اصلاً منطقی نیست اگر یه مدل ارتباط گرفتن برای شما جواب نداده، برای دیگران هم نده. لانگ شما رو به جغرافیایی که هستین محدود نمیکنه، برای افراد بشدت درونگرایی شبیه من که به سختی گاردشونو میارن پایین، باعث میشه بیشتر بخوام ارتباط بگیرم. و چیزی که بشدت جالبه برام، اینکه مگه افراد میتونن انتخاب کنن به کی دل ببندن؟! به عنوان مثال شما ساکن کرجی، با یکی شروع به صحبت میکنی که تو مشهده، به محض اینکه میفهمی تو مشهده، دیگه به قلبت میگی دهنشو ببنده و هیچ اثری از اون فرد روی قلبت نمی‌پذیری؟ احساساتِ عمیق و لمس دو روح، اونقدر اتفاق خاص و نادری هست که نتونی جلوی پیش اومدنش رو بگیری، و بخاطرش سختی‌هاشو هندل کنی. به شخصه لانگ رو تجربه کردم و یکی از شیرین ترین تجربه‌هام بود. اما، من چیزی رو پیشنهاد نمیکنم. اما بقیه رو از تجربه کردن منع هم نمیکنم. به خودتون، طرف مقابلتون، نیاز هاتون، و شخصیت خودتون برمیگرده.
الان دیگه کم پیش میاد کسیو پیدا کنی که تعهد داشته باشه بهت و فقط تورو ببینه و حتی اگه کنارش نباشی هم سمت کسی نره یا نخی نده نمیدونم شاید من خیلی بی اعتماد شدم به رابطه‌ها درکل توی این وضعیتی که کسی پای کسی نمیمونه رابطه چه لانگ و غیر لانگ دیگه فایده نداره. بچسبین به خودتون، من که خیری ندیدم
نظرم راجب لانگ اینه که خریت محضه....ببخشید البته ها... اگر عاشقی و میخوای ببینی چیکار کنی که خب انشاالله بهم برسید اگر میخوای شروع کنی اصلاااا بهش فکر نکن چون چیزی جز عذاب برات نداره من هم رابطه ای که از اول لانگ بوده رو امتحان کردم هم رابطه ای که کنار هم بودیم و تبدیل شده به لانگ....در هر صورت یه جایی انق واست سخت میشا انق اون دلتنگیه زیاد میشه که نفستو میگیره که دیگه هیشکاری نمیتونی توی زندگیت انجام بدی اگر پدر مادرت هم سختگیر باشن که دیگه بدتر، نمیتونی راحت حرف بزنی ، دلت تنگ بشه نمیتونی هیشکاری بکنی و...
