🔴 پیوند ناممکن شرق
👤 دکتر پویا جبلعاملی✍️ وزیر خارجه محترم دولت چهاردهم، در روزهای نخستین کاری خود بارها بر اولویت شرق در سیاست خارجی کشور تاکید داشتند!
✍️ آیا از سیاست خارجی سالهای گذشته عایدی برای کشور و شهروندانش حادث شده که باید در بر همان پاشنه بچرخد؟ آیا قرار نبوده دولت پزشکیان اولویتها را تغییر دهد تا راه تازهای باز شود؟
✍️ دیپلماتها و استراتژیستهای ما نهایت شرق را چه میبینند که حاضرند اولویت و سرنوشت کشور را به آن گره زنند؟
✍️ روسیه پیوندهای خود را با غرب از دست داده و هر روز بیشتر به چین و هند متکی میشود.
✍️ غرب نیز تکلیفش با روسیه مشخص است و آن هم بازآفرینی مدل شبه جنگ سرد است.
✍️ چین هم در حال کاهش پیوند اقتصادی خود با غرب است و همزمان این کاهش را با تجارت و سرمایهگذاری با کشورهای در حال توسعه در آسیا و آفریقا و آمریکای لاتین جبران میکند.
✍️ بزرگترین برندگان اما آنهایی هستند که توانستهاند دل هر دو جبهه را ببرند و متاسفانه رقبای منطقهای ما در این لیگ قرار دارند؛ از کشورهای عربی حوزه خلیجفارس بگیر تا ترکیه.
✍️ چرا ما نمیتوانیم جزو این لیگ باشیم؟ مگر نه آن است که استقلال مورد ادعای ما دقیقا باید بهگونهای باشد که با شعار «نه شرقی و نه غربی» جزو سران این لیگ باشیم؟
✍️ چرا رقبای منطقهای ما بهتر میتوانند «نه شرقی و نه غربی» را اجرا کنند و ضمن حفظ استقلال خود، رفاه شهروندانشان را با چنین دیپلماسی حداکثر کنند؟
✍️ چرا باید استقلال ما، اقتصاد ما، رفاه فرزندان ما، پای اولویت شرقی ذبح شود؟
✍️ اگر غرب، مدعی لیبرال دموکراسی و آزادی و حقوق بشر است و اینها، مایه همبستگی و تشکیل یک جبهه واحد برای آن است، شرق امروز هیچ دلیل و بهانه و حرف مشترکی برای خود ندارد، به جز دشمنی با غرب.
✍️ زمانی که شرق مسلح به ایدئولوژی و کمونیسم بود راه به جایی نبرد، اکنون که اقماری وجود دارند که هر یک نژاد و فرهنگ خود را برتر میدانند، تکلیف مشخص است و ما کجای داستانیم؟
✍️ در خودبرتربینی ذاتی چینیها و روسها، ما هیچ جایگاهی نداریم به جز نقش ایفا کردن در نقشهای که برای ما جور کردهاند و هیچکدام از آنان حتی به حساسترین مسائل ما، مانند جزایر سه گانه حداقل احترامی نیز نمیگذارند.
✍️ نقشهای که یک بار ما را به جنگ اوکراین میکشاند و بار دیگر مرز مشترکمان با ارمنستان را تهدید میکند.
💠 گفتار اقتصادی