White

«روی زمين یک اميد فرار هست آن هم مرگ است، مرگ! ولی اينجا ديگر مرگ هم نيست. ما محكوميم. می‌شنوی؟ محكوم يک اراده كور هستيم.»

آفرينگان/صادق هدايت.

‌حال فهمیدم این تو بودی که دوری را به نزدیکی با من، غم را به شادی، گذشته را به لحظه‌ها، ریختن مرواریدهایی بر گونه را به لبخندهای شیرین روی لبان ترجیح دادی..

گردنبند یادگاری داشتن از یکی بدترین یادگاریه که میتونه باشه، تو هستی گردنبندش که مثل طناب دار دور گردنته هست اما خودش نیست.

شب دوباره همانیم! آزرده، غمگین، تنها و ترسیده از دنیا! حتی اگر تمام روز در قوی ترین حالات ممکن یک انسان زیسته باشیم...

یهو به خودم میام، میبینم باز دارم برای چیزی که قبلا چند بار کامل پذیرفتم و کنار اومدم باهاش، غصه میخورم.

اولین واکنش من در برابر دلتنگی ، ناراحت بودن ، حس مزخرف داشتن و افکار زیادم. عصبی بودن و پرخاشگریه.حتی میخندمم از سر حرص میخندم