بِنو کامیونیتی

درباب پدر و مادرها به عنوان بزرگ ترین دشمنان فرزندان شان!

پدر و مادر بودن احتمالاً حس غریبیه اما به نظرم دو وضعیت هست که می شه گفت در اون ها پدر-مادرها بزرگ ترین دشمنان بچه هاشون هستند:
اول، وضعیتی که پدر-مادرها حواسشون نیست که مهم ترین چیزی که می تونند و باید به بچه هاشون هدیه بدند، حس آرامش ناشی از حمایت بی قید و شرط از بچه هاست و نه لزوماً فقط پول و امکانات و...
این حس، موجب عزت نفس در بچه ها می شه و در نتیجه بچه ها حس نمی کنند در این دنیا، تنهای تنها و بی پشتوانه اند.

دومی اما به نظرم از اولی هم مهم تر و در عین حال دهشتناک تر و مصیبت بارتره.
در وضعیت دوم پدر-مادرها ممکنه این قدر بچه هاشون رو دوست داشته باشند، که تبدیل به بزرگ ترین دشمنان همین بچه ها بشند و به اسم حمایت و عشق پدر-مادری و محبت و دلنگرانی، فرصت تجربه کردن، کار کردن، شکست خوردن، بزرگ شدن، استقلال و مواجهه با جهان واقعی رو ازشون سلب کنند.
این پدر-مادرها گاهی حتا تمامی رؤیاها، آرزوهای دست نیافته و زندگی نزیسته خودشون رو به بچه ها تحمیل می کنند تا خودشون احساس رضایت کنند، و نه لزوما بچه ها.
در نهایت، با این رویکردِ خطرناکِ پدر-مادرهای بی نهایت مهربان و عاشق، احتمالاً مردان و زنانی در جامعه پرسه می زنند که هر چند سن و سالی از ایشان گذشته اما هم به لحاظ ذهنی و هم از نظر سطح توانمندی ها، رشد چندانی نکرده اند و گاهی حتا به هیچ درد خاصی نمی خورند جز آویزان بودن به همان پدر-مادرِ مهربانِ نگران...
به امید روزی که پدر-مادرها کمی بیستر دست از سر بچه هاشون بردارند و اجازه بدند کم کم خود این بچه ها با زندگی کردن، آزمودن، خطا کردن، زمین خوردن و برخاستن دوباره، فرصت رشد همه جانبه رو داشته باشند.

#محمد_نجفی
@mimnajafi

https://www.instagram.com/p/BUfGKA_lGfz/

اندرحکایات #ما_و_نظام_تربیتی_ما😒
🍁🍂🍁🍂
@i20TA30

https://www.instagram.com/p/BNJiipFB0Wf/

دانشگاهی بزرگ در خانه خود بسازید

پنج‌شنبه، هفتم مردادماه، میهمان #رامبد_جوان در #خندوانه، #حافظ_ناظری، فرزند #شهرام_ناظری بود. حافظ در زندگی هنری‌اش همچون پدر، #موسیقی را برگزیده است.

وی در پاسخ به سؤال میزبان درباره رابطه‌اش با پدر، پاسخی تأمل‌برانگیز داد:
#پدر قبل از هر چیز برای من یک #استاد بزرگ بوده‌اند و به واسطه ایشون، در منزل ما همیشه موسیقیدانان بزرگ، شاعران بزرگ، فلسفه‌دانان بزرگ و... حضور داشتند و درنتیجه من این #شانس رو داشتم که خانه ما، یک «#دانشگاه بزرگ» بود.
این بخش از سخنان حافظ ناظری، نکته مهمی را در خود دارد:
این‌که پدرها و مادرها چه قدر به کسانی که در شبکه ارتباطی خود دارند، توجه می‌کنند. بسیاری از ما ممکن است انتقادات جدی در این رابطه به پدرها و مادرهای خود داشته باشیم اما اگر بخواهیم نیم‌نگاهی به آینده داشته باشیم و از کوتاهی بسیاری از پدرها و مادرهامان برای تحقق این اتفاق خوب بگذریم، با پرسشی بنیادین‌تر مواجه می‌شویم:
ما بیست‌تاسی‌ساله‌ها و ما سی‌تاچهل‌ساله‌هایی که تازه #بچه‌ دار شده‌ایم یا به زودی بچه‌دار خواهیم شد، چه قدر به دوستان، اطرافیان و به بیان دقیق‌تر به شبکه ارتباطات خود توجه می‌کنیم و می‌کوشیم کیفیت روابط خود با آدم‌های باکیفیت را روز به روز ارتقاء دهیم؟
در واقع بهترین زمان برای ساختن این شبکه ارتباطی باکیفیت برای بچه‌های ما زمانی است که هنوز بچه‌دار نشده‌ایم یا هنوز اول راهیم و بنابراین نه فقط باید حواس‌مان باشد تا دانشگاهی بزرگ‌تر و اثربخش‌تر برای فرزندان خود در خانه‌هامان بیافرینیم بلکه لطفی است در حق خودمان تا کیفیت زندگی خود را با ساختن شبکه ارتباطات باکیفیت بهبود ببخشیم.
و نکته آخر اینکه بچه‌های ما آن چیزی می‌شوند که ما هستیم، نه آن چیزی که می‌گوییم و ما احتمالا برآیند آن کسانی هستیم که در #شبکه_ارتباطی‌ ما حضور دارند.

شاد و سلامت باشید
محمد نجفی
جمعه، هشتم مردادماه 1395
***
همراه ما باشید در کانال بیست‌تاسی 👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BPEh4zv3bFGq9HnSj78m4Q