📚 ابیات کتاب مشاعره
گزینش مهدی سهیلی
#پ ۲
پرواز من به بال و پر توست زینهار
مشکن مرا که میشکنی بال خویش را
#صائب پرستاری ندارم بر سر بالین بیماری
مگر آهم از این پهلو به آن پهلو بگرداند
#شفایی_اصفهانی پیش هر موی توام عرض نیاز دگر است
من بغل باز کنم چون تو کمر باز کنی
اوّل از روزنۀ خانه برون آر سری
آنقدَر تاب ندارم که تو در بازکنی
#نوری_اصفهانی پادشاه عشق بر اقلیم دل چون دست یافت
کشور خود را بهدست خویش ویران میکند
#صحبت_لاریپشت و روی نامهی ما هر دو یک مضمون بوَد
روز ما را دیدی از شبهای تار ما مپرس
#صائب پا بنه بر موج و از هنگامهی طوفان مترس
دل به دریا زن، صدف در سینهی مرداب نیست
#مهدی_سهیلی پیر کنعان با که گیرد انس در بیتالحَزَن
بوی یوسف را نمییابد ز فرزندی دگر
#نظیری_نیشابوری پس از مردن نباشد غیر آهم هیچکس بر سر
که شمع کشته را جز دود بر بالین نمیباشد
#لطفی_نیشابوریپروانهصفت دیده به او دوخته بودم
وقتی که خبردار شدم سوخته بودم
#عاشق_اصفهانی پروانه به یک سوختن آزاد شد از شمع
بیچاره دل ماست که در سوز و گداز است
#وصال_شیرازی پروانهوار سوخت مرا دلبر و بریخت
اشکی ز روی رحم بهخاکسترم چو شمع
#ابوالقاسم_حالتپروانه وشمع و گل شبی آشفتند؛
در طرف چمن
وز جور و جفای دهر با هم گفتند؛
بسیار سخن
شد صبح نه پروانه بجا بود و نه شمع؛
ناگاه صبا
بر گل بوزید و هر دو با هم رفتند؛
من ماندم و من
#بهار_خراسانیملکالشعرا
پس از عمری بهکویش میروی میخواهم ای قاصد
که بر رویش نگاه اوّلین از چشم من باشد!
#لاادری پُر در مقام تجربهی دوستان مباش،
صائب که زود بیکس و بییار میشوی
#صائب پافشاری و استقامت میخ
سزد ار عبرت بشر گردد
بر سرش هر چه بیشتر کوبند
پافشاریش بیشتر گردد
#بهار_خراسانی ملکالشعرا
پیش از خبر آمدنت آمدی ای شوخ!
میخواستی از شادی بسیار بمیرم
#نیکی_اصفهانی#مشاعرهخاکستر ققنوس