📚 ابیات کتاب مشاعره
انتخاب و تدوین امیراسماعیل آذر
#آ ۱۲
آنچه از مائدۀ فیض در این نُه طبق است
رزق جمعیست که در پردۀ شب بیدارند
#صائب آنچه با سرو و سمن باد خزانی میکند
عاقبت بیداد پیری با جوانی میکند
#کمال_اجتماعی (گلبانگ)
آنچه بر باد دهد خاک ستمکاران را
آه مظلوم به هنگام سحر باشد و بس
#محمدحسین_ناصر_ترک آنچه بُرد از سر ما نشئۀ روحانی ما
پیرو نفس شدن بود و هوسرانی ما
#شایق_تبریزی آنچه بر ما رود ز شومی بخت
همه در سایۀ جهالت ماست
#قهرمان_پاکبین_ملایری آنچه بر من کارها را سخت میسازد مدام
بیثباتیهای صبرِ سُستبنیاد من است
#محتشم_کاشانی آنچه بر من میرود در بندت ای آرام جان
با کسی گویم که در بندی گرفتار آمدهست
#سعدی آنچه خواهم نکنم یاد از تو
نرود یاد توام، داد از تو
#حسن_مروجی آنچه خوبی و جمال است به چشم دل من
بیجمال تو دلارام، دلارا نشود
#طلعت_بصاری آنچه در بزم عیان بود، نهانم دادند
جلوۀ ناز به چشم نگرانم دادند
#انوار_حسین (پاکستانی)
آنچه در پردۀ گل بود نهان روی تو بود
گره غنچه گشودیم درو بوی تو بود
#سلیم_تهرانی آنچه در جان و دلم صبر و قرارش خوانند
برده از یک نظر آن شوخ که یارش خوانند
#عامی_اصفهانی آنچه در ما همه ایجاد تمنّا میکرد
شیوۀ حالت اندام فریبای تو بود
#محمدعلی_عبهری_گرگانی#مشاعرهخاکستر ققنوس