم تجربیاتی زیاد و اما تلخ جلوی ما گذشته که اینبار جرقههای انقلاب آتی بسیار کوبنده تر و سرنوشتسازتری را خواهیم دید، که تاریخ را رقم خواهد زد بطوریکه دخالت غرب هم جلودار نگهداشتن و جرات کمک به بقای این جانوران دزد و قاتلان اسلامی را نخواهد داشت.
در سراسر کشور باید اعتراضات گسترده و ادامهدارتری سازماندهی شوند. از هر سلیقه و با هر عقیده و باوری برای رزم پایانی باید متحد شد. جمهوری اسلامی از خزعبلات مذهبی برای وحشت و مغزشویی مردم استفاده کرده، باید از این مسائل عبور کرد. تعدادی هستند عقاید و باورهای مذهبی خودشان را دارند، این مسائل مربوط به خودشان است، اما وقتی زن و بچههایشان از گرسنگی دارند زجر میکشند، دیگر سکوت کاملا بیشرمی است. سکوت اختیار کردن با وعده «بهشت و نعمتهایش» پوچ و عقبماندگی است. جمهوری اسلامی از ثروت بادآورده و متعلق به کل مردم ایران بهشت خودشان را حالیا دارند و در عوض «بهشت خیالی» را به گرسنگان وعده میدهند که «شکرگذار» هم باشند.
در یک کلام بهانهای جز این همه فلاکت و زندگیهای تباه شده امروز میلیونها انسان در ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی وجود ندارد. باید دست بکار شد و به میدان آمد تا رژیم منحوس اسلامی در قدرت باشد مبارزه ما پایانی نخواهد داشت.