🔻 سخنان دلنشین دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی درباره روابط حافظ شیرازی با کرمونی ها ...هر فارسی زبانی باید این سخنان را بشنود و آویزه گوش کند.
🔹🔹 https://www.youtube.com/watch?v=nAQYrNP6ud0&t=34s محمدابراهیم باستانی پاریزی به تاریخ شناسنامه، سوم دیماه ۱۳۰۴ در روستای پاریز، جایی بین سیرجان و رفسنجان، که به گفته خودش، به معدن مس سرچشمه نزدیک است، متولد میشود. پدرش چهار سال بعد از تولد میتواند برایش شناسنامه بگیرد.
سال ۱۳۲۱ وقتی ۱۷ساله است، ششم ابتدایی قدیم را به پایان میرساند و یک سالی ناچار به ترک تحصیل میشود. اولین مقالهاش را همان سال مینویسد با نام «تقصیر با مردان است، نه زنها» و آن را در روزنامه «بیداری» کرمان چاپ میکند.
باستانی پاریزی پس از دانشسرای مقدماتی کرمان، از سال ۱۳۲۵ به دانشگاه وارد میشود. در سال ۱۳۳۰ در رشته تاریخ و جغرافیا دانشآموخته میشود. بعد برای معلمی تاریخ در دبیرستان بهمنیار به کرمان میرود، تا سال ۱۳۳۷ که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته و به تهران منتقل میشود. به کتابهایش علاقه داشت؛ اما به «حماسه کویر» بیشتر، و میگفت: در فضیلت دهات و روستاییان، این مردمان شریف ایرانی تألیف شده است.
باستانی پاریزی خود شعر میگفت اما به گفته خودش درباره شعر امروز قضاوتی نداشت و میگفت: «هرجا شعر خوب ببینم، میخوانم؛ فریدون مشیری، نادر نادرپور و سایه را مگر میشود نخواند؟! تا جایی که بفهمم، شعرها را میخوانم.» باستانی پاریزی البته در جایی به طنز مینویسد: «هر نوع شعری که میخواهید بگویید اما هیچ وقت به رباعی روی نیاورید، زیرا اگر بد باشد میرود به آن جایی که عرب نی انداخت و اگر خوب بود یکراست میرود توی مجموعه رباعیات خیام.»
این استاد تاریخ دانشگاه تهران در ۱۳۴۹ خورشیدی برای سپری کردن فرصت مطالعاتی به پاریس رفت. در همانجا هم بود که به خواست هدایت زاده معلم دوران دبستان خود، بر مزار ویکتور هوگو نویسنده نامدار رفت و فاتحهای نیز برای او خواند اما گشت و گذار باستانی پاریزی در اروپا که حاصل آن کتابی به نام «از پاریز تا پاریس» است، واگویی تاریخ هر منطقهای که دیدار کرده با چاشنی طنز بود.
او در خصوص زبان فرانسوی که قبلاً یاد گرفته بود و از آن در کنفرانس ها و همایش های مختلف استفاده می کرد، می گوید: با چهار کلمه زبان پاریسی که ۶۵ سال پیش در گوشه پاریز آموختهام و به لهجه پاریزی و نه پاریزین تکلم میکنم، شرقشناس به نام شدن یا کار محمدخان قزوینی است یا حضرت فیل. اما به هر حال گمان کنم با همین « «تته پته» کردن در مجامع فرهنگی در بیش از ۵۰ کنگره خارجی و همین قدرها هم داخلی شرکت کردهام که تا آنجا که به خاطر میآوردم، سفر پاکستان بود و شرکت در مجامع فرهنگی لاهور، کراچی و پیشاور و حاصل آن سفرنامه «در خاک پاک» است که در مجله وحید چاپ شد.
🔸 صد در صد منحصر به فرد و انتشار برای نخستین بار در وب
🔺شما جزو اولین فارسی زبانانی هستید که این صداها را خواهید شنید.
💎 از مجموعه پژوهشی - آموزشی چراغداران فکر و فرهنگ و دایرةالمعارف بزرگ صوتی ایران
♻️ گسترش دهیم | Share and Join Us Please
🔹 به مجموعه "چراغداران" بپیوندید:
به مجموعه "چراغداران" بپیوندید:
🔹 چراغداران:
https://t.center/Chraghdaran🔸گروه چراغداران:
t.center/cheraghdaran🔺سخن و سخنوران:
https://t.center/SokhanoSokhanvaran🏛 دوربین:
https://t.center/DourbinTarikh