#داش_فریدصلواتیبیست و یکم شهریور را
#روز_ملی_سینما نامگذاری کرده اند .
بانى ورود نخستين دوربين فيلمبردارى و نمايش فيلم به ایران، در سال 1279 شمسی برابر با 1900 میلادی مظفرالدينشاه بوده است و نخستين فيلمبردار ايرانى نيز ابراهيم خان عکاسباشى محسوب مىشود.
در سال 1379 در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران بود که 21 شهریور ماه به عنوان «روز ملی سینما» شناخته شد و به عنوان روزی نمادین وارد تقویم شد.
بسیاری سینما را جایگزین فلسفه نشانده اند .
حتی به جرات می توانم بگویم سینما می تواند تاثیرگذارتر از فلسفه در دنیای معاصر ما باشد.
حدود صد سال پیش
#چارلی_چاپلین در فیلم
#عصر_جدید ،عصر کنونی را که یکی از مهم ترین عاملی که زندگی انسانها را دستخوش دگرگونی کرده و پدیده ای تحت عنوان، اتوماسیونی یا ماشینی شدن در جوامع را که امری عامل گذار جوامع از سنّت به مدرنیته است را به زیبایی به تصویر کشید .
آنقدر اندیشه این سینماگر بارور بود که آنچه آن سالها به تصویر کشید در این زمانه ما دچارش هستیم.
سینما و سینماگر واقعی یعنی این.
سینمای واقعی نمی تواند برده و اسیر اداره بازی شود .
سینمای ایران چندی است راهش را اشتباه انتخاب کرده .
روزگاری ، سینماگران واقعی با دید روشنی و ذهن بازی که داشتند آنچه را که مردم عامی نمی توانستند ببینند آنها با ظرافت و زبان خاص به تصویر می کشیدند .
ولی در این زمانه مردم عامی هستند که با رفتارشان سینماگران را به ساخت کارهای سخیف سوق می دهند .
البته
#داش-فرید در کشوری که در آن بزرگترها به جای مردم واقعی و روشنفکران به جای مردم خیالی و همه دست در دست هم برای فیلمساز و هنرمند واقعی تصمیم می گیرند باید هم انتظار ساخت کارهای سخیف را داشت.
ضربان هنر و ضربان کار اداری یکی نیست و هنر نمی تواند توسط کارمند تعیین شود .
پس کارهای سفارشی را نمی توان در زمره هنر دانست .
عملا در فضای سینمای ایران آزادی بیان وجود ندارد .
این نه فقط از مراجع رسمی که از برخی مردمی عامی هم می باشد که در میانشان زندگی می کنی و همکار خودت هستند.
همه فکر خودشان را می خواهند به تو تلقین کنند .
هیچکس اهمیت نمی دهد فکر خود تو چیست .
بسیاری به تماشای فیلم می نشینند تا افکار خود را بر پرده نقره ایی ببینند تا افکار سازنده را .
البته
#داش_فرید با گفتگو و هم اندیشی و بازاندیشی موافق است، اما از تحمیل فکر و این که راهی را برخی شرط زندگی و افکار من قرار دهند نفرت دارم .
متاسفانه بسیاری از ما ایرانیان سینما را در سینما ندیدیم .
در ویدئو و تلویزیون دیدیم .
البته با اینگونه فیلمهایی که اخیرا ساخته شده است چیزی را از دست نداده ایم .
و بهتر است در همان ویدئو سی دی نظاره گر فیلمها باشیم
اخیرا فیلمسازان ما برای سینما فیلم نمی سازند .
اواخر سلطنت پهلوی و اوائل انقلاب تا سال 80 سینمای ایران راه خوبی در پیش گرفته بود.
فیلمهایی که ساخته می شد حرفهای خوبی برای گفتن داشت.
با این گونه فیلمها می شد با دیگر جوامع ارتباط فکری برقرار کرد.
دنیا سینمای ما را جدی گرفته بود.
چقدرجای خالی فیلمهایی چون
#بای_سیکل_ران ،
#محسن_مخملباف و
#باشو_غریبه_کوچک ،
#بهرام_بیضایی و
#خانه_دوست_کجاست #عباس_کیارستمی در سینمای ایران احساس می شود.
اگر قرار باشد همه فیلمهایی که ساخته می شود در دایره محدود بگردند و یکدیگر ر اتکرار کنند و چند پیام مجاز توافق شده را بارها از پی هم بگویند ، پس حرکت جامعه و پیشرفت سینما کجاست؟
#کانال_داش_فریدصلواتی #روزنامه_نگارhttps://t.center/farid_salavati