روزهایی که وجود آدم نا امید است و خالی، وقتی که در این دنیای منحرف، دنیایی که انگل های مادی خون آن را مکیده و خشکش کرده اند، دنیای انسان با آن چه اصطلاحا به نام تمدن، با زرق و برق بی شرمانه و عوام فریبانه و دروغین یک نمایشگاه به ما پوزخند تمسخر می زند و چون دارویی تهوع آور دست از تعقیبمان بر نمی دارد، و وقتی همه و همه ی ناراحتی ها مرکز توجهشان خویشتن آدم است و انسان را تا سرحد نهایی ناشکیبایی و ناصبوری می کشانند، آن وقت هرکس که روزهایی متوسط چون امروز داشته باشد، در مقابل آنچه از آن روزها دیده است، ممکن است واقعا راضی باشد. @Bookzic🍃🌸📘 #گرگ_بیابان #هرمان_هسه برگردان «کیکاووس جهانداری»