بِنو کامیونیتی

حاضر باشیم!

ما معمولاً معانی #کلمات را نمی‌دانیم، وقتی می‌گوییم «خدافظ»، #خداحافظ قشنگ‌ترین دعایی است که می‌تواند باشد. وقتی می‌گوییم خدافظ، انگار که گفتیم بای. در آن #معنویت و دعایی نیست.

اما اگر من #حاضر باشم، موقع خداحافظی می‌گویم خداحافظ‌تان باشد و از #دل هم می‌گویم نه از زبان.

ما خداحافظی‌مان، خداحافظ نیست. سلام ما، #سلامت باشید نیست. به دلیل این‌که ما معمولا #حضور نداریم.

وقتی به ما می‌گویند نماز را به جماعت برگزار کنید چون ما دقیق مطالعه نمی‌کنیم، نمی‌دانیم جماعت یعنی چی؟ جماعت یعنی این جماعت؟ (اشاره به جمع حاضرین)

اولین چیزی که در نماز جماعت خواندن هست به آن جمع قوا می‌گویند، یعنی پا و دل و سر و چشم و گوش همه باید حاضر باشد. این حضور موقع نماز است که من خیلی کم تجربه کردم. نه که نماز را تجربه نکردم! این #حضور را تجربه نکردم.

وقتی می‌گوییم حضرت محمد یعنی چی؟ یعنی این‌که پیامبری که ما اعتقاد داریم حاضر است. چرا می‌گوییم حضرت قائم؟ چون می‌گوییم حضور دارد.

چون معنی حضور را من بلد نبودم، سر کلاس هم حاضر نبودم. یعنی بعدها فهمیدم چیزهایی که بعدا پول می‌دادم و یاد می‌گرفتم قبلا سر کلاس‌ها مجانی به من یاد می‌دادند. اما حاضر نبودم، نمی‌دیدم، نمی‌شنیدم.

در کلاس بودم اما نبودم. در کلاس دانشگاه حواس‌مان به چیزهای دیگه بود. در مهمانی با دوستان و باشگاه ورزشی حواس ما به کلاس بود و راجع به کلاس حرف می‌زدیم.


هیچ‌جایی سر جای خودش نبودیم.


این مشکل ماست ما در کلاس حضور نداریم. ما در مسجد حضور پیدا نمی‌کنیم، ما نمازمون رو به جماعت نمی‌خونیم. نماز اولش جماعت من است و بعدش جماعت بقیه و بعد مفهوم #سینرژی مطرح می‌شود که یک هم‌افزایی و فضای عرفانی ایجاد می‌کند.

پس من اولین انتقادی که به خودم دارم این است که چرا من اصولا در مقاطع مختلف زندگی خودم، « #حاضر» نبوده‌ام؟🤔

بخش اول گفتگو با رامین سمیع‌زاده میهمان ششمین رویداد بیست‌تا‌سی رو می‌تونید اینجا بخونید👇

https://goo.gl/TBgT8j

🌻
20TA30.com
@i20TA30

✅4⃣ حاضر باشیم!

ما معمولاً معانی #کلمات را نمی‌دانیم، یعنی وقتی می‌گوییم «خدافظ»، #خداحافظ قشنگ‌ترین دعایی است که می‌تواند باشد. وقتی می‌گوییم خدافظ، انگار که گفتیم بای. در آن #معنویت و دعایی نیست.

اما اگر من حاضر باشم، موقع خداحافظی می‌گویم خداحافظ‌تان باشد و از #دل هم می‌گویم نه از زبان. ما خداحافظی‌مان، خداحافظ نیست. سلام ما، #سلامت باشید نیست. به دلیل این‌که ما معمولا حضور نداریم.

وقتی به ما می‌گویند نماز را به جماعت برگزار کنید چون ما دقیق مطالعه نمی‌کنیم، نمی‌دانیم جماعت یعنی چی؟ جماعت یعنی این جماعت؟ (اشاره به جمع حاضرین)

اولین چیزی که در نماز جماعت خواندن هست به آن جمع قوا می‌گویند، یعنی پا و دل و سر و چشم و گوش همه باید حاضر باشد. این حضور موقع نماز است که من خیلی کم تجربه کردم. نه که نماز را تجربه نکردم! این حضور را تجربه نکردم.

وقتی می‌گوییم حضرت محمد یعنی چی؟ یعنی این‌که پیامبری که ما اعتقاد داریم حاضر است. چرا می‌گوییم حضرت قائم؟ چون می‌گوییم حضور دارد.

چون معنی حضور را من بلد نبودم، سر کلاس هم حاضر نبودم. یعنی بعدها فهمیدم چیزهایی که بعدا پول می‌دادم و یاد می‌گرفتم قبلا سر کلاس‌ها مجانی به من یاد می‌دادند. اما حاضر نبودم، نمی‌دیدم، نمی‌شنیدم.

در کلاس بودم اما نبودم. در کلاس دانشگاه حواس‌مان به چیزهای دیگه بود. در مهمانی با دوستان و باشگاه ورزشی حواس ما به کلاس بود و راجع به کلاس حرف می‌زدیم.


هیچ جایی سر جای خودش نبودیم.


این مشکل ماست ما در کلاس حضور نداریم. ما در مسجد حضور پیدا نمی‌کنیم، ما نمازمون رو به جماعت نمی‌خونیم. نماز اولش جماعت من است و بعدش جماعت بقیه و بعد مفهوم #سینرژی مطرح می‌شود که یک هم‌افزایی و فضای عرفانی ایجاد می‌کند.

پس من اولین انتقادی که به خودم دارم این است که چرا من اصولا در مقاطع مختلف زندگی خودم، «حاضر» نبوده‌ام.

بخش اول گفتگو با رامین سمیع زاده میهمان ششمین رویداد بیست تا سی

http://20ta30.com/1395/02/06/event20ta30-r-s/

***
@i20TA30