بِنو کامیونیتی

اولش قرار نبود این قدر مفصل بشه اما در کمتر از سه ماه، در نوزده اپیزود با ۲۱ نفر گفت‌وگو کردم در اسپین‌آف اول پادکست کافه بیست‌تاسی. تجربه‌ای که می‌خوام چند نکته‌ی مهمش رو اینجا لیست کنم:

۱. اولش دقیق نمی‌دونستیم می‌خواهیم چی کار کنیم. اول تو فکر یه رویداد آنلاین بودیم با حضور چند نفر و خلاص؛ اونم در روزهای پایانی سال که همه سرشون شلوغ بود. اما یهویی ایده‌ی اسپین‌آف به ذهنمون رسید و با ضبط اپیزود صفر، در پنج دقیقه خودمون رو گذاشتیم در عمل انجام شده و امیدوار بودیم که احتمالاً بتونیم پنج شش تایی اپیزود ضبط کنیم اما در نهایت شد نوزده تا. خلاصه که گویا گاهی فقط باید کار رو‌ شروع کرد، در ادامه خودش راه خودش رو پیدا می‌کنه اون کار.

۲. خیلی از فرصت‌ها از همون اول معلوم نیستند و در مسیر آشکار می‌شند. مثلاً نصف مهمون‌های این اسپین‌آف رو اساساً یا از نزدیک نمی‌شناختیم یا اصلاً اسم‌شون هم به گوشمون نخورده بود اما حالا دیگه یه جورایی از آشنایان و رفقا محسوب می‌شند برامون. مثل یه سفر ماجراجویانه‌ی تجربه‌گرا که فرصت آشنایی با آدمای جدید رو می‌ده بهمون.

۳. هر آدمی زاویه‌ی دید منحصربفرد خودش رو داره و به قول شاملو در شعر محشر «در آستانه»، جهان رو به قدر همت و فرصت خودش معنا می‌ده و به عبارت دیگه روایت می‌کنه. شنیدن این روایت‌های گونه‌گون و گفت‌وگو درباره‌شون، هم ارزشمنده و هم لذت‌بخش. حیفه از خودمون دریغش کنیم.

۴. من شخصاً از گفت‌وگوهای قبل و بعد از ضبط هر اپیزود بسیار بیشتر لذت می‌بردم و می‌آموختم. به عبارت دیگه همون طور که زیاد هم این ور و اون ور می‌گم باید حواسمون باشه که گاهی یا حتا شاید معمولاً دورچین غذا از خود غذا هم ممکنه مهم‌تر باشه، مثل گپ و گفت‌هایی که من، قبل و بعد از همین گفت‌وگوها داشتم.

۵. گاهی لازمه اجرای یه ایده رو تا حد ممکن ساده کرد تا به یه خروجی واقعی منجر بشه. اول از همه هم باید اصلی‌ترین #اولویت خودمون رو مشخص کنیم. برای ما خود گفت‌وگوها و محتواشون مهم‌تر از کیفیت ضبط بود، در نتیجه برای به سرانجام رسیدن این پروژه، بی‌خیال خیلی از جزئیات کیفی برای ضبط شدیم و رفتیم سراغ گفت‌وگوهای آنلاین؛ اول با اسکایپ و تلگرام و در نهایت با زوم با وجود کیفیت نامناسب اینترنت یا همه‌ی قطع و وصل‌شدن‌ها یا کیفیت پایین ضبط، تمرکزمون رو گذاشتیم روی اولویت اصلی‌مون.

۶. سؤال مهم اینه که کیفیت ضبط یا حتا خود محتوای گفت‌وگوها می‌تونست بهتر هم باشه؟
شک نکنید که می‌تونست اما یه جایی لازمه بگیم همینی که هست به قدر کافی خوبه و مهم اینه که به ادامه دادن ادامه بدیم و به یه نتیجه تا حد ممکن مطلوب برسیم نه به یه نتیجه‌ی کاملاً مطلوب.

۷. آدم‌‌ها اساساً مشتاقند که روایت‌های خودشون از دنیا و تجربه‌هاشون رو با دیگران به اشتراک بذارند، حالا چه در سفر باشند و دسترسی مناسب به اینترنت یا مکان مناسب برای گفت‌وگو نداشته باشند، چه در نیمه شب قبل از تحویل سال باشه، یا مریض و ناخوش‌احوال باشند یا هر چیزی. شاید یکی از روزنه‌های اندکِ باقیمانده برای امیدواری به بهبود حال و احوال روزگار ما، در این زمانه‌ی عسرت، همین میل به مشارکت برای رخ دادن رخدادهایی نیکو باشه، ورنه گویا واضح و‌ مبرهنه که تاریکی و تلخی روزگار ما کم نیست.

القصه، اگه اهل پادکست گوش کردنید، می‌تونید این نوزده اپیزود رو 👈 اینجا 👉 بشنوید.
@PaadZee

▫️شش ماه، یعنی ۲۶ هفته و ۱۸۶ روز و ۴۴۶۴ ساعت از سال ۹۶ گذشت و درست در یک قدمی #پاییزیم.
در یک قدمی فصل رنگ‌ها
در یک قدمی فصل نیمکت و صندلی و گچ و تخته سیاه

ما همیشه منتظر #شنبه‌ها هستیم برای آغازی دیگر
منتظر اول ماه، و اولین روز هفته.‌
حالا که پاییز از راه می‌رسد و اولین روز ماه و اولین روز هفته‌اش هم شنبه‌است،
#شروع_کنیم.
امروز و امشب #برنامه‌ریزی کنیم برای رسیدن به خواسته‌هامان.
برای رویاهامان، برای آرزوهامان.

به قول جولیا کامرون:
کار ما #ساختن است، ساختن کتاب، فیلم، نمایشنامه، بازیگری، برنامه کامپیوتر، مجسمه، نقاشی آبرنگ، کارت تبریک و #زندگی‌های_قشنگ‌تر.

پس شروع کنیم به ساختن...
همین حالا یک برگ کاغذ برداریم و یک خودکار و شروع کنیم به نوشتن:

خواسته‌هایت برای نیمه دوم سال چیست؟ حداقل 10 مورد مشخص کنیم.

مهمترین‌شان کدام است؟ کدام یک از این خواسته‌ها برای تو #اولویت بیشتری دارند؟

حالا که اولویت‌ها را مشخص کردی، اولین قدمی که می‌توانی در جهت رسیدن به خواسته‌ات برداری چیست؟

با کوچکترین قدم شروع کن. قدم بردار

🔻اگر برنامه‌ریزی‌هایی که می‌کنید بی‌نتیجه می‌ماند و عملی نمی‌شوند، یک راه جدید امتحان می‌کنیم.

#پیشنهادی برای برنامه‌ریزی:
برای نیمه دوم سال #weekly_plan درست کنیم
برنامه‌ریزی‌های ما همیشه یا به دقت روز و ساعت تنظیم می‌شوند که به محض اولین شکست در اجرا، کل برنامه را کنار می‌گذاریم.

یا برنامه‌های خیلی کلی تنظیم می‌کنیم که هرگز اجرایی نمی‌شوند.

بهترین نوع برنامه‌ریزی برنامه‌ریزی هفتگی است
مثلا هفته پنجم خواندن فلان کتاب
هفنه ششم شرکت در فلان سمینار یا کارگاه
هفته 12 و 13 مسافرت
هفته 16و....
تنظیم Weekly plan به ما کمک می‌کند وقت‌های گرفتاری و آزادی که داریم، به درستی تشخیص و مدیریت کنیم.
مثلا:
قرار بر این است که هفته پنجم یک کتاب بخوانیم و اینکه چه ساعتی از روز و چند ساعت و چطور این کتاب را بخوانیم به این بستگی دارد که چقدر وقت آزاد داریم.
ممکن است تشخیص دهیم که سه روز آخر هفته برای خواندن کتاب وقت بگذاریم.
یا هر شب یک ساعت مشخص به خواندن کتاب اختصاص دهیم
یا یک روز در میان این کار را انجام دهیم.
در برنامه‌ریزی هفتگی نحوه اجرا و زمان‌بندی برای انجام کار کاملا متغیر و به عهده خودمان است. بنابراین شکست خوردن و از دست دادن انگیزه برای ادامه برنامه معنی‌اش را از دست می‌دهد.

حالا که #برنامه_هفتگی هم تنظیم کردی. همین حالا شروع کن و اولین قدم را بردار 😊

پاییزتون رنگی و پر از روزای خوب🍂

✍️سمانه عبدلی عضو تیم بیست‌تاسی
🍂🍁🍂
20TA30.com
@i20TA30

✅1⃣موفقیت فوق العاده از #شخصیت فوق العاده و #هزینه کردن بسیاری چیزهای دیگر به دست می آید.

موفقیت فوق العاده با آنچه که تنها به عنوان موفقیت شناخته می شود متفاوت است.

پس بدانید نیازی ندارید که حتما مانند ایلان ماسک باشید تا بتوانید زندگی راحت و موفقی را تجربه کنید. چه بسا در صورتی که مانند افراد فوق العاده نباشید شانس #خوشحالی بیشتری در زندگی داشته باشید.

اما اگر مطلق گرا هستید باید خود واقعی تان باشید و بدانید که #شاد_بودن و #رضایت از زندگی در مرحله دوم #اولویت قرار می گیرد.

افراد این چنینی گرایش به خاص بودن و متفاوت بودن دارند و عموماً در جایی از زندگی مجبور به درک جهان اطرافشان به سبکی متفاوت و چالش برانگیز شده اند. آنها برای بقا در هر شرایطی تربیت و رشد یافته اند و در طول زندگی خود آموخته اند که این استراتژی های بقا را به مسائل دیگر اعمال کنند و از این راه برای خود مزیت های #متمایز و قوی بسازند.

آنها مانند سایر مردم فکر نمی کنند و به زندگی از زاویه ای می نگرند که قفل های #ایده ها و دیدگاه های نو را می گشاید. سایر مردم آنها را دارای نوعی از جنون قلمداد می کنند.

***
@i20TA30