شب که می شود ؛
تمامِ جهان می خوابند ...
من می مانم و سکوتی که درد می کند ...
من می مانم و اتوبان های
که بی هدف می تازند ..شب که میشود
تنهایی ام را در آغوش می کشم ...
چشمانم را می بندم
و به اسرارِ کهکشان می اندیشم ...
میانِ این بیداریِ عمیق ؛
حتی صدایِ نفس هایِ خدا را می توان شنید ...و من چه دیوانه وار..
این تنهاییِ فیلسوفانه رادوست دارم..
#نرگس_صرافیان_طوفان#شبتون_بخیر_درپناه_حق