💥زلزلهای که حکومت اسلامی را لرزاند.
در شامگاه ۱۷ تیرماه ۱۳۷۸ گروهی از دانشجویان در اعتراض به توقیف روزنامهها و بطور مشخص روزنامه سلام به سمت خیابان کارگر براه افتادند و در راه جمع زیادی از مردم نیز به آنها پیوستند . بین دانشجویان ومردم با دستهای خالی و نیروهای انتظامی مجهز به تجهیزات سرکوب جدالی درگرفت که تا صبح ادامه داشت.
اما سحرگاه ۱۸ تیرماه ساعت ۴:۳۰ صبح همچنانکه در گیری در خیابان ادامه داشت گله لباس شخصیها به رهبری مسعود دهنمکی * در معیت سردارانی چون سردار امیراحمدی و سردار نظری به ساختمان خوابگاه
کوی دانشگاه تهران وحشیانه یورش بردند و در این راه از انجام هیچ عمل کثیف و غیر انسانی و شنیع کوتاهی نکردند.
همهتوان و کینه و خوی حیوانی و وحشیانه خود را به خدمت گرفتند تا انتقام حضور دانشجویان و مردم در کف خیابان را بگیرند.
آنها با میلگرد و تبر وارد خوابگاهها شدند، درها را شکستند، دانشجویان را با بغض تمام ضرب و شتم کردند، وسایل خوابگاه را درهم شکستند، چشم دانشجویی را نابینا کردند و عدهای از دانشجویان را با شعار«یا حسین» و « یا زهرا» از بالای ساختمان به پایین پرتاب کردند. دست و پای زیادی راشکستند و عدهای را کشتند.
دو روز بعد یعنی روز ۲۰ تیرماه دانشجویان دانشگاههای تبریز و اصفهان و مشهد و شیراز و… به حمایت از این جنبش برخاستند که در این میان نقش دختران دانشجوی
دانشگاه تبریز نقشی پررنگ و قابل توجه و برجسته داشت.
دانشجویان
دانشگاه تبریز با جمع آوری آجرها از ساختمان نیمه کاره مسجدی در نزدیکی
دانشگاه استفاده کرده و به مقابله با نیروهای نظامی و امنیتی پرداختند که در این جدال نیز براثر شلیک مستقیم به دانشجویان عده زیادی زخمی و عده ای دستگیر و محکوم به اعدام شدند و مژگان توکلی با شلیک مستقیم گلوله مزدوران جانباخت.
اما این جنبش نا روز ۲۳ تیرماه ادامه داشت و جمعیت قابل ملاحظهای از مردم به این جنبش پیوسته و بر علیه جمهوری اسلامی به میدان آمدند.
طی این روزها تهران شکل روزهای قیام را به خود گرفته بود و هلیکوپترها بر سر شهر جولان میدادند و بطور رسمی حکومت نظامی و سخت امنیتی در تهران برقرارشده بود.
این جدال و جنبش پر قدرت ۵ روزه در تاریخ مبارزات جنبش دانشجویی ثبت و آغاز خیزشها و جنبشهای متوالی در سرنگونی حکومت اسلامی شد که هر سال متشکلتر و گستردهتر در همراهی و همگامی با خواستهها و مطالبات اکثریت کارگران و زحمتکشان و بازنشستگان و معلمان و … پیش میرود.
بنا به گزارش نهادهای حقوق بشری و شهادت شاهدان جانباختگان این جنبش که به حق نام قیام به خود گرفته به این قرار است.
عزتالله ابراهیم نژاد، سعید زینالی (که تا حال هیچ اثر و خبری از او نیست). فرشته علیزاده . تامی حامی فر متولد پلدختر دانشآموز دبیرستان که هدف مستقیم شلیک گلوله نیروهای سرکوب قرار گرفت و پیکر بیجان او را به زادگاهش منتقل کردند. مژگان توکلی که در تبریز با شلیک مستقیم گلوله نیروهای سرکوب در روز ۲۰ تیرماه جانباخت.
از دیگر جانباختگان، میتوان از جواد قنبری، نعیمی، سهرابیان، یاوری و ذاکری نام برد.
تعداد دستگیری ها نزدیک به ۴۰۰۰ نفر بوده که از این تعداد ۱۴۰۰ نفر دانشجو بودهاند.
بعد از این واقعه خامنهای اشک تمساح ریخت و تحت فشار خواهان رسیدگی و تعقیب عاملان شد که در نهایت سربازی بنام عروجعلی ببری** که در زمان حمله به خوابگاه دانشجویان ریش تراشی را دزدیده بود مقصر اصلی این وقایع معرفی کردند.
*مسعود دهنمکی ، این روزها از موفقترین کارگردانان سینمای رژیم اسلامی به شمار میرود.
•عروجعلی ببری، اکنون یکی از افسران ارشد یکی از نهادهای انتظامی است.
***
روز ۱۸ تیر ۱۳۷۸ روزی شد که دانشجویان پس از تحمل سالها سرکوب و فقر و بیعدالتی و تحقیر به خیابان آمدند و به جمهوری اسلامی اعلام جنگ و حکم سرنگونی او را ابلاغ کردند . این جدال و جنبش پر قدرت چون زلزلهای رژیم را لرزاند و در تاریخ مبارزات دانشجویی ثبت و آغاز جنبشهای متوالی برای سرنگونی حکومت اسلامی شد که اکنون پر قدرتتر و متشکلتراز پیش در پیوند با جنبش مردم زحمتکش و کارگران پیش میرود.
یادجانباختگان این جنبش پرتوان دانشجویی و یاد همه جانباختگان راه رهایی و رفاه و کرامت انسانی گرامی باد.
▪️تهیه شده توسط کمیته آزادی زندانیان سیاسی ایران
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم#کوی_دانشگاه#اعتراضات_دانشجوییhttps://linktr.ee/cfppi