Hong Kong Tips&Tricks
#درمان
Channel
Hong Kong
270
subscribers
8
photos
55
links
The authors and admins of this channel do not bear or take any legal or ethical responsibility or liability regarding the information priovided herein.
You are the sole responsible for your decisions.
@vahidasgharee
#درمان
#نوزاد
بعد از به دنیا آمدن نوزاد:
بعد از به دنیا اومدن نوزاد یک قرار ملاقات دیگه در طی دو سه روز بعد از مرخصی بهتون میدن که زردی نوزاد اندازه گیری بشه و یک تست دیگه گرفته بشه. یک برگه هم بهتون میدن که بتونید از MCHC وقت رزرو کنید و بچه تون رو برای واکسن و بقیه چک آپ های روتین به اونجا ببرید. در ماه اول، حتی اگر نوزاد ویزا نداشته باشه، تمام چک آپها رایگان صورت خواهد گرفت. ولی از ماه دوم، اگر ویزا نداشته باشید باید پول (قابل توجهی) بدید. برای گرفتن ویزا هم باید پاسپورت بگیرید که متاسفانه پروسه گرفتن پاسپورت ایرانی برای کودکان طولانیه. اگر در ماه دوم پاسپورت نتونستید بگیرید، حتما فرمی که همراه birth certificate داده شده رو همراه خودتون به MCHC ببرید (اسم فرم یادم نیست، ولی در این فرم تاریخ ویزای پدر و مادر نوزاد ذکر شده و این خودش مثل ویزای بچه است). متاسفانه در مورد ما ویزای ما یک ماه بعد از به دنیا اومدن بچه منقضی شده بود و فرم تاریخ ویزای منقضی رو داشت. و این باعث شد که چک آپ ها و واکسن های ماه دوم به تاخیر بیوفته. پس اگر شرایطتون مثل ما بود، تمام تلاشتون رو بکنید که سریعتر پاسپورت بچه تون رو تهیه کنید.
بیمارستانهای خصوصی:
من تجربه بیمارستان خصوصی رو ندارم، فقط چیزهایی رو ذکر میکنم که از دوستانم شنیدم.
هزینه چک آپهای بارداری و زایمان در بیمارستان خصوصی حدود 200 هزار دلار هنگ کنگ میشه. بعضی از دوستان چک آپهای بارداری رو در بیمارستان دولتی انجام میدن و زایمان رو در بیمارستان خصوصی. فقط هزینه زایمان حدود 80 تا 90 هزار دلار هنگ کنگ میشه (بعضی از بیمه ها گویا پوشش میدن این هزینه رو). از بیمارستانهای محبوب در بین دوستان اینترنشنال Matilde و Union هست. بعضی بیمارستان خصوصی رو انتخاب میکنن چونکه میتونن انتخاب کنن که زایمان سزارین داشته باشن. طبق شنیده ها تفاوت اصلی بیمارستان خصوصی با دولتی در نحوه مدیریت زمان با هم بودن مادر و نوزاد هست. در بیمارستان دولتی نوزاد در 90% زمانها در کنار مادر هست و تاکید بر شیر مادر هست. ولی در بیمارستان خصوصی نوزاد از مادر جدا میشه و در اتاق دیگری قرار میگیره (البته مادر هر چقدر دلش بخواد میتونه با بچه اش زمان بگذرونه) و تاکید بر استراحت مادر هست و شیر خشک به راحتی در اختیارنوزاد قرار میگیره. اگر زایمان با ریسک بالا در بیمارستان خصوصی پیش بیاد، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه چونکه پزشکان با تجربه تری در سیستم دولتی حضور دارن.
#نوزاد
بعد از به دنیا آمدن نوزاد:
بعد از به دنیا اومدن نوزاد یک قرار ملاقات دیگه در طی دو سه روز بعد از مرخصی بهتون میدن که زردی نوزاد اندازه گیری بشه و یک تست دیگه گرفته بشه. یک برگه هم بهتون میدن که بتونید از MCHC وقت رزرو کنید و بچه تون رو برای واکسن و بقیه چک آپ های روتین به اونجا ببرید. در ماه اول، حتی اگر نوزاد ویزا نداشته باشه، تمام چک آپها رایگان صورت خواهد گرفت. ولی از ماه دوم، اگر ویزا نداشته باشید باید پول (قابل توجهی) بدید. برای گرفتن ویزا هم باید پاسپورت بگیرید که متاسفانه پروسه گرفتن پاسپورت ایرانی برای کودکان طولانیه. اگر در ماه دوم پاسپورت نتونستید بگیرید، حتما فرمی که همراه birth certificate داده شده رو همراه خودتون به MCHC ببرید (اسم فرم یادم نیست، ولی در این فرم تاریخ ویزای پدر و مادر نوزاد ذکر شده و این خودش مثل ویزای بچه است). متاسفانه در مورد ما ویزای ما یک ماه بعد از به دنیا اومدن بچه منقضی شده بود و فرم تاریخ ویزای منقضی رو داشت. و این باعث شد که چک آپ ها و واکسن های ماه دوم به تاخیر بیوفته. پس اگر شرایطتون مثل ما بود، تمام تلاشتون رو بکنید که سریعتر پاسپورت بچه تون رو تهیه کنید.
بیمارستانهای خصوصی:
من تجربه بیمارستان خصوصی رو ندارم، فقط چیزهایی رو ذکر میکنم که از دوستانم شنیدم.
هزینه چک آپهای بارداری و زایمان در بیمارستان خصوصی حدود 200 هزار دلار هنگ کنگ میشه. بعضی از دوستان چک آپهای بارداری رو در بیمارستان دولتی انجام میدن و زایمان رو در بیمارستان خصوصی. فقط هزینه زایمان حدود 80 تا 90 هزار دلار هنگ کنگ میشه (بعضی از بیمه ها گویا پوشش میدن این هزینه رو). از بیمارستانهای محبوب در بین دوستان اینترنشنال Matilde و Union هست. بعضی بیمارستان خصوصی رو انتخاب میکنن چونکه میتونن انتخاب کنن که زایمان سزارین داشته باشن. طبق شنیده ها تفاوت اصلی بیمارستان خصوصی با دولتی در نحوه مدیریت زمان با هم بودن مادر و نوزاد هست. در بیمارستان دولتی نوزاد در 90% زمانها در کنار مادر هست و تاکید بر شیر مادر هست. ولی در بیمارستان خصوصی نوزاد از مادر جدا میشه و در اتاق دیگری قرار میگیره (البته مادر هر چقدر دلش بخواد میتونه با بچه اش زمان بگذرونه) و تاکید بر استراحت مادر هست و شیر خشک به راحتی در اختیارنوزاد قرار میگیره. اگر زایمان با ریسک بالا در بیمارستان خصوصی پیش بیاد، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه چونکه پزشکان با تجربه تری در سیستم دولتی حضور دارن.
#درمان
#نوزاد
زایمان:
در هنگ کنگ توصیه میشه که با اولین درد به بیمارستان رجوع کنید (هنگ کنگ آیدی و مدارک درمانی ای که بیمارستان بهتون داده رو به همراه داشته باشید، بهتره که این مدارک در ماه هشتم همیشه در کیفتون باشه). بعد از پذیرش در بیمارستان شما رو به Labour Ward میبرن. در این قسمت همسرتون نمیتونه همراهتون باشه. بعد از اینکه active labor شروع شد، شما رو به اتاق زایمان خواهند برد و همسرتون رو به اتاق زایمان خواهند آورد.
اتاقهای زایمان بیمارستانهای دولتی، تک نفره هست و کلید زنگی داره که میتونید در صورت نیاز فشار بدید. پرستارها و ماماها پیوسته بهتون سر میزنن، و اگر کمکی خواستید میتونید از کلید زنگ استفاده کنید، به علاوه که همسرتون هم کنارتون هست. روشهای مختلف کنترل درد بهتون ارایه میشه. من شنیده بودم که اپیدورال در بیمارستان های دولتی برای زایمان به سختی تجویز میشه، ولی به من به راحتی ارایه شد. تقریبا تمام روشهای کنترل درد (اپیدورال، گاز، موزیک، و غیره) در اختیارتون قرار خواهد گرفت. و پرستارها پیوسته ازتون خواهند پرسید که درجه درد چقدر هست. میتونید birth plan داشته باشید و به پرستار نشون بدید، به خواسته های شما توجه میشه. و اگر خلاف خواسته شما بخوان عمل کنن، حتما ازتون اجازه میگیرن. مثلا من درخواست پزشک زن کردم، ولی پزشک اپیدورال مرد بود، و قبل از حضور پزشک، این موضوع بهم یاداوری شد. من شنیدم که دو بیمارستان در هنگ کنگ Queen Mary Hospital و یک بیمارستان دیگه شاید دانشجو مرد در حین زایمان حضور داشته باشه، میتونید درخواست کنید که دانشجو مرد در اتاق زایمان حضور نداشته باشه. پروسه زایمان هم توسط یک تیم پنج شش نفره ماما انجام میشه، که دو سه نفرشون ماما با تجربه هستن و بقیه ماما جوان. اگر مساله خاصی در پروسه وجود داشته باشه، پزشک هم وارد پروسه خواهد شد. همسرتون در تمام این مدت میتونه کنارتون باشه.
بعد از زایمان به بخش دیگری ارجاع خواهید شد، اگر زایمان طبیعی بوده باشه دوشب و سه روز بستری خواهید شد و اگر سزارین بوده باشه تعداد روزهای بیشتری لازم به بستری هست. پرستارها، ماماها، lactation consultant ها پیوسته بهتون سر میزنن، از نوزاد مراقبت میکنن (حتی پوشک نوزاد رو عوض میکنن)، آموزشهای شیردادن، عوض کردن پوشک، نحوه بغل کردن و بلند کردن نوزاد رو بهتون میدن. کلید زنگی هم کنار تخت وجود داره که اگر کمک خواستید و پرستاری نزدیکتون نبود میتونید فشار بدید و بلافاصله به کمکتون خواهند اومد.
زمان ملاقات در این بخش محدود خواهد بود. تنها دو ساعت در شبانه روز زمان ملاقات هست و تنها دو نفر همزمان ملاقات میتونید داشته باشید. اعضای خانواده میتونن براتون غذا بیارن، غذای بیمارستان تعریفی نداره، و اگر درخواست کنید، غذای گیاهی بهتون ارایه میشه که مطابق محدودیت های اسلامی باشه. تنها دو نکته منفی ای که در بیمارستان های دولتی دیدم: یکی این بود که شش تخت در یک اتاق برای مادرها و نوزادان وجود داره (البته تمام تختها پر نیست، در مورد من فقط چهار تخت پر بود). و این قضیه خواب رو در دو شب داخل بیمارستان سخت میکنه. و نکته منفی دیگه مربوط به زایمان سزارین هست، چون مادر بعد از سزارین به کمک بیشتری نیاز داره و ساعت ملاقات دو ساعت هست، یکم شرایط بر مادر سخت میشه. اولویت اصلی هم بر شیر مادر هست. وقتی در بیمارستان هستید، نوزاد رو با اجازه خودتون حمام میبرن، و نوزاد توسط پزشک اطفال معاینه میشه. مادر هم توسط پزشک زنان معاینه میشه. قبل از مرخصی هم مدارک لازم برای ثبت نام در MCHC نزدیک خونه تون و گرفتن گواهی تولد بهتون داده میشه. میتونید درخواست ویزیت lactation consultant هم در طی روزهای آتی هم داشته باشید، که بهتون یک قرار ملاقات رایگان داده خواهد شد. قبل از مرخص شدن قرص مسکن، و مولتی ویتامین هم بهتون داده خواهد شد. در ازای تمام سرویس های ارایه شده در حین بارداری و بعد زایمان، ازتون حدود 500 دلار گرفته خواهد شد. فیش پرداختی رو در حین مرخص شدن بهتون میدن و متیونید اون روز (اگر روز تعطیل نباشه) یا روزهای بعدش پرداخت کنید.
کیف بیمارستان:
میتونید کیف بیمارستان تهیه کنید و با خودتون به اتاق زایمان و بعد از اون به بخش بعد زایمان ببرید. تو اینترنت لیستهای مختلفی نوشته شده ولی طبق تجربه شخصی من فقط چند مورد ضروریه: پوشک بچه (اگر نداشته باشید همسرتون رو میفرستن که از مغازه بیمارستان تهیه کن)، maternity loop pads، تنقلات با انرژی مثل خرما و خشکبار، یک دست لباس بچه برای زمانی که میخواهید مرخص بشید، شارژر موبایل. تو اینترنت حتی آب هم نوشته شده، ولی هم در اتاق زایمان و هم بعد از اون آب بهتون داده میشه، کتاب هم توصیه میشه ولی در این پروسه بعید میدونم کسی فرصت مطالعه بهش داده بشه.
#نوزاد
زایمان:
در هنگ کنگ توصیه میشه که با اولین درد به بیمارستان رجوع کنید (هنگ کنگ آیدی و مدارک درمانی ای که بیمارستان بهتون داده رو به همراه داشته باشید، بهتره که این مدارک در ماه هشتم همیشه در کیفتون باشه). بعد از پذیرش در بیمارستان شما رو به Labour Ward میبرن. در این قسمت همسرتون نمیتونه همراهتون باشه. بعد از اینکه active labor شروع شد، شما رو به اتاق زایمان خواهند برد و همسرتون رو به اتاق زایمان خواهند آورد.
اتاقهای زایمان بیمارستانهای دولتی، تک نفره هست و کلید زنگی داره که میتونید در صورت نیاز فشار بدید. پرستارها و ماماها پیوسته بهتون سر میزنن، و اگر کمکی خواستید میتونید از کلید زنگ استفاده کنید، به علاوه که همسرتون هم کنارتون هست. روشهای مختلف کنترل درد بهتون ارایه میشه. من شنیده بودم که اپیدورال در بیمارستان های دولتی برای زایمان به سختی تجویز میشه، ولی به من به راحتی ارایه شد. تقریبا تمام روشهای کنترل درد (اپیدورال، گاز، موزیک، و غیره) در اختیارتون قرار خواهد گرفت. و پرستارها پیوسته ازتون خواهند پرسید که درجه درد چقدر هست. میتونید birth plan داشته باشید و به پرستار نشون بدید، به خواسته های شما توجه میشه. و اگر خلاف خواسته شما بخوان عمل کنن، حتما ازتون اجازه میگیرن. مثلا من درخواست پزشک زن کردم، ولی پزشک اپیدورال مرد بود، و قبل از حضور پزشک، این موضوع بهم یاداوری شد. من شنیدم که دو بیمارستان در هنگ کنگ Queen Mary Hospital و یک بیمارستان دیگه شاید دانشجو مرد در حین زایمان حضور داشته باشه، میتونید درخواست کنید که دانشجو مرد در اتاق زایمان حضور نداشته باشه. پروسه زایمان هم توسط یک تیم پنج شش نفره ماما انجام میشه، که دو سه نفرشون ماما با تجربه هستن و بقیه ماما جوان. اگر مساله خاصی در پروسه وجود داشته باشه، پزشک هم وارد پروسه خواهد شد. همسرتون در تمام این مدت میتونه کنارتون باشه.
بعد از زایمان به بخش دیگری ارجاع خواهید شد، اگر زایمان طبیعی بوده باشه دوشب و سه روز بستری خواهید شد و اگر سزارین بوده باشه تعداد روزهای بیشتری لازم به بستری هست. پرستارها، ماماها، lactation consultant ها پیوسته بهتون سر میزنن، از نوزاد مراقبت میکنن (حتی پوشک نوزاد رو عوض میکنن)، آموزشهای شیردادن، عوض کردن پوشک، نحوه بغل کردن و بلند کردن نوزاد رو بهتون میدن. کلید زنگی هم کنار تخت وجود داره که اگر کمک خواستید و پرستاری نزدیکتون نبود میتونید فشار بدید و بلافاصله به کمکتون خواهند اومد.
زمان ملاقات در این بخش محدود خواهد بود. تنها دو ساعت در شبانه روز زمان ملاقات هست و تنها دو نفر همزمان ملاقات میتونید داشته باشید. اعضای خانواده میتونن براتون غذا بیارن، غذای بیمارستان تعریفی نداره، و اگر درخواست کنید، غذای گیاهی بهتون ارایه میشه که مطابق محدودیت های اسلامی باشه. تنها دو نکته منفی ای که در بیمارستان های دولتی دیدم: یکی این بود که شش تخت در یک اتاق برای مادرها و نوزادان وجود داره (البته تمام تختها پر نیست، در مورد من فقط چهار تخت پر بود). و این قضیه خواب رو در دو شب داخل بیمارستان سخت میکنه. و نکته منفی دیگه مربوط به زایمان سزارین هست، چون مادر بعد از سزارین به کمک بیشتری نیاز داره و ساعت ملاقات دو ساعت هست، یکم شرایط بر مادر سخت میشه. اولویت اصلی هم بر شیر مادر هست. وقتی در بیمارستان هستید، نوزاد رو با اجازه خودتون حمام میبرن، و نوزاد توسط پزشک اطفال معاینه میشه. مادر هم توسط پزشک زنان معاینه میشه. قبل از مرخصی هم مدارک لازم برای ثبت نام در MCHC نزدیک خونه تون و گرفتن گواهی تولد بهتون داده میشه. میتونید درخواست ویزیت lactation consultant هم در طی روزهای آتی هم داشته باشید، که بهتون یک قرار ملاقات رایگان داده خواهد شد. قبل از مرخص شدن قرص مسکن، و مولتی ویتامین هم بهتون داده خواهد شد. در ازای تمام سرویس های ارایه شده در حین بارداری و بعد زایمان، ازتون حدود 500 دلار گرفته خواهد شد. فیش پرداختی رو در حین مرخص شدن بهتون میدن و متیونید اون روز (اگر روز تعطیل نباشه) یا روزهای بعدش پرداخت کنید.
کیف بیمارستان:
میتونید کیف بیمارستان تهیه کنید و با خودتون به اتاق زایمان و بعد از اون به بخش بعد زایمان ببرید. تو اینترنت لیستهای مختلفی نوشته شده ولی طبق تجربه شخصی من فقط چند مورد ضروریه: پوشک بچه (اگر نداشته باشید همسرتون رو میفرستن که از مغازه بیمارستان تهیه کن)، maternity loop pads، تنقلات با انرژی مثل خرما و خشکبار، یک دست لباس بچه برای زمانی که میخواهید مرخص بشید، شارژر موبایل. تو اینترنت حتی آب هم نوشته شده، ولی هم در اتاق زایمان و هم بعد از اون آب بهتون داده میشه، کتاب هم توصیه میشه ولی در این پروسه بعید میدونم کسی فرصت مطالعه بهش داده بشه.
#درمان
#نوزاد
بارداری و زایمان در هنگ کنگ در بیمارستانهای دولتی
اول از هر چیزی لازم به ذکر هست که تمام چک آپ های بارداری و بعد از بارداری در بیمارستانهای دولتی رایگان هست.
بارداری:
اول باید تاییدیه بارداری از یک پزشک، ماما، یا family planning association گرفته بشه. بعد با داشتن این تاییدیه، هنگ کنگ آیدی خودتون و همسرتون، و پروف آدرس منزل (مثلا اعلامیه بانکی که به اسم شما یا همسرتون به منزلتون فرستاده میشه) به بخش زنان نزدیکترین بیمارستان دولتی نزدیک خونه مراجعه کنید. بیمارستانهای دولتی طبق مناطق جغرافیایی هنگ کنگ تقسیم شده اند. مثلا اگر در TKO زندگی میکنید، بیمارستان United Christian Hospital شما رو پذیرش خواهد کرد و نه بیمارستان Queen Mary Hospital.
به طور متوسط ماهی یک بار برای چک آپ باید به بیمارستان یا MCHC (Maternal and Child Health Center) رجوع کنید، بعد از اولین ثبت نام ملاقاتهای بعدی در بیمارستان و یا MCHC بهتون داده میشه. در این ملاقاتها توسط ماماها و یا دکتر زنان ویزیت خواهید شد. اگر مساله ای داشته باشید و یا سوالی داشته باشید، میتونید درخواست کنید که علاوه بر ماما، با پزشک هم ملاقات کنید. تمام کارکنان بخش زنان بیمارستان، و MCHC خانم هستن. تنها تعداد محدودی پزشک مرد وجود داره، اگر با پزشک مرد برخورد داشتید، درخواست پزشک زن کنید، بدون مساله شما رو به پزشک خانم ارجاع خواهند داد.
در بیمارستان های دولتی یک سونوگرافی انجام خواهد شد (در هفته 12 ام). سونوگرافی دوم که جنسیت جنین مشخص میشه، فقط برای مادران با ریسک بالا انجام خواهد شد. به این دلیل معمولا پزشک بیمارستان ازتون درخواست میکنه که به یک کلینیک خصوصی برای سونوگرافی دوم مراجعه کنید (نرخ قیمت این سونوگرافی که بهش Structural screening هم میگن از 2500 دلار به بالا هست). تمام جلسات رو میتونید با همسرتون تشریف ببرید، به خصوص در ویزیت 12 هفته ای که سونوگرافی انجام میشه.
به دلیل اینکه بیمارستان دولتی رایگان هست، شاید این شبهه به وجود بیاد که سرویس بی کیفیتی ارایه میشه. ولی تجربه شخصی من و تعداد زیادی از دوستان اینترنشنالمون خلاف این رو ثابت میکنه. به دقت به مسایل مورد نظر رسیدگی میشه و کاری انجام نخواهد شد که سلامت جنین یا مادر به خطر بیوفته (حتی موردی رو میشناسم که امکان زایمان در انگلیس و اسپانیا رو داشت، ولی بیمارستان دولتی هنگ کنگ رو انتخاب کرد). قابل ذکر هست که اگر بارداری ای با ضریب خطر بالا در بیمارستان خصوصی وجود داشته باشه، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه، به دلیل اینکه پزشکان بیمارستان دولتی با تجربه تر و بهتر هست.
چند تا نکته:
بهتره که وقتی بهتون وقت ملاقات میدن، زمان اول صبح رو انتخاب کنید، اگر بهتون بعد از ظهر دادن، ازشون بخواهید که تغییر بدن. چونکه قراره ملاقاتهای بعد از ظهر زمان انتظار بیشتری داره (به دلیل اینکه قرار ملاقاتهای صبح بیشتر طول کشیده). در بیمارستان صندلی به اندازه کافی وجود داره و اگر مجبور به انتظار شدید، نباید مساله ای وجود داشته باشه.
اولیت بیمارستانهای دولتی زایمان طبیعیه. در صورتی عمل سزارین صورت میگیره که زایمانهای قبلی سزارین باشه، یا اینکه خطری برای مادر و فرزند وجود داشته باشه.
اولویت بیمارستانهای دولتی شیر مادر هست، اموزشهای لازم قبل از زایمان، و بعد از زایمان داده میشه.
بین دوستان اینترنشنال Queen Mary Hospital خیلی معروف هست. حتی زوجهایی میشناسیم که به مدت کوتاه در جزیره خونه اجاره کردن که بتونن در این بیمارستان زایمان داشته باشن. و از بین بیمارستانهای دولتی United Christian Hospital بدنامترین هست. من در بیمارستان United Christian Hospital پذیرش شدم و هیچ نکته منفی ای ندیدم. دلیل عدم محبوب بودن این بیمارستان این هست که منطقه بزرگی تحت پذیرش این بیمارستان هست، و بعضی ها اعتقاد دارن که تعداد پزشک به بیمارش خیلی کمه. تجربه شخصی من در این بیمارستان بسیار مثبت بود و به چشمم نیومد که تعداد پرستارها و دکترها کم هست.
#نوزاد
بارداری و زایمان در هنگ کنگ در بیمارستانهای دولتی
اول از هر چیزی لازم به ذکر هست که تمام چک آپ های بارداری و بعد از بارداری در بیمارستانهای دولتی رایگان هست.
بارداری:
اول باید تاییدیه بارداری از یک پزشک، ماما، یا family planning association گرفته بشه. بعد با داشتن این تاییدیه، هنگ کنگ آیدی خودتون و همسرتون، و پروف آدرس منزل (مثلا اعلامیه بانکی که به اسم شما یا همسرتون به منزلتون فرستاده میشه) به بخش زنان نزدیکترین بیمارستان دولتی نزدیک خونه مراجعه کنید. بیمارستانهای دولتی طبق مناطق جغرافیایی هنگ کنگ تقسیم شده اند. مثلا اگر در TKO زندگی میکنید، بیمارستان United Christian Hospital شما رو پذیرش خواهد کرد و نه بیمارستان Queen Mary Hospital.
به طور متوسط ماهی یک بار برای چک آپ باید به بیمارستان یا MCHC (Maternal and Child Health Center) رجوع کنید، بعد از اولین ثبت نام ملاقاتهای بعدی در بیمارستان و یا MCHC بهتون داده میشه. در این ملاقاتها توسط ماماها و یا دکتر زنان ویزیت خواهید شد. اگر مساله ای داشته باشید و یا سوالی داشته باشید، میتونید درخواست کنید که علاوه بر ماما، با پزشک هم ملاقات کنید. تمام کارکنان بخش زنان بیمارستان، و MCHC خانم هستن. تنها تعداد محدودی پزشک مرد وجود داره، اگر با پزشک مرد برخورد داشتید، درخواست پزشک زن کنید، بدون مساله شما رو به پزشک خانم ارجاع خواهند داد.
در بیمارستان های دولتی یک سونوگرافی انجام خواهد شد (در هفته 12 ام). سونوگرافی دوم که جنسیت جنین مشخص میشه، فقط برای مادران با ریسک بالا انجام خواهد شد. به این دلیل معمولا پزشک بیمارستان ازتون درخواست میکنه که به یک کلینیک خصوصی برای سونوگرافی دوم مراجعه کنید (نرخ قیمت این سونوگرافی که بهش Structural screening هم میگن از 2500 دلار به بالا هست). تمام جلسات رو میتونید با همسرتون تشریف ببرید، به خصوص در ویزیت 12 هفته ای که سونوگرافی انجام میشه.
به دلیل اینکه بیمارستان دولتی رایگان هست، شاید این شبهه به وجود بیاد که سرویس بی کیفیتی ارایه میشه. ولی تجربه شخصی من و تعداد زیادی از دوستان اینترنشنالمون خلاف این رو ثابت میکنه. به دقت به مسایل مورد نظر رسیدگی میشه و کاری انجام نخواهد شد که سلامت جنین یا مادر به خطر بیوفته (حتی موردی رو میشناسم که امکان زایمان در انگلیس و اسپانیا رو داشت، ولی بیمارستان دولتی هنگ کنگ رو انتخاب کرد). قابل ذکر هست که اگر بارداری ای با ضریب خطر بالا در بیمارستان خصوصی وجود داشته باشه، به بیمارستان دولتی ارجاع داده میشه، به دلیل اینکه پزشکان بیمارستان دولتی با تجربه تر و بهتر هست.
چند تا نکته:
بهتره که وقتی بهتون وقت ملاقات میدن، زمان اول صبح رو انتخاب کنید، اگر بهتون بعد از ظهر دادن، ازشون بخواهید که تغییر بدن. چونکه قراره ملاقاتهای بعد از ظهر زمان انتظار بیشتری داره (به دلیل اینکه قرار ملاقاتهای صبح بیشتر طول کشیده). در بیمارستان صندلی به اندازه کافی وجود داره و اگر مجبور به انتظار شدید، نباید مساله ای وجود داشته باشه.
اولیت بیمارستانهای دولتی زایمان طبیعیه. در صورتی عمل سزارین صورت میگیره که زایمانهای قبلی سزارین باشه، یا اینکه خطری برای مادر و فرزند وجود داشته باشه.
اولویت بیمارستانهای دولتی شیر مادر هست، اموزشهای لازم قبل از زایمان، و بعد از زایمان داده میشه.
بین دوستان اینترنشنال Queen Mary Hospital خیلی معروف هست. حتی زوجهایی میشناسیم که به مدت کوتاه در جزیره خونه اجاره کردن که بتونن در این بیمارستان زایمان داشته باشن. و از بین بیمارستانهای دولتی United Christian Hospital بدنامترین هست. من در بیمارستان United Christian Hospital پذیرش شدم و هیچ نکته منفی ای ندیدم. دلیل عدم محبوب بودن این بیمارستان این هست که منطقه بزرگی تحت پذیرش این بیمارستان هست، و بعضی ها اعتقاد دارن که تعداد پزشک به بیمارش خیلی کمه. تجربه شخصی من در این بیمارستان بسیار مثبت بود و به چشمم نیومد که تعداد پرستارها و دکترها کم هست.
#درمان
داروخانه
داروخانه های هنگ کنگ با این علامت شناخته میشن. مغازه ای اگر چنین علامتی داشت یعنی داروخانه است.
جدای اینکه دارو با نسخه قابل تهیه هست، این داروخانه ها انواع مختلف دارو رو هم بدون نسخه به مشتریان میدن.
بعد از ۴ سال تا الان نشده دارویی بخوایم و نتونیم بدون نسخه تهیه بکنیم.
مورد بوده داروی های درمان سرطان خریداری کرده از این داروخانه ها.
نکته مهم اینه که همه این داروخانه ها بدون نسخه نمیدن. باید برید بگردید ببینید طرف فروشنده آیا میفروشه یا نه.
شانس پیدا کردن کسی که بدون نسخه دارو رو بده سمت محله مونگ کک و جردن و اون سمت ها بیشتره تا سنترال.
داروخانه
داروخانه های هنگ کنگ با این علامت شناخته میشن. مغازه ای اگر چنین علامتی داشت یعنی داروخانه است.
جدای اینکه دارو با نسخه قابل تهیه هست، این داروخانه ها انواع مختلف دارو رو هم بدون نسخه به مشتریان میدن.
بعد از ۴ سال تا الان نشده دارویی بخوایم و نتونیم بدون نسخه تهیه بکنیم.
مورد بوده داروی های درمان سرطان خریداری کرده از این داروخانه ها.
نکته مهم اینه که همه این داروخانه ها بدون نسخه نمیدن. باید برید بگردید ببینید طرف فروشنده آیا میفروشه یا نه.
شانس پیدا کردن کسی که بدون نسخه دارو رو بده سمت محله مونگ کک و جردن و اون سمت ها بیشتره تا سنترال.
#درمان
دندون پزشکی که ما خودمون استفاده میکنیم. قیمت هاش مناسب و تا الان از کیفیت کاری که داشته هم راضی بودیم. فارغ التحصیل دانشگاه هنگ کنگ هم هست و تیم خوبی دارن در کل.
ویزیت: رایگان
پر کردن سطحی: هر دندون ۵۰۰
تاج: ۳۵۰۰ تا ۵۵۰۰
کشیدن دندان عقل: زیر ۱۰۰۰
ولی متاسفانه عصب کشی نمیکنه. گویا ریشه دندون چینی ها ۳۰٪ کوتاه تر از غیرچینی ها هست و به خاطر همین ابزارش رو نداره. البته پیشنهاد میده که انجام بده، ولی میگه با احتمال خوبی موفقیت آمیز نخواهد بود. ارجاع میده به یک متخصص درمان ریشه.
دندون پزشکی که ما خودمون استفاده میکنیم. قیمت هاش مناسب و تا الان از کیفیت کاری که داشته هم راضی بودیم. فارغ التحصیل دانشگاه هنگ کنگ هم هست و تیم خوبی دارن در کل.
ویزیت: رایگان
پر کردن سطحی: هر دندون ۵۰۰
تاج: ۳۵۰۰ تا ۵۵۰۰
کشیدن دندان عقل: زیر ۱۰۰۰
ولی متاسفانه عصب کشی نمیکنه. گویا ریشه دندون چینی ها ۳۰٪ کوتاه تر از غیرچینی ها هست و به خاطر همین ابزارش رو نداره. البته پیشنهاد میده که انجام بده، ولی میگه با احتمال خوبی موفقیت آمیز نخواهد بود. ارجاع میده به یک متخصص درمان ریشه.
#درمان
چکاپ کل بدن (مثل کلسترول، عکس قفسه سینه، قند خون و امثالهم)
هزینه های درمان و پزشکی توی هنگ کنگ بالاست و چکاپ های سالانه میتونن قیمت های سرسام آوری داشته باشن (چیزی در حدود ۱۵۰۰۰ دلار). بعد از مشورت با هنگ کنگی ها، این مرکز رو پیدا کردیم که با قیمت های بسیار معقول تر و مقرون به صرفه تری (حدود ۱۳۰۰ دلار هنگ کنگ) میشه چکاپ کامل بدن انجام داد. البته سرویس های گرون تری هم دارن که توی پکیج شون تست های بیشتری میگیرن.
لینک های مربوطه:
https://www.ucn.org.hk/en/
چکاپ کل بدن (مثل کلسترول، عکس قفسه سینه، قند خون و امثالهم)
هزینه های درمان و پزشکی توی هنگ کنگ بالاست و چکاپ های سالانه میتونن قیمت های سرسام آوری داشته باشن (چیزی در حدود ۱۵۰۰۰ دلار). بعد از مشورت با هنگ کنگی ها، این مرکز رو پیدا کردیم که با قیمت های بسیار معقول تر و مقرون به صرفه تری (حدود ۱۳۰۰ دلار هنگ کنگ) میشه چکاپ کامل بدن انجام داد. البته سرویس های گرون تری هم دارن که توی پکیج شون تست های بیشتری میگیرن.
لینک های مربوطه:
https://www.ucn.org.hk/en/
www.ucn.org.hk
United Christian Nethersole Community Health Service
United Christian Nethersole Community Health Service (UCN) is a sub-organization of United Christian Medical Service.
Founded in 1972 by Dr. Edward Paterson, Kwun Tong Community Health Project (predecessor organization of UCN) provided professional, comprehensive…
Founded in 1972 by Dr. Edward Paterson, Kwun Tong Community Health Project (predecessor organization of UCN) provided professional, comprehensive…
#درمان
مراکز Family planning association
این مراکز همونطور که از اسم شون مشخص هست در حوزه مسائل خانواده فعالیت میکنند. دو بخش بانوان و آقایان دارند و در مورد مسائل مربوط به هرکدوم متخصص های مربوطه فعالیت میکنن.
تست های پاپ اسمیر، چکاپ دوره ای، موارد مربوط به پیشگیری از بارداری و مسائل مشابه توی این مراکز با قیمت بهتری نسبت به مراکز خصوصی عرضه میشه.
برای آقایان هم تست های مختلف دارند که لیست خدمات شون توی وبسایت شون نوشته شده.
نکته مهم: پرستار ها و متخصصین عمدتا هم جنس هستند (خانم برای خانم ها، آقا برای آقایون) و اگر غیر از این باشه میشه درخواست تغییر داد.
این دوستان برای افراد تشکیل پرونده میدن و هر از چندگاهی برای تست های مختلف یادآوری میکنند. در کل پکیج خیلی خوبی هست.
لینک سایت شون:
https://www.famplan.org.hk/en
مراکز Family planning association
این مراکز همونطور که از اسم شون مشخص هست در حوزه مسائل خانواده فعالیت میکنند. دو بخش بانوان و آقایان دارند و در مورد مسائل مربوط به هرکدوم متخصص های مربوطه فعالیت میکنن.
تست های پاپ اسمیر، چکاپ دوره ای، موارد مربوط به پیشگیری از بارداری و مسائل مشابه توی این مراکز با قیمت بهتری نسبت به مراکز خصوصی عرضه میشه.
برای آقایان هم تست های مختلف دارند که لیست خدمات شون توی وبسایت شون نوشته شده.
نکته مهم: پرستار ها و متخصصین عمدتا هم جنس هستند (خانم برای خانم ها، آقا برای آقایون) و اگر غیر از این باشه میشه درخواست تغییر داد.
این دوستان برای افراد تشکیل پرونده میدن و هر از چندگاهی برای تست های مختلف یادآوری میکنند. در کل پکیج خیلی خوبی هست.
لینک سایت شون:
https://www.famplan.org.hk/en
www.famplan.org.hk
The Family Planning Association of Hong Kong
The Family Planning Association of Hong Kong (FPAHK), a non-profit making organization, advocates, promotes and provides information, education, medical and counselling services in Sexual and Reproductive Health for the community.
#درمان
احسان زحمت کشید توضیحات جامع و کاملی ارائه کرد، منم کمی از تجربیات و شنیده های خودم رو به اشتراک بذارم، شاید به کار اومد
(تمام نرخ هایی که میگم به دلار هنگ کنگ هست)
سیستم اوژانس هنگ کنگ طبق عهد نامه ای موظف هست که به همه افراد در قبال یک هزینه ثابت خدمت رسانی بکنه. این هزینه ثابت الان ۱۸۰ دلار هست. بنابراین اگر کسی دچار مساله و موضوعی بشه، چه با آمبولانس، چه با پای پیاده به داخل بیمارستان، چه سرماخوردگی، چه موارد شدید تر، هزینه ۱۸۰ دلار خواهد بود. این هزینه تمام دارو و معاینه و عکس برداری و .... را پوشش میدهد.
سیستم درمانی اینجا هم مثل سایر نقاط دنیا توسط انسان ها اداره میشه و هرجا که صحبت از تشخیص انسانی باشه، خطا هم وجود خواهد داشت. برای مطالعه بیشتر در مورد خطاهای سیستم درمان به کتاب Noise نوشته دنیل کانمن میتونید مراجعه کنید اگر حرف من رو قبول ندارید.
اگر سیستم اورژانس مورد شما رو حاد تشخیص بده، کارتون سریع راه می افته، اگر نه افراد تصادفی، سالمندانی که سکته کردند، و موارد با جراحت های عمیق رو بر سرماخوردگی و یا مسمومیت غذایی ساده اولویت خواهند داد و ممکنه چندین ساعت منتظر بایستید تا افراد با شرایط حادتر مراقبت بررسی بشند.
اگر موردی قابلیت درمان در همون بیمارستان عمومی رو نداشته باشه، ارجاع میدن به بیمارستان های تخصصی. با همراه داشتن نامه و رجوع به بیمارستان های تخصصی باز به شکل مشابه به موضوع افراد رسیدگی میکنند. هزینه بیمارستان های تخصصی دولتی به ازای هر بار مراجعه چیزی در حدود دو وعده غذا توی رستوران های معمولی سطح شهر هست.
در تجویز داروهای سنگین مثل آنتی بیوتیک های قوی و امثالهم بسیار صبور هستند (بر خلاف تجربه ایران که آنتی بیوتیک و داروهای قوی مثل اسمارتیس تجویز میشد). این موضوع هم بعد قانونی میتونه داشته باشه، هم با سیاست های پزشکی جامعه هم خونی نداره. این موضوع ممکنه پروسه درمان رو کمی طولانی بکنه که در نهایت به نارضایتی از پروسه درمان منجر بشه.
بیمه های سلامت (تاجایی که میدونم) انقدری گرون هستند که خریدن شون صرف آنچنانی نکنه. مگر برای افرادی که دچار بیماری های خاص هستند. عملا هزینه بیمه به مراتب بیشتر از مقداری خواهد شد که فرد از جیب پرداخت بکنه. ولی اگر دانشجو و یا استخدام دانشگاه و یا هر جای دیگه باشید، به احتمال زیاد تحت پوشش بیمه قرار خواهید گرفت (و همون هزینه های خیلی اندک رو هم پرداخت نخواهید کرد)
در مورد مسايل خانواده و علی الخصوص مسائل مربوط به زنان و مردان و امثالهم، مراکز دولتی مجزایی وجود داره و افراد با مراجعه به اون ها از خدمات تخصصی با هزینه های خیلی کمتری نسبت به مراکز خصوصی میتونن به مسايل شون برسن.
در مورد عکس های رادیولوژی و مشابه ولی برای کارهای عمومی، که حتما توسط یک دکتر تجویز باید شده باشه، هزینه حدودا ۱۰۰۰ دلار هنگ کنگ خواهد بود. عمده مواقع این مراکز توسط خود پزشک های معرفی میشند. در مورد موارد حادتر مثل MRI مغز و از این قبیل اطلاعی ندارم.
قبلا نوشته بودم که نرخ دندانپزشکی هم به شکل عمومی و بین دندانپزشک های معمولی سطح شهر اینطور خواهد بود:
- پر کردن سطحی به همراه عکس حدود ۶۰۰ دلار
- عصب کشی به همراه تاج و بقیه موارد حدود ۵۵۰۰ دلار
- درمان ریشه به تنهایی (بدون تاج دندان) حداقل ۱۵۰۰۰ دلار
- ایمپلنت حدود ۲۵۰۰۰ دلار
بقیه موارد رو هم میشه یه تخمینی زد با توجه به نوع کار. بیمه مجزا برای دندون هم وجود نداره تا جایی که گشتم. نخ کشیدن مداوم و مسواک زدن و مراقبت همیشگی از دندون ها ارزون ترین راه هست.
جمله آخر احسان رو من یک تغییری بدم
کلا بهتره در «هرجای دنیا» مراقب سلامتی تون باشین تا کارتون به دکتر نکشه.
مقایسه ای که دوستان در اقصی نقاط دنیا با سیستم درمانی هنگ کنگ کردند به شکل عمومی (و نه تک تجربه شخصی)، به این شکل بوده که وضعیت هنگ کنگ در مقایسه با بقیه نقاط در شرایط خیلی مطلوبی قرار داره. اگرچه شخصا دکترهای ایران رو به دکترهای اینجا ترجیح میدم.
ادیت ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱:
طبق گفته یک دندانپزشک طول دندان چینی ها ۳۰ درصد کمتر از غیر چینی هاست. به همین دلیل دندانپزشک های معمولی ابزار مناسب برای عصب کشی و درمان ریشه رو ندارن. این موضوع باعث میشه که به متخصص درمان ریشه ارجاع بدن در اغلب اوقات. بنابراین، اگر نیاز به عصب کشی باشه، هزینه درمان ریشه رو هم توش باید در نظر گرفت.
ادیت ۸ نوامبر ۲۰۲۱:
{نکته یاد شده از Sasan GH}
اگر دانشجو باشین، می تونید از درمانگاه داخل دانشگاه استفاده کنید که معمولا امکانات و خدمات خوبی داره و در موارد خاص تر هم به بیرون از دانشگاه ار جاع داده می شین
احسان زحمت کشید توضیحات جامع و کاملی ارائه کرد، منم کمی از تجربیات و شنیده های خودم رو به اشتراک بذارم، شاید به کار اومد
(تمام نرخ هایی که میگم به دلار هنگ کنگ هست)
سیستم اوژانس هنگ کنگ طبق عهد نامه ای موظف هست که به همه افراد در قبال یک هزینه ثابت خدمت رسانی بکنه. این هزینه ثابت الان ۱۸۰ دلار هست. بنابراین اگر کسی دچار مساله و موضوعی بشه، چه با آمبولانس، چه با پای پیاده به داخل بیمارستان، چه سرماخوردگی، چه موارد شدید تر، هزینه ۱۸۰ دلار خواهد بود. این هزینه تمام دارو و معاینه و عکس برداری و .... را پوشش میدهد.
سیستم درمانی اینجا هم مثل سایر نقاط دنیا توسط انسان ها اداره میشه و هرجا که صحبت از تشخیص انسانی باشه، خطا هم وجود خواهد داشت. برای مطالعه بیشتر در مورد خطاهای سیستم درمان به کتاب Noise نوشته دنیل کانمن میتونید مراجعه کنید اگر حرف من رو قبول ندارید.
اگر سیستم اورژانس مورد شما رو حاد تشخیص بده، کارتون سریع راه می افته، اگر نه افراد تصادفی، سالمندانی که سکته کردند، و موارد با جراحت های عمیق رو بر سرماخوردگی و یا مسمومیت غذایی ساده اولویت خواهند داد و ممکنه چندین ساعت منتظر بایستید تا افراد با شرایط حادتر مراقبت بررسی بشند.
اگر موردی قابلیت درمان در همون بیمارستان عمومی رو نداشته باشه، ارجاع میدن به بیمارستان های تخصصی. با همراه داشتن نامه و رجوع به بیمارستان های تخصصی باز به شکل مشابه به موضوع افراد رسیدگی میکنند. هزینه بیمارستان های تخصصی دولتی به ازای هر بار مراجعه چیزی در حدود دو وعده غذا توی رستوران های معمولی سطح شهر هست.
در تجویز داروهای سنگین مثل آنتی بیوتیک های قوی و امثالهم بسیار صبور هستند (بر خلاف تجربه ایران که آنتی بیوتیک و داروهای قوی مثل اسمارتیس تجویز میشد). این موضوع هم بعد قانونی میتونه داشته باشه، هم با سیاست های پزشکی جامعه هم خونی نداره. این موضوع ممکنه پروسه درمان رو کمی طولانی بکنه که در نهایت به نارضایتی از پروسه درمان منجر بشه.
بیمه های سلامت (تاجایی که میدونم) انقدری گرون هستند که خریدن شون صرف آنچنانی نکنه. مگر برای افرادی که دچار بیماری های خاص هستند. عملا هزینه بیمه به مراتب بیشتر از مقداری خواهد شد که فرد از جیب پرداخت بکنه. ولی اگر دانشجو و یا استخدام دانشگاه و یا هر جای دیگه باشید، به احتمال زیاد تحت پوشش بیمه قرار خواهید گرفت (و همون هزینه های خیلی اندک رو هم پرداخت نخواهید کرد)
در مورد مسايل خانواده و علی الخصوص مسائل مربوط به زنان و مردان و امثالهم، مراکز دولتی مجزایی وجود داره و افراد با مراجعه به اون ها از خدمات تخصصی با هزینه های خیلی کمتری نسبت به مراکز خصوصی میتونن به مسايل شون برسن.
در مورد عکس های رادیولوژی و مشابه ولی برای کارهای عمومی، که حتما توسط یک دکتر تجویز باید شده باشه، هزینه حدودا ۱۰۰۰ دلار هنگ کنگ خواهد بود. عمده مواقع این مراکز توسط خود پزشک های معرفی میشند. در مورد موارد حادتر مثل MRI مغز و از این قبیل اطلاعی ندارم.
قبلا نوشته بودم که نرخ دندانپزشکی هم به شکل عمومی و بین دندانپزشک های معمولی سطح شهر اینطور خواهد بود:
- پر کردن سطحی به همراه عکس حدود ۶۰۰ دلار
- عصب کشی به همراه تاج و بقیه موارد حدود ۵۵۰۰ دلار
- درمان ریشه به تنهایی (بدون تاج دندان) حداقل ۱۵۰۰۰ دلار
- ایمپلنت حدود ۲۵۰۰۰ دلار
بقیه موارد رو هم میشه یه تخمینی زد با توجه به نوع کار. بیمه مجزا برای دندون هم وجود نداره تا جایی که گشتم. نخ کشیدن مداوم و مسواک زدن و مراقبت همیشگی از دندون ها ارزون ترین راه هست.
جمله آخر احسان رو من یک تغییری بدم
کلا بهتره در «هرجای دنیا» مراقب سلامتی تون باشین تا کارتون به دکتر نکشه.
مقایسه ای که دوستان در اقصی نقاط دنیا با سیستم درمانی هنگ کنگ کردند به شکل عمومی (و نه تک تجربه شخصی)، به این شکل بوده که وضعیت هنگ کنگ در مقایسه با بقیه نقاط در شرایط خیلی مطلوبی قرار داره. اگرچه شخصا دکترهای ایران رو به دکترهای اینجا ترجیح میدم.
ادیت ۱۹ اکتبر ۲۰۲۱:
طبق گفته یک دندانپزشک طول دندان چینی ها ۳۰ درصد کمتر از غیر چینی هاست. به همین دلیل دندانپزشک های معمولی ابزار مناسب برای عصب کشی و درمان ریشه رو ندارن. این موضوع باعث میشه که به متخصص درمان ریشه ارجاع بدن در اغلب اوقات. بنابراین، اگر نیاز به عصب کشی باشه، هزینه درمان ریشه رو هم توش باید در نظر گرفت.
ادیت ۸ نوامبر ۲۰۲۱:
{نکته یاد شده از Sasan GH}
اگر دانشجو باشین، می تونید از درمانگاه داخل دانشگاه استفاده کنید که معمولا امکانات و خدمات خوبی داره و در موارد خاص تر هم به بیرون از دانشگاه ار جاع داده می شین