♻️از محمد و محمود تا حسن
👀نگاهی به آفت های پیرامون یک رئیس
🔸در عالم سیاست اتفاقات خوب و بد زیادی رخ می دهد که به تبع آن مردم از دلایل وقوع آن سوال می کنند. زیرا مردم همیشه با شوق به پای صندوق ها رفته و به امید آینده ای خوب به سیاستمداران رای می دهند. لذا توقع دارند خواسته هایشان در زمینه های مختلف محقق شود.
اما گاهی اوقات این چالش بوجود می آید که چرا فلانی که رأی آورد، بعد از مدتی نمی تواند به شعارهای خود عمل کرده و توقعات را برآورده کند؟ تا آنجا که حتی طرفداران او هم ناامید و سرخورده می شوند.
🔸در اواخر دوره های دوم ریاست جمهوری شاهد این چالش فراگیر هستیم تاجایی که رئیس جمهور از چارچوب وعده های خود و حتی مبانی قانونی عدول می کند و دچار حاشیه می شود. اگر به دوران ریاست جمهوری محمدخاتمی، محمود احمدی نژاد وحسن روحانی نگاه کنیم، دقیقا این مسأله را لمس می کنیم. مباحثی همچون عبور از خاتمی و تحصن در مجلس ششم، خانه نشینی احمدی نژاد و تهدید به
#استعفا و بحران اقتصادی ناشی از لجبازی های روحانی گواه این مسأله است.
🔸اما چه می شود که رئیس جمهور یا هر
#رئیس دیگری دچار این آفت ها می شود؟ اگر این مسائل را با دقت تحلیل کنیم، در تصمیم گیری های آینده و کنش و واکنش های سیاسی خود دچار اشتباه نخواهیم شد و مسائل را بهتر هضم خواهیم کرد.
1️⃣یکی از دلایل ناکامی رؤسای جمهور، مشاوران بد و حلقه های تصمیم گیری هستند که به رئیس یا مدیر آدرس اشتباه می دهند. مشاورانی که فقط دیدگاه های خود را پیش می برند و از سایر عرصه ها غافل می شوند. گاهی یک نفر که خود را پشت پرده و همه کاره ی رئیس می داند، با خط دهی های بیجا باعث شکست او را فراهم می کند. دوران
#محمد خاتمی، عرصه یکه تازی حلقه ی کیان و افراطی های حزب مشارکت بود که قصد عبور از ساختارهای نظام را داشتند. آنها با شعار توسعه سیاسی و تنش زدایی و تمرکز صرف بر آن، خاتمی و جریان اصلاحات را با مشورت ها و آدرس های افراطی به لبه پرتگاه بردند.
همین اتفاق برای
#محمود احمدی نژاد افتاد و حلقه ی انحرافی اطراف او به سردمداری رحیم مشایی، او را از هر آنچه داشت دور کرد و احمدی نژاد را وارد یک بازی خطرناکی با سرنوشت کشور و اعتقادات مردم کرد تا حدی که عده ای او را به یک فرد مسحور شده تشبیه می کردند.
اگر حزب مشارکت خروجی حلقه کیان بود، حزب اعتدال و توسعه نیز ماحصل حلقه نیاوران و لیبرال هایی بود که با تکفر سرمایه داری و غرب گرایی سمت و سوی دولت
#حسن روحانی را به جایی بردند که یادآور بحران های دهه هفتاد در دوره هاشمی شد. اتکای روحانی به مشاوران خود و غلتیدن در دامان غرب، 6 سال فرصت را از کشور گرفت تا جایی که همان اطرافیان و برخی وزرای دولتش او را با استعفا تنها گذاشتند.
2️⃣علت دوم ناکامی این رؤسای جمهور را باید در احساس غرور کاذبی دانست که به مروز زمان بویژه بعد از کسب رای اعتماد مجدد و
#تمدیدریاست در شخصیت آنها پدید می آید. متأسفانه آقای رئیس جمهور گمان می کند این جایگاه را به تنهایی بدست آورده و برای ادامه ی راه خود را بی نیاز از مردم و حمایت طرفدارانش می داند. احساس بی نیازی یک مدیر یا رئیس از طرفداران و همکاران انتخاباتی خود، آفت بدیست که به جان یک مدیر می افتد و باعث اتخاذ تصمیم های ناگهانی و خلق الساعه می شود که تبعاتش دامن جامعه را می گیرد.
🔚در پایان باید بدانیم که هر فردی که منصبی دارد در نهایت یک فرد عادی است و ممکن است خطا هم داشته باشد و نباید از او بُت ساخت. اگر بُت سازی صورت بگیرد فضای نقد بسته می شود و آقای رئیس نیز خود را مبرّا از خطا می پندارد که این بزرگترین مانع برای پیشرفت می شود. لذا نقد درون گفتمانی در هر تشکیلات و حزبی باعث رفع خطاها و موتور محرکه ای برای پیشرفت می باشد و مانع سوء استفاده بدخواهان می گردد.
ادامه دارد...
📝انتظار
🆔 @inja_nasrabad