💠تاریخ موسیقی در دوره ی کلاسیک
🖋️به قلم: خانم کیمیا نجفی/ دانشجوی کارشناسی تاریخ دانشگاه شهید بهشتی
🔸تقریبا در اواخر قرون وسطی و اوایل رنسانس، پایههای اساسی موسیقی هنری در اروپای کنونی شکل گرفت. در این دوره، موسیقی مذهبی و غیر مذهبی از هم جدا شده و اختراع دستگاه چاپ، سبب رواج بیشتر موسیقی شد؛ زیرا قبل از آن موسیقی و نت فقط در دسترس اشراف بود ولی پس از اختراع چاپ در اختیار مردم عادی نیز قرار گرفت.
🔹سبک باروک که پیش از سبک کلاسیک، سبک موسیقی اروپایی بود، سبکی انقلابی به حساب میآمد که در اواخر قرن شانزدهم بر ضد موسیقی کلیسایی به وجود آمد و با مرگ یوهان سباستیان باخ پایان یافت.
🔸دوران گذر از سبک باروک تا شکوفایی کامل سبک کلاسیک از حدود 1730 تا 1770 به درازا کشید. مورخان آغاز حدودی دوره ی کلاسیک را از 1750 و پایان این سبک را سال 1820 میدانند. در این دوره که از آن بهعنوان عصر روشنگری نیز یاد میشود، اصالت عقل مورد پذیرش بود. این موسیقی، که بخش عظیمی از موسیقی غرب را به خود اختصاص داده است، شامل فرمهای آوازی و سازی گوناگون و متنوعی است.
🔹اصطلاح کلاسیک در اصل، در رابطه با آهنگسازان کلاسیک وین (هایدن، موتزارت و بتهوون)، که در قرن هجده، موسیقی به ارث رسیده از زمان باروک را توسعه داده و به نقطه اوج هدایت کردند، به کار رفت. در حقیقت، پیشتاز و احیاء کنندهی موسیقی کلاسیک، گلوک است که با یک رفرم در اپراهای خود، بار دیگر اساس مفهوم هنر را پایه ریزی کرد. از جمله فرمهای آوازی میتوان به اپرا و لیِد اشاره کرد.
🆔️ @Derafsh_magazine
📌ادامه مطلب در لینک زیر:
👇🏻👇🏻
https://telegra.ph/تاریخ-موسیقی-در-دوره-ی-کلاسیک-05-25